~Następny Dzień~

~Nur~

Obudziłam się z myślą iż u mojego boku będzie Yigit. Niestety nie było go. Pomyślałam że  jest  w salonie albo w kuchni. Zeszłam i zajrzałam  i tu i tu. Również go nie było. Moja ostatnia myśl  była taka że jest w pracy. Zadzwoniłam lecz nie odbierał. Trochę spanikowałam. Postanowiłam zadzwonić do Cahita ale i jego telefon milczał. Zadzwoniłam do Elmas.

- Halo? Elmas? 

- Co się stało?

- Jest z tobą Cahit albo Yigit?

- Nie  ma go u nas. Pewnie są w pracy zadzwoń do sekretarki Yigita..

- Ok jak coś to oddzwonię.

Zadzwoniłam do sekretarki mojego męża. Dowiedziałam się że nie ma go w pracy. Pomyślałam że pojechał gdzieś i nie ma zasięgu. Oddzwoniłam do Elmas.

- No Elmas słuchaj nie ma go w pracy.

-Ja też zadzwoniłam do sekretarki Cahta i go też nie ma.

- Ja myślę że gdzieś pojechali ale nie mają zasięgu. Mam złe przeczucie że może coś im się stać.

- Wezmę taksówkę i przyjadę do ciebie. 

- Ok. Czekam.

Rozłączyłam się i poszłam napić się mojego ulubionego soku pomarańczowego. 

Gdy napiłam się poszłam do salonu. Położyłam się na kanapie i oglądałam telewizję. Czekałam z niecierpliwością na wiadomości które  po pewnym czasie  się zaczęły  a   więc słuchałam.  " Słynny biznesmen Yigit Kozan i jego brat Cahit Kozan mieli wypadek. Im życiu nic nie zagraża. " Wystraszyłam się i zadzwoniłam do Elmas.

- Elmas? Słyszałaś? Oni mieli wypadek.

- O nie... nic im nie jest?

- W wiadomościach mówili że nie. Poczekaj chwilkę ktoś dzwoni do drzwi. Oddzwonię,

W drzwiach stał Yigit z policjantem. 

- Yigit? Nic ci się nie stało kochanie? - zapytałam przytulając go.

- Moja krew płynie w twoich żyłach. - Powiedział  dokładnie to samo gdy ratował mnie przed strzałem z pistoletu który trzymała kiedyś św. Pamięci pani Aytul

- Pani mąż miał wypadek jemu życiu nic nie zagraża. - powiedział policjant.

- Dobrze dobrze. Chodź do domu kochanie. Do widzenia panu.

- Kochanie idź się połóż do sypialni zrobię ci coś do zjedzenia. i zjesz.

- No dobrze.

~Yigit~

Poszedłem do sypialni i położyłem się byłem zmęczony.  Wiedziałem jak doszło do wypadku i kto maczał w tym palce ale myślałem co powiem dla Nur. Wiedziałem że o to zapyta. Zasnąłem.

~Nur~

 Robiłam mężowi jedzenie gdy zadzwoniła do mnie Iclal. Odebrałam.

- Halo Nur? - powiedziała przestraszona Iclal.

- Cześć Iclal. Coś się stało?

-  Wszystko z Yigitem w porządku?Jedziemy do was.

- Wszystko jest chyba ok możecie wpaść do nas. Kończę bo jedzenie dla Yigita wystygnie. Czekamy na was. 

Rozłączyłam się i wzięłam tacę z ciepłym posiłkiem i poszłam do sypialni. Chciałam zapytać o wypadek. Mąż spał więc go obudziłam dając mu buziaki w usta,  policzki i w szyję.

~Yigit~

Czułem jak ktoś mnie całuje po twarzy i szyi. Wiedziałem że to moja żona. 

- Yigit kochanie wstawaj bo jedzenie wystygnie. - mówiła swoim słodkim głosem.

- Już  wstaję. Co tak pachnie?

- To twoja ulubiona zupa.

- Dziękuje że tak o mnie dbasz.

Zjadłem zupę i było słychać dzwonek do drzwi.

- To Iclal. Pójdę otworzyć - powiedziała Nur.

Zostałem sam. Po chwili przybiegł go mnie Mert mówiąc zmartwionym głosem.

- Nic ci nie jest tato?

- Nie synu nic mi nie jest.

Przyszła też do mnie Iclal z Firatem  posiedzieli  wypytując o wypadek. Nic im nie powiedziałem. Pojechali do siebie zostawiając Merta. Odpoczywałem a syn się mną opiekował  był wieczór. Mert przyszedł i  posiedział obok mnie. Był zmęczony więc kazałem mu iść spać. Posłuchał. Zostaliśmy z żoną razem i spaliśmy.