Czy „żałuję, że cię znałam"?
Nie. Tak brzmią słowa piosenki.
Żałuję tylko, że się na tobie poznałam,
Bo wtedy miałabym gdzieś Eweliny Flinty jęki.

Nie żałuję godzin spędzonych na rozmowach,
Nie żałuję zarwanych dla ciebie nocy,
Nie żałuję uśmiechu, który posyłałam każdej twojej wiadomości,
Nie żałuję zauroczenia tego mocy,
Nie żałuję minut spędzonych przed lustrem, by dobrze dla ciebie wyglądać,
Nie żałuję odkrycia przed tobą, kim tak naprawdę jestem,
Nie żałuję ani jednej lekcji francuskiego, by do ciebie mówić językiem miłości,
Nie żałuję niczego, choćby najdrobniejszym było gestem,
Nie żałuję przez przypadek po pijaku wysłanych kilku zdjęć i głupich frazesów, by wprawić cię w zazdrość,
Nie żałuję sekund poświęconym filmom artystycznym, obejrzanych z myślą o tobie,
Nie żałuję nawet, że po tym wszystkim okazałeś się dupkiem...

Żałuję jedynie, że się poznałam na tobie, naiwnie ufając sercu, a przecząc samej sobie.