~Nur~ 

 Wstałam z ręką leżącą na bukiecie Kwiatów Już wiedziałam że  Yigit. Ubrałam się i poszłam zjeść śniadanie. Wypiłam mój ulubiony sok pomarańczowy i zjadłam. Yigit byl w Pracy, Mert w Szkole służące Dzisiaj Miały Dzień Wolny. Postanowiłam zająć się naszym domem. Zaczełam od okien. Wzięłam drabinę i ją rozstawiłam, zaczęłam wchodzić gdy zrobiło mi sie słabo i ciemno przed oczami. Czułam że spadam.

 Mert wrócił do Domu í Zastał Mnie nieprzytomną.

- Mamo Nur, mamo Nur. - Krzyczał spanikowany chłopiec, Nagle przyjechał Samochód i Mały Mert Szybko pobiegł po, Tate wyjaśniając co sie stało.

- Ukochana ... NIE, NIE. Mert otwórz mi drzwi do samochodu i sam wsiadaj zawieziemy Nur do Szpitala. - Powiedział Yigit. 

/ W SZPITALU /

~Yigit~ 

Oby jej nic nie było. Nie przeżyje tego jak ona umrze to ja też.  

~Nur~ 

Jeszcze masa badań nie mam  już na nie siły, mam je po dziurki w nosie. Yigit pewnie sie martwi, mert też. 

^ Piszcie jak wam się podoba, piszcie  mi jakieś rady i piszcie swoje pomysły, przepraszam że początek jest taki króciutki ale dopiero się rozręcam. ^