- Co się stało, Hermiono? - spytała Kira, widząc jak Black ledwo stoi na nogach, a na jej czole i policzku znajduje się zaschnięta krew.

Od razu podeszła do niej i pomogła usiąść na kanapie w Pokoju Wspólnym Ślizgonów. Na szczęście akurat wyszła, żeby pójść do Snape'a.

- Harry - powiedziała cicho. - Sol i Whyte szybko się ogarnęli i czekali na nas niedaleko Wieży. Zabrali go do dyrektora. On wie - zakończyła drżącym głosem.

- Ile wie? - spytała druga nastolatka z ustami zaciśniętymi w wąską linię.

- Wie o Harrym i prawdopodobnie Władcach Żywiołów.

- Robi się nieciekawie - skomentował Draco, siadając po drugiej stronie rannej dziewczyny.

Wyciągnął rękę z eliksirem leczącym w kierunku Gryfonki. - Masz.

Hermiona przełknęła z lekkim trudem eliksir, po czym westchnęła z ulgą.

- Co robimy? - spytał blondyn.

- Czy to nie oczywiste? - błysnęły bursztynowe oczy. - Idziemy po Harry'ego.

- Weźcie Lunę i Neville'a - powiedziała cicho czarnowłosa Gryfonka. - Skontaktujcie się z bliźniakami, oni też wam pomogą.

- Zajmę się Luną i Nevem - powiedział blondyn, wstając.

Kira sięgnęła po Mapę z kieszeni i wyciągnęła ją do chłopaka.

- Tobie bardziej się przyda, przecież Luna zawsze wie, kiedy jej potrzeba - mrugnął, po czym rzucił do niej pelerynę i wyszedł z Pokoju Wspólnego.

- Idź po bliźniaków, rzucę zaklęcie iluzji i zostanę tutaj - powiedziała szeptem młodsza.

- Wrócimy tutaj z Harrym - odparła z delikatnym uśmiechem, zostawiając Hermionę samą, ukrytą za iluzją.

-~*~-

- Szukałam cię, Draco - powiedziała Luna, wychodząc zza rogu. - Musimy iść po Neville'a. Jest w Wieży.

- Jasne - kiwnął głową.

- Witaj, Gruba Damo - blondynka skinęła głową w kierunku portretu.

- Co robią tutaj Krukonka i Ślizgon? Szczególnie po ciszy nocnej? - spytała lekko.

- Musimy spotkać się z kolegą - odparła Luna.

- Niestety nie mogę wpuścić uczniów z innego Domu - co z tego, że robiła to wcześniej? Głupie portrety...

- W takim razie powiedz Longbottomowi, że tu czekamy - wtrącił Draco z założonymi ramionami. Luna uśmiechnęła się do niego lekko sennie.

- To Neville - zanuciła.

- Zamknij się - prychnął.

Chwilę później, w dziurze pojawił się Neville Longbottom w piżamie.

Przetarł oczy na widok dwójki przyjaciół. - Co tu robicie? - spytał i ziewnął.

- Dumbledore wie o Harrym - powiedziała w pełni poważnie Luna, nawet jej niebieskie oczy były poważne, co zdarza się rzadko.

Gryfon otworzył szerzej oczy, nagle rozbudzony. - Cholera - zaklął i wbiegł z powrotem do Pokoju Wspólnego. Chwilę później wrócił do czarodziei ubrany w ciemny strój. - No, prowadźcie.

We trójkę ruszyli w kierunku gabinetu dyrektorskiego. W pewnym momencie Gryfon spytał - Gdzie są Kira i Hermiona?

- Kira poszła po bliźniaków, podobno mogą nam pomóc - powiedział niechętnie Malfoy. - A Hermiona musi odpocząć, oberwała mocno w głowę.

Neville skinął głową.

Kiedy w końcu stanęli przed kamiennym gargulcem, z drugiej strony korytarza wybiegła dwójka rudowłosych czarodziei a za chwilę pojawiła się Kira.

- Liczę na was, Fred, George - powiedziała w kierunku rudzielców, którzy kiwnęli zgodnie głowami i odwrócili się do gargulca.

-~*~-

Kira szybko przeszukiwała wzrokiem Mapę w poszukiwaniu bliźniaków o nazwisku Weasley. W końcu dojrzała ich na błoniach.

Nie zastanawiając się długo, pobiegła w tamtym kierunku, zarzucając na siebie pelerynę oraz używając swojej lisiej szybkości i zwinności.

Kiedy dotarła na błonia, księżyc oświetlał sylwetkę czarodziei, którzy siedzieli nad jeziorem.

Spojrzała na nich dziwnie, ale podążyła dalej. Kilka metrów od nich zdjęła pelerynę i schowała ją do kieszeni, obok Mapy.

- Fred i George Weasley? - spytała.

Dwie identyczne twarze spojrzały w jej kierunku. - Nie mieliśmy się jeszcze okazji spotkać. Jestem Kira Nakamura - wyciągnęła do nich rękę.

Bliźniacy uśmiechnęli się tak samo i kiwnęli jej głowami. - Fred Weasley - powiedział jeden, łapiąc ją za rękę i całując jej wierzch, jak kiedyś w czystokrwistych rodach powinno być.

Po nim podążył jego bliźniak, który przedstawił się jako George Weasley i postąpił tak samo. Nakamura prychnęła na ich wybryki.

- A więc... - zaczął Fred.

- ...Czego od nas oczekujesz... - kontynuował George.

- ...Przyszła Pani Malfoy? - zakończyli razem.

Kira zarumieniła się wściekle. - To nie czas na żarty - wzięła głęboki oddech. - Słyszałam, że wiecie o Harrym.

Rudowłosi spoważnieli. - Tak, wiemy o żywiołach i kto jest jego ojcem.

- Został zabrany przez Dumbledore'a - powiedziała. - Podobno można wam ufać i potrzebujemy waszej pomocy.

- Wiemy, że jesteś przyjaciółką naszego drogiego Harrusia...

- Ale nic o tobie nie wiemy, czy nie próbujesz nas wprowadzić w pułapkę? - spytał George.

- Nie jesteście jednak takimi debilami jak wasz młodszy braciszek, Ronuś - powiedziała cicho. - Ja jestem Władczynią Ognia, jest jeszcze Luna, Władczyni Wody i ten nowy, Sol to Władca Ziemi. I on jest zdrajcą  - powiedziała.

- Zdrajcą? - spojrzeli po sobie.

- Prawdopodobnie pracuje dla Dumbledore'a - odpowiedziała.

- Oczywiście, że pomożemy Harrusiowi i popsujemy szyki Dropsowi - powiedzieli w tym samym czasie.

- Wspaniale - skinęła głową. - Draco, Luna i Neville będą na nas czekać przy gargulcu - wyciągnęła Mapę i pobiegła w kierunku zamku, a za nią podążyli bliźniacy.

Przez całą drogę nie zwolnili ani razu, dopiero przy wejściu do dyrektora, Fred i George pierwsi podbiegli, a zaraz za nimi Kira, chowając Mapę do kieszeni.

- Liczę na was, Fred, George - powiedziała w kierunku rudzielców, którzy kiwnęli głowami i podeszli do gargulca z identycznymi uśmiechami.

- Wiem, że Herm mówiła, że można im ufać, ale niepokoję się - mruknął Draco, podchodząc do Kiry.

- Wierzę jej osądowi - odpowiedziała lisica. Blondyn tylko skinął głową.

Fred odwrócił się nagle do nich i skinął bratu. - Zapraszamy państwa do gabinetu dyrektora - skłonił się teatralnie, robiąc krok w bok, w tym samym momencie, w którym odskoczył gargulec, ukazując spiralne schody.

Kira pobiegła pierwsza, zaraz za nią cicho chichocząca Luna, Neville i Draco. Bliźniacy wzruszyli ramionami i podążyli za młodszymi uczniami.

-~*~-

Gabinet był pusty.

Kira oparła dłoń na szafce i uderzyła pięścią w półkę. - Cholera - syknęła.

- Spóźniliśmy się? - westchnął Draco, opierając się plecami o ścianę.

Luna rozejrzała się ostrożnie a jej wzrok spoczął na Tiarze. Neville, widząc jej spojrzenie, sięgnął na wyższą półkę i ściągnął starą czapkę.

- Tiara Przydziału? - spytali bliźniacy, spoglądając na innych uczniów.

- Co w gabinecie dyrektora robi dwójka Ślizgonów, jedna Krukonka i trzech Gryfonów? - spytała Tiara, rozglądając się po uczniach.

- Czy był tutaj Harry? - delikatny głos Luny zabrzmiał w pomieszczeniu.

Tiara przez chwilę milczała, wpatrując się w blondynkę. - Został zabrany do Kwatery - w końcu odpowiedziała.

- Zakonu Feniksa? - Neville zapytał ostrożnie.

- Tak.

- Pytanie, która - prychnął Draco. - Było Grimmauld pod Fideliusem, ale chyba z niej zrezygnowali - spojrzał po twarzach innych czarodziei. - Jest też stary dom Potterów w Dolinie Godryka, ale wątpię, żeby skorzystali z niego ponownie, skoro byli tam Ślizgoni - spojrzał na Tiarę. - Jest trzecie miejsce.

- Tak - kolejne potwierdzenie.

- Pewnie pod Fideliusem - syknęła Kira, podchodząc do nich.

- A ja niestety nie mogę zdradzić lokacji - powiedziała Tiara.

Luna przymknęła oczy, Neville westchnął głęboko a Draco starał się powstrzymać Kirę przed spaleniem kapelusza.

Bliźniacy natomiast podeszli bliżej stołku i spojrzeli uważnie na nakrycie głowy. - To nowe miejsce?

Zaprzeczenie.

- Dom kogoś z Zakonu?

Potwierdzenie.

- Aurora?

Zaprzeczenie.

- To zawęża nieco krąg poszukiwań - zdecydował Fred.

- Należał albo należała do oryginalnego składu?

Tiara przez chwilę wydawała się intensywnie myśleć aż w końcu potwierdziła.

Dosyć dużą luką w zaklęciu jest to, iż nie można powiedzieć nic dokładnie, chyba, że jest się Strażnikiem Tajemnicy, jednak ogólne odpowiedzi, które mogą się tyczyć więcej niż jednej osoby, o dziwo, pozwalają czasami odnaleźć miejsce. Albo chociaż tego, w czyjej nieruchomości zaklęcie się znajduje.

Bracia spojrzeli na siebie.

- Emmelina Vance - zaczął Fred, kiedy George sięgnął z kieszeni kawałek pergaminu a jego brat podał mu pióro.

- Dedalus Diggle - mruknął George, zapisując.

- Sam Dumbledore.

- Być może Moody, bo już nie jest Aurorem.

- McGonagall.

- Snape? - spytał George. Fred zamyślił się.

- Postaw znak zapytania, jak przy Moodym - zdecydował. - Są Remus i Syriusz, ale oni nie ukryli by tego, chyba, że ich zmuszono.

George zapisał kolejne dwa nazwiska, dopisując do nich znak zapytania. - Elfias Doge.

- Fletcher?

- Sturgis Podmore - zapisał na koniec George i spojrzał nieco krytycznie na listę.

- Skąd znacie członków Zakonu? - czarnowłosa Ślizgonka pojawiła się nagle za nimi, wpatrując się w pergamin.

- Byliśmy w Kwaterze, jak Harry - powiedzieli. - W tej na Grimmauld, kiedy były spotkania i podsłuchiwaliśmy.

- Dajcie zobaczyć - Nakamura wyciągnęła rękę. Od razu dostała pergamin i pióro. Położyła je na blacie i zaczęła mruczeć pod nosem.

Luna pochyliła się nad nią, cicho coś mówiąc.

Draco i Neville zaczęli cicho rozmawiać o tym, jak uratować Harry'ego, kiedy go znajdą, podczas gdy bliźniacy rozglądali się po gabinecie z uśmiechami godnymi lisa, co jakiś czas podchodząc do jednej z półek i natychmiast odchodząc.

- No więc - Kira w końcu wstała z Luną u boku. - Vance ma willę w Brytanii i pracuje w Ministerstwie. Diggle ma dom we Francji i mieszkanie w Brytanii, a raczej nie zabraliby Harry'ego za granicę. Jest bliskim przyjacielem Dumbledore'a - westchnęła czarnowłosa.

