~ Nur~
Nagle się  przebudziłam i zaczęłam  krzyczeć. W głowie miałam  tryliard  myśli  na szczęście obok  był Yigit.

- Co się dzieje kochanie? Miałaś zły sen?

- Tak. Śniło mi się że  Fikret popełniła samobójstwo. -Odpowiedzilam.

- Nie martw się nic jej nie będzie  chciasz nie będzie pisać do ciebie tych listów.

- To co mi zrobiła  nie zmienia faktu że znam ją małego dziecka kochanie. - powiedziałam  płacząc.

Zapadła cisza którą przerwał dzwonek mojego telefonu. To był Fatih. Odebrałam. Po 5 minutowej rozmowie dowiedziałam się fikret nie żyje. Popłakałam się. Byłam wściekła zarazem smutna. Z jednej strony miałam  tej nocy proroczy sen a z drugiej nie mogłam w to uwierzyć. Yigit się odezwał.

- Merta nie ma w domu odpocznij sobie i nie myśl o fikret.

- Ale...

- Nie ma żadnego  ALE. zaszkodzisz dziecku i będzie -powiedział.

- No dobrze. -odparłam

- Dziś  masz wizytę u lekarza  pójdę z tobą myślę że weźmiemy  też Merta.

- To świetny pomysł. -powiedziałam.

-kochanie zbladłaś. Źle się czujesz.

-tak chyba będę wymiotować. Zaraz wracam.  -odpowiedziała cichutkim głosem  biegnąc do toalety.