-Jungkook, to już nie jest normalne. Oni ciebie do cholery śledzą! To się zgłasza na policję! - krzyknął zmartwiony Jin

-Tak? A potem co? Policja nic tu nie zdziała. Oni są zbyt zatajeni. Tak naprawdę nikt nie wie kim oni są! Wiem, że chcesz pomóc, ale w tej sytuacji nic nie da się zrobić tak naprawdę! - odpowiedziałem Jinowi zbyt ostro.

-Mam rozumieć przez to, że nie hxesz, bym co pomagał, tak?

-Nie o to mi chodziło, hyung. Źle mnie zrozumiałeś.

-Niech ci będzie. A teraz włączaj telefon i dzwoń do Taehyunga. On jest jedyną osobą, która może mam jakoś pomóc.

-Kazał mi wyłączyć telefon i nie włączać go na jakoś czas, gdyż śledzą mnie za pomocą GPS'a w moim telefonie.

-To nieźle. Jesteśmy w głębokiej dupie, jeśli mam być szczery.

-No nie widziałem, hah. - zaśmiałem się sarkastycznie.

-Dobra, mów co chcesz dzisiaj robić?

-Siedzimy w domu. Nie możemy nigdzie wychodzić. A najlepiej by było, gdybyś w ogóle wymienił telefon, czy coś.

-Nie mam przy sobie żadnej gotówki, Jin.

-Ale ja mam.

-Nawet o tym nie myśl, hyung. Nie kupuj mi telefonu, nie mam jak oddać ci pieniędzy.

-Idziemy do najbliższego salonu z takimi rzeczami. I nie marudź.

-Uh, niech ci będzie.

===---===

Ostatni na dzisiaj. Cieszę się, że chociaż kilka osób to czyta i jestem tym osobom bardzo wdzięczny. Dziękuję wam za wszystkie wyświetlenia, gwiazdki i komentarze ^^

Dobranoc ♥