-Więc, jaki rodzaj ciastek chcesz zrobić? - Zapytała Gemma, opierając się o ladę.

-Możemy po prostu zrobić te same ciasteczka, ale bez orzechów laskowych.

Przytaknęła i wyciągnęła miskę z szafki. Chciałam być pożyteczna, więc wyciągnęłam inne składniki.

-Harry myśli, że umie rozbić jajko jedną ręką, ale nie umie i dlatego zawsze muszę po nim sprzątać ten wielki bałagan - Gemma dosypała do miski cukier i wręczyła mi łyżkę.

-Możesz to pomieszać? Wezmę jeszcze czekoladę.

Wzięłam od niej łyżkę i zaczęłam mieszać. Rozglądając się po kuchni zauważyłam głowę Harry'ego wychylającego się zza rogu kuchni.

Gemma nawet się nie odwróciła, tylko powiedziała - Harry, wyjdź!

-Ale Gem!

-Wyjdź! Próbujemy zrobić ciasteczka.

-Chcę po prostu kanapkę! Jestem głodny!

-Ty jesteś zawsze głodny.

-Wiem, ale teraz słyszę mój brzuch.

-Wróć za kilka minut, może skończymy.

Harry prychnął i zniknął jęcząc.

-Harry je dosłownie cały czas - Gemma wróciła z czekoladą.

Zaśmiałam się, zgadzając się z nią.

Chwyciła garść czekolady i wrzuciła do miski.

-Gemma! - Zaśmiałam się.

-Co? Czekolada jest dobra - Dołączyła do mnie.

-W tych ciastkach będzie naprawdę dużo czekolady - Powiedziałam wszystko dokładnie mieszając.

-Jeżeli nie możemy dodać orzechów laskowych, dodamy więcej czekolady.

-Okey.

-I przepraszam za tamte ciastka. Mogłam cię zabić. Nie sądzę, że Harry byłby z tego szczęśliwy, czuję się okropnie.

-W porządku, nie wiedziałaś.

Uśmiechnęła się do mnie - Cieszę się, że Harry Cię poznał. Bałam się, że wplącze się w jakieś złe towarzystwo, ale on poznał Ciebie.

Przytuliła mnie ponownie, jednak tym razem odwzajemniłam uścisk - Na początku był nieco nieznośny, ale chyba z tego wyrósł, tak myślę.

-Ta, on taki jest - Puściła mnie, by wstawić ciastka do piekarnika.

-Nadal nie rozumiem, że byliście na dwóch randkach.

-On jest słodki.

-Starsi ludzie są słodcy.

Uśmiechnęłam się - Tak, ale Harry jest słodszy.

-Podaj nazwę jednej rzeczy, jaka jest w nim słodka.

Wyciągnęłam swój naszyjnik i pokazałam jej go.

-Co tu pisze? Oh, h.s i a.e - Prychnęła - Czasami naprawdę jest głupkiem.

-Ale jestem jej głupkiem, prawda? - Powiedział Harry od razu podchodząc do lodówki.

-Harry, co robisz?

-Kanapkę. Gemma, minęło dziesięć minut. Pamiętasz?

-Nie, nie zapomniałam, ale miałam nadzieję, że ty zapomnisz.

-Cóż, nie zapomniałem. Ella, chcesz kanapkę?

-Ja chcę kanapkę - Przerwała Gemma.

-Zrób sobie sama.

Gemma prychnęła - Dobrze, podaj mi chleb.

Uśmiechnęłam się na ich relację. Byli to typowi siostra i brat, jednak oni nie walczyli jak normalni ludzie. Przynajmniej tak myślałam.

-Tutaj - Podskoczyłam lekko, z zaskoczenia. Harry podał mi kanapkę, po czym usiadł obok mnie.

-Dziękuje - Odpowiedziałam biorąc od niego kanapkę, po czym dając szybkiego całusa.

Gemma prychnęła, ale wiedziałam, że było to tylko po to, by dokuczyć Harry'emu.

Piec zapiszczał, a dziewczyna szybko wyjęła ciastka.

-Ile czekolady tam dałyście? - Harry pochylił się nad tacą z kanapką w ręku i spojrzał na ciasteczka.

-Dużo.

-Fajnie.

Sięgnął po jedno, jednak szybko się odsunął, gdy zdał sobie sprawę, że są jeszcze gorące.

-Głupek - Zakaszlała Gemma.

-Ofiara - Oddał Harry.

Skończyłam moją kanapkę i dołączyłam do Harry'ego.

-Ciastka są już gotowe? - Zapytałam Gemmy.

-Tak, powinny być.

Wzięłam dwa, jedno dla mnie, a drugie dla Harry'ego.

-Dzięki, kochanie.

Ah, kolejne zdrobnienie.

Tym razem Gemma nie powiedziała niczego. Po prostu wzięła ciasteczko i zaczęła je jeść.

-Te są naprawdę dobre, dobra robota - Przybiłyśmy piątkę.

-Wy dwie jesteście naprawdę zabawne - Chłopak pokręcił głową.

-Tak, ale robimy dobre jedzenie.

-Prawda - Mruknął Harry, biorąc kolejne ciastko.

Wreszcie jest rozdział! Chciałam tylko powiedzieć, że jeszcze tylko 8 rozdziałów do końca. Czekam na wasze komentarza. Kocham Was! x

PS. Ktoś chce dedyk?