Problemy...
Problemy psychiczne?
Podobno coraz więcej osób je ma...
Ale nie każdy chce w to wierzyć...

Dlaczego ludzie uważają, że depresja nie istnieje?
Lub dlaczego mimo, że większość uważa że jest tolerancyjna...

A potem wyzywa "inne" osoby...
Lub dlaczego ludzie nadal nie wierzą w depresję mimo tylu samobójstw?

Życie jest po prostu niesprawiedliwe...

I każdy to wie... A dobrym przykładem tego jest...

----------------------

Dante Capela siedział tak jak wszyscy na stołówce. Siedział sobie spokojnie przy stole z swoimi znajomymi, ale nie udzielał się w ich rozmowie.

Siedział sobie i przeglądał z nudów, każdą aplikację na swoim telefonie.
Jakoś nikt nie zwracał uwagi na cicho siedzącego Capele, bo to nic nowego...
Prawda?

Oczywiście przysłuchiwał się rozmowie swoich przyjaciół...

---Kto gra w UNO?-- zapytał Monte.

---Głupio pytasz Montanha-- odezwał się Carrot.

Gregory rozdał wszystkich siedzącym przy stole karty...

---Lecymy!-- krzyknął Janek.

Grali tak większość przerwy, nawet udało im się zmusić Dante, żeby zagrał razem z nimi co nie było zbyt prostym zadaniem.

---Kurwa! Ile ty masz jeszcze tych JEBANYCH +4?-- krzyknął wkurzony Montanha, na co Janek się zaśmiał.

---Ja po prostu jestem mistrzem tej gry Grzechu-- powiedział przez śmiech Pisi.
---Nie gadaj tyle tylko dobieraj-- dodał.

---Japierdole przecież ja mam jakieś pięćdziesiąt tych kart..-- powiedział załamany szatyn i dobrał kolejne cztery karty.

---Trudno! Naucz się przegrywać Grzesiu-- skomentował Hank.

---Spierdalaj..-- mruknął pod nosem wywracając oczami.

---UNO KURWY!-- krzyknął Carrot.

Po chwili do ich stolika podeszła nauczycielka...

---Chłopcy? Możecie tak nie krzyczeć? Słychać was zapewne na drugim końcu szkoły-- powiedziała poważnie.
---A ty Carrot uważaj na słownictwo-- dodała patrząc na Williama, po czym odeszła z dala od nich.

---Nie lubię tej suki-- powiedział Carrot wywracając oczami i położył ostatnią swoją kartę na stół.
---HA! I PO UNIE!-- specjalnie krzyknął jak najgłośniej.

---Ale ty jesteś debilem-- powiedział zrezygnowany Power.

---Morda Power

Wszyscy grali dalej oprócz Carrot'a, któremu zostało tylko patrzenie na grę innych.
Gregory był na przegranej pozycji, a Sonny na wygranej... Reszta jeszcze trochę kart miała.

------------------------------

Dante właśnie wychodził z stołówki po grze w UNO był akurat koniec długiej przerwy, więc wolał wyjść trochę wcześniej.

Miał mieć teraz niemiecki z wredną babą, która wstawia spóźnienia nawet jak przyjdziesz dwie minuty po dzwonku... Gdyż jak to ona mówiła
"Przez te dwie minuty mogłam zrobić bardzo dużo".

Nagle ktoś objął go ramieniem...

---Co tam Nunuś?-- zapytał Sonny.

---Przecież przed chwilą gadaliśmy-- powiedział młodszy.

---Co z tego? Już nie mogę pogadać z przyjacielem?-- zapytał starszy.

---Nie no możesz-- odpowiedział Capela nadal idąc pod salę.

---Wszystko u ciebie w porządku?-- zapytał nagle Sonny idąc obok Capeli.

---Co to za pytanie?-- zapytał zdziwiony Dante patrząc na niego.

---Normalne-- stwierdził wyższy.
---Więc?

---Yyy... Tak wszystko u mnie w porządku..-- odpowiedział po chwili.
---Czemu o to pytasz?

---Bo jesteś jakiś taki nieobecny w świecie, więc wolałem zapytać i mam nadzieję, że mówisz prawdę-- wytłumaczył Sonny.
---Ufam ci Capela-- dodał i nastała cisza...

---Um... To moja sala, dzięki za towarzystwo-- odezwał się Dante, gdy byli pod salą od niemieckiego.

---To do zobaczenia Nunuś!-- powiedział starszy zanim odszedł.

---Do zobaczenia..-- powiedział już bardziej do samego siebie, gdyż nie było możliwości, że Sonny to słyszał.

-------------------------

---David gdzie ty byłeś? Carbo się o ciebie pytał-- zapytał bruneta Lucas.

---Zabawne-- westchnął.
---Niech się lepiej zajmie swoim najlepszym przyjacielem-- wywrócił oczami mówiąc to.

---David...?-- usłyszał za sobą...

----------------
Witam!

Rozdział późno, no ale niestety.

Pozdrawiam i KC kochani moi <3