7 stycznia 2024, Wielka Brytania

Lewis

— Sto lat! Sto lat! — w pomieszczeniu dało się usłyszeć śpiew Angeli, Miles'a, Nicolas'a, Samanthy oraz Nicoli.

— Dziękuje wam — powiedziałem z uśmiechem . — Dziękuję, że zrobiliście mi taką niespodziankę zjawiając się tutaj.

Bardzo się cieszyłem, miałem swoje urodziny spędzić sam z Roscoe. Rano wyszedłem jak zwykle pobiegać, potem ugotowałem obiad. Popołudniu udałem się z psiakiem na spacer, a wieczorem chciałem wybrać się na siłownię, ale gdy wróciłem zostałem mile zaskoczony.

W salonie zastałem Angelę, moją byłą fizjoterapeutkę, Miles'a, czyli mojego najlepszego przyjaciela i oczywiście rodzeństwo — Nicolas'a, Samanthę oraz Nicolę. Cullen trzymała czekoladowy tort z pistacjowym kremem, który sama zrobiła, a Miles wraz z Samanthą prezenty.

— Czas żebyś zdmuchnął świeczki i pomyślał życzenie, Lu — powiedziała uśmiechnięta Nicola.

Spojrzałem na tort który trzymała blondynka i zdmuchnąłem świeczki urodzinowe z liczbą 39.

Coraz bliżej 44, staruszku.

Jakie jest moje marzenie? Zdobyć kolejne mistrzostwo.

* * *

— To jakie są twoje plany na tegoroczny sezon? — spytał zaciekawiony Miles.

— Cóż... musimy pokonać RedBulla i Verstappena — stwierdziłem.

— Oby mieli w tym roku gorszy bolid od Mercedesa — zwróciła uwagę zebranym Samantha.

— Sam, Lu zawsze może zmienić zespół — zauważył Nicolas. — Może Ferrari? — popatrzył się z tajemniczym uśmiechem na mnie.

Zaraz, Ferrari?

Skąd on wiedział o moich wstępnych rozmowach z Ferrari? — zastanawiałem się, tak rozmawiałem kilka dni temu w sprawie ewentualnego kontraktu. Tylko czemu Nick wspomniał akurat o nich? Nikt, oprócz Pierre'a nie wiedział o moich rozmowach z włoskim teamem.

A tak propos rozmów, szykuje się nowy kierowca.

Papa Carlos, Lewis Hamilton nadchodzi.

— Wiecie co, jest już strasznie późno, może powinniśmy już iść? — spytała zebranych Nicola, która już prawie zasypiała na kanapie w moim salonie.

* * *

— To był ciężki dzień — westchnąłem i usiadłem na kanapie obok Roscoe.

Przymknąłem na chwile oczy myśląc o ewentualnym przejściu z Mercedesa do Ferrari.

Czy powinienem?

Co z fanami?

Jak Toto na to zareaguje?

Co z Georg'em?

Właśnie usłyszałem dźwięk przychodzącej wiadomości, to George.

George Russell:

Najlepszego z okazji urodzin!!! 🎉

Ja:

Dziękuję❤️

1 luty 2024, Wielka Brytania

Lewis Hamilton przejdzie do Ferrari. Transferowa bomba w Formule 1.

Lewis Hamilton przechodzi do Ferrari! Co z Carlosem Saizem?

Ach, kolejne artykuły.

I ten SMS od Russella Dlaczego?

Nie odpisałem mu. Postanowiłem do niego dzisiaj zadzwonić. Sięgnąłem po telefon, odblokowałem go i wykręciłem numer Georga. Mam tylko nadzieję że chłopak zrozumie moją decyzję.

Jeden sygnał...

Drugi...

Trzeci...

Może czas się wycofać?

— Dlaczego? — usłyszałem głos mojego kolegi zespołowego w słuchawce.

No to już za późno bym się wycofał — pomyślałem.

— Ciebie też miło słyszeć, Georgie — powiedziałem z nadzieją, myśląc że Russell się uspokoi.

— Nie Georgieuj mi tu teraz, Hamilton.

Oho, wkurzył się.

To nie oznacza niczego dobrego.

— Zapytam cię jeszcze raz, dlaczego opuszczasz Mercedesa i idziesz do Ferrari? — spytał stanowczo, lecz z opanowaniem. — Co z nami? Nie pomyślałeś o mnie?

— Jakich nas? — byłem zdziwiony, nie wiedziałem o co mu chodzi.

A może i wiedziałem?

— Nieważne, po prostu... — było słychać że jest zakłopotany. — Nie chcę tracić naszej przyjaźni...

