Gnijące miasta
Za nami tysiąc gnijących miast, gnijących ludzi.
Czy tylko ty i ja przed tym złem uciekamy?
Może jedynie my nie oślepliśmy w pędzie,
A może byliśmy wpatrzeni w nasze oczy?
Gubimy się w naszych snach, chowając w sobie,
To wszystko chce nas zniszczyć, zabrać nam nasze szczęście.
Dookoła wołają nas fałszywe obietnice.
Skarbie nauczmy się żyć w swoim własnym raju.
Co jeśli i my zginiemy łudzeni kłamstwami?
Co jeśli i nas zwabią obietnice lepszego?
Ja już sama nie wiem, co jest lepsze, a co gorsze.
Gubię się w snach, gubię się w sobie i tobie.
Gubimy się w naszych snach, chowając w sobie,
To wszystko chce nas zniszczyć, zabrać nam nasze szczęście.
Dookoła wołają nas fałszywe obietnice.
Skarbie nauczmy się żyć w swoim własnym raju.
[17.08.2018]
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro