Przez ciebie nie mogę się skupić na matematyce;
Me myśli unoszą cię na lektyce.
Mieszają mi się wszystkie liczby naturalne,
Żadne z zadań nie jest przewidywalne,
Wyparowują mi z głowy wszelkie równania –
Zupełnie jak podczas naszego pierwszego spotkania...
Nie rozróżniam już żadnej z figur płaskich,
A nauczycielka nie okazuje mi łaski.
Nie pamiętam nawet ani jednego wzoru
Od kiedy moje życie nabrało koloru,
Nie potrafię niczego spierwiastkować,
Tak jak i uczuć swoich przy tobie chować.
Przez ciebie nie mogę się na matematyce skupić,
Bo wciąż myślę, jak się w twoje serce wkupić...