- Dumby ma stare Dumbledore Manor, lecz mimo wszystko nie było używane od śmierci Ariany, a zwierzęta nie widziały nikogo tam od lat, zresztą mało prawdopodobne, aby wybrał własny dom - kontynuowała Luna, spoglądając na nazwiska. - Może to być również dom Szalonookiego, bo przecież bezgranicznie ufa dyrektorowi i na pewno ma bardzo dobrze strzeżony dom, jednak nie wydaje mi się, aby zgodził się na Fideliusa... Nie wiemy, gdzie może mieszkać - powiedziała cicho z melancholią.

- McGonagall mieszka z braćmi i rodzicami, a oni są neutralni więc odpada - kontynuowała Kira. - Snape, z tego co mi wiadomo, za bardzo boi się w tej chwili gniewu Pana i Harry'ego, więc Prince Manor również odpada.

- Remus i Syriusz niestety są prawdopodobni - powiedziała cicho blondynka. - Na pewno nie z własnej woli, lecz mogli zostać zmuszeni. Jednak Syriusz przebywa na Grimmauld z Remusem, więc mogą nawet nie wiedzieć, co się dzieje w ich nieruchomościach. Lunatyk ma dom w lesie, dosyć daleko od Londynu, ale bez zaklęć powiększających, baza nie byłaby dobrym wyborem, Syriusz natomiast ma Black Manor i Black House, których nie odwiedzał ponad piętnaście lat, więc nie możemy tego wykluczyć - zakończyła szeptem Krukonka.

- Elfias Doge chciał odłączyć się od wojny i zostać ponownie neutralnym i podobno mu się udało, mimo jego długiej znajomości z Dropsem, jako, że go wystawił, wątpliwe aby użyczył swojego domu Zakonowi. Sturgis Podmore jest pod Imperiusem, więc odpada - dodała szybko Kira. - Co do Mundungusa Fletchera nie jesteśmy pewne. Jest złodziejem i nie wiadomo czy ma jakiś dom, raczej melinę na Nokturnie, ale sądząc po jego kontaktach - chrząknęła. - Nie możemy go wykluczyć - pokazała pomazany pergamin Tiarze.

- Nieskreślone nazwiska - powiedziała wracając do marzycielskiej wersji Luna. - Czy to któreś z nich?

Skrzywienie a po chwili nastąpiło kiwnięcie.

- Więc mamy już jakieś podstawy - zaczął Draco, spoglądając na nazwiska.

Emmelina Vance - Vance Manor.

Dedalus Diggle - mieszkanie/dom.

Moody - nie wiadomo.

Syriusz - Black Manor/Black House

Fletcher - jego kontakty.

- Nie zostało ich wielu - bliźniacy zerknęli.

- Musimy ich sprawdzić - mruknął Neville. - Babcia zna tego Diggle - powiedział. - Mogę do niej napisać.

- Ojciec może dowiedzieś się o Emmelinie Vance i być może Moodym - wtrącił Draco, krzyżując ramiona. - Skoro kiedyś był Aurorem, może gdzieś znajdują się jeszcze jakieś jego dokumenty. Powiem mu po najbliższej lekcji.

- Zajmiemy się Fletcherem - zadeklarowali bliźniacy. 

- Mamy z nim kontakt - uzupełnił George.

- I ufa nam - Fred mrugnął.

- My zajmiemy się Syriuszem - powiedziała Luna, łapią lekko Kirę za ramię. - Bez problemu go odwiedzimy - uśmiechnęła się lekko sennie.

- W takim razie, powinniście już chyba iść - wtrąciła Tiara. - Macie szczęście, że stary głupiec jeszcze nie wrócił. Uciekajcie dzieciaki - skinęła lekko spiczastym czubkiem.

- Dziękujemy za pomoc, Tiaro - Neville skinął głową z szacunkiem, odkładając ją na jej miejsce.

- Powodzenia - powiedziała tylko, kiedy drzwi się zamknęły. Później jej wzrok powędrował na pustą żerdź feniksa, który ponownie był niezadowolony z powodu służenia Dropsocholikowi.

-~*~-

Harry Potter zdrajcą!?

Czy może raczej Harry Riddle? Syn Czarnego Pana!? Czy kiedykolwiek do Hogwartu przybył prawdziwy Harry Potter, czy to jedna i ta sama osoba? Okazuje się, że Chłopiec-Który-Przeżył wcale nim nie jest! 

Z naszego źródła dowiedzieliśmy iż sam Ten-Którego-Imienia-Nie-Wolno-Wymawiać kiedyś uczył się w Hogwarcie i nosił nazwisko Tom Riddle! Był uczniem Albusa Dumbledore'a, jednak ten nikomu nie powiedział o prawdziwej tożsamości Sami-Wiecie-Kogo.

Ponownie, z tego samego źródła, dowiedzieliśmy się iż sam wielki Harry Potter, pogromca Czarnego Pana, Chłopiec-Który-Przeżył oraz Chłopiec-Który-Kłamie jest synem wyżej wspomnianego czarnoksiężnika! Niestety nie wiemy nic o matce chłopca, jednak nie mogła to być Lily Potter, bo przecież była jasną czarownicą zamężną z Jamesem Potterem.

Albus Dumbledore zobowiązał się do usunięcia chłopca ze szkoły i pilnowania go poza Hogwartem. Wszyscy, którzy mieli dłuższą styczność z kłamcą i zarazem zdrajcą czarodziejskiego świata mają stawić się do Świętego Munga lub Ministerstwa na przesłuchania-

Głośne uderzenie w stół zwróciło uwagę całej Wielkiej Sali na czarnowłosą Ślizgonkę, której bursztynowe oczy były pełne łez i błyszczały niebezpiecznie. - Czarodzieje powinni się wstydzić - zaczęła zimno, wstając. - Harry chronił was co roku przed manipulatorem, który wcale nie jest Czarnym Panem! - krzyczała. - Czy kogoś z was zranił!? Nigdy, tylko w obronie własnej - odeszła od stołu, a wychodząc trzasnęła drzwiami.

Draco Malfoy spojrzał na stół Gryfonów z zaniepokojeniem. Hermiona pustym wzrokiem wpatrywała się w stół, godząc się na szydzące słowa Gryfonów. Neville patrzył na Lunę, która ponownie znalazła się w środku wyszydzania przez Krukonów. Jego wzrok zatrzymał się na Severusie Snapie, który wydawał się być wkurzony a następnie na przerażonej McGonagall aż natrafił na puste miejsce ojca. Gdzie on był...? Chwila... Nie było go już tydzień. Co się stało?

- Zdrajca! - rozległ się pierwszy krzyk. A potem kolejne.

Wspaniali czarodzieje. Po prostu, cudowni...

Odszedł od stołu Ślizgonów, do Hermiony. - Chodź - powiedział, wyciągając rękę.

Black chwyciła ją ostrożnie, krzywiąc się na kolejne słowa jej dawnych przyjaciół z Domu.

- Zdrajczyni - prychnęła Lavender Brown. A po sekundzie pisnęła, kiedy jej włosy zmieniły kolor na obrzydliwą ciemną zieleń i zaczęły przeraźliwie cuchnąć.

Zza jej pleców pojawili się bliźniacy z chłodnymi spojrzeniami. - Harry był waszym przyjacielem - powiedział cicho Fred, kiedy jego brat otoczył go ramieniem.

- Zawsze robił to, co dla was najlepsze - dodał George, kiedy odwrócili się aby wyjść z Wielkiej Sali.

Hermiona i Draco dzięki rozproszeniu już zdążyli wyjść z Sali, gdzie po chwili dołączyli do nich Neville i Luna z zaczerwienionymi policzkami i szklistymi oczami, oraz bliźniacy z morderczymi wyrazami twarzy.

- Gdzie Kira? - spytał George.

- Pewnie w Pokoju Wspólnym - powiedział Draco, prowadząc jedynych sojuszników do lochów.

-~*~-

- Wszystko idzie zgodnie z planem - powiedziała blondynka do siwowłosego czarodzieja.

Zielonooki chłopak, stojący obok niej, pokiwał głową z uśmiechem, wpatrując się w nieruchome ciało czarnowłosego nastolatka na lichej pryczy, za kratami.

- Idealnie - odpowiedział głos siwowłosego. - Wkrótce Czarny Pan zostanie pokonany - powiedział w kierunku dwukolorowych oczu chłopca, który właśnie się obudził.