— Co ty gadasz? — byłem zdziwiony. — Nie stracimy naszej przyjaźni. Nie kończę kariery, tylko zmieniam zespół.

— Możemy pogadać o czymś innym? — westchnął.

— Tak, no to yyy... jak u ciebie mija przerwa? — zacząłem temat, patrząc na puchary jakie znajdowały się w mojej sypialni, to nagrody za podium na różnych Grand Prix.

— Sylwester spędziłem z Carmen i Fernando — zaczął swoją opowieść. — Mam w planach z Car iść na mecz Manchesteru United. A co u ciebie?

— Byłem tu i tam... — zacząłem z niechęcią.

— A konkretniej? — był zniecierpliwiony.

— Daj mi dokończyć.

I nagle oboje wybuchnęliśmy śmiechem.

— Monako, Stany Zjednoczone, a teraz Anglia — odparłem. — Masz czas się spotkać?

— Nie za bardzo.

— Rozumiem — prędko odpowiedziałem.

— Widziałeś ostatni stream Lando na Twichu? — zapytał. — Kończy z ,,karierą streamera''.

— Nie miałem okazji — odrzekłem. — Ludzie pewnie płakali, co?

— I to jak — zaśmiał się. — Robią z tego powodu masę smutnych editów.

— Widziałem je — uśmiechnąłem się pod nosem.

— Gadałeś już z Toto? — zaciekawił się szatyn.

— Jeszcze nie, ale na pewno odbędziemy dzisiaj tą rozmowę — zapewniłem go.

— Myślisz, że będzie wkurzony? — zapytał uważnie.

— Nie wiem, naprawdę nie mam bladego pojęcia — westchnąłem.

— Zawsze możesz na mnie liczyć — zapewnił mnie. — Pamiętaj o tym.

— Wiem. Muszę już kończyć.

15 luty 2024, Wielka Brytania

George

Godzina  ósma rano, leżałem na łóżku z zamkniętymi oczami. Usłyszałem jak ktoś wchodzi do sypialni. To Carmen. Przyniosła tacę z śniadaniem.

— Cześć przystojniaku — dziewczyna położyła tacę i pocałowała mnie w policzek. — Wszystkiego najlepszego!

— Cześć Carmen — przywitałem się z nią.

W końcu wypadało, no nie?

— Dziękuje — szepnąłem jej ciche podziękowania. — Jemy?

— Tak, oczywiście.

Carmen się postarała, przygotowała croissanty, pancakes, tosty, sałatkę, wycisnęła sok pomarańczowy i zaparzyła kawę.

— Co mamy na dziś w planach? — posłałem szatynce uśmiech.

— Myślałam o zjedzeniu obiadu w restauracji, potem poszlibyśmy na spacer, może do parku? A potem do klubu — spojrzała na mnie upijając łyk soku.

— Tej restauracji gdzie podają mój ulubiony makaron?

— Tak — założyła kosmyk włosów za ucho. — Zarezerwowałam już stolik.

— Będziemy się świetnie bawić — uśmiechnąłem się.

— Prawie bym zapomniała — dziewczyna wstała z łóżka i podeszła do szafy.

Wyciągnęła z niej ramkę na zdjęcia. Były tam zdjęcia z Grand Prix Sao Paulo w 2022 roku, które wygrałem, jak i nasze wspólne zdjęcia.

— Dziękuję, jest piękna — uśmiechnąłem się do brązowowłosej. — Ale nie musiałaś tak się starać. Która godzina?

— Jest... — dziewczyna spojrzała na swój telefon. — O matko! Już w pół do dziewiątej? — krzyknęła. — Stolik mamy zarezerwowany na trzynastą, musimy wyjść o dwunastej. Muszę się jeszcze ogarnąć...

— Spokojnie Car, zdążymy — uspokoiłem ją.

— Ja idę wziąć prysznic — zakomunikowała. — A ty dokończ śniadanie.

— Robi się, kochanie — skinąłem jej głową.

Gdy Carmen wyszła, a ja skończyłem śniadanie, dostałem wiadomość. Od Lewisa Hamiltona.

Lewis Hamilton:

Miłego dnia, urodzinowy chłopcze ☺️

Ja:

Dzięki, Lulu 🙃

***

Author note:

Hej, chciałam wam podziękować za przeczytanie Prologu. Rozdział 1 pojawi się prawdopodobnie w weekend, akcja będzie się działa podczas testów przedsezonowych w Bahrajnie. Jeśli są gdzieś jakieś błędy bardzo proszę o napisaniu w komentarzach. Nie wszystko co przedstawia ta książka jest prawdziwe.

Do następnego!!!

Katherine_Megan001