Powoli poruszałam się po statku Lockdowna w poszukiwaniu Optimusa. Byłam sama, nie licząc niezliczonej ilości stworzeń z innych planet które Łowca trzymał zamknięte w klatkach. Na tym statku chyba nigdy nie panuje cisza. Więźniowie cały czas uderzali w kraty swoich mikrych celi.

Dookoła panował nieprzyjemny półmrok a powietrze było wilgotne. Po podłodze walały się kable i kawałki dziwnych rzeczy. Słychać było jak napęd czarnej materii coraz szybciej reaguje.

Nagle jeden z moich minidronów zarejestrował ruch, ale nie więźni a jakiegoś Transformera.

Szybko schowałam się w jednym z ciasnych korytarzy i przykucnęłam. Zacisnęłam ręce na włóczni i czekałam.

Po jakimś czasie usłyszałam ciężkie kroki. Pozostałe minidrony które były obok mnie też zareagowały i potwierdziły że jest tylko jeden Transformer.

Nagle zza ściany wyłoniła się sylwetka robota. Od razu to rozpoznałam- Lockdown. Jego zielone oczy patrzyły w dal. Nie zauważył mnie. Jak przechodził wszystkie uderzenia o kraty ucichły. Zapanowała grobowa cisza w której było słychać tylko jego ciężkie kroki. Przez moje ciało przeszedł dreszcz. Zacisnęłam ręce na broni.

On wiedział kim jest ta kobieta z metalu i wiedział gdzie ona jest. Skrzywdził Optimusa i zabił wielu moich przyjaciół...

Po chwili minął mnie i zniknął za kolejną ścianą. Jego kroki zaczęły się oddalać.

Bezgłośnie wyszłam z ciasnego korytarza i stanęłam za Lockdownem. Uśmiechnęłam się i rzuciłam się na niego.

Łowca z łatwością odbił mój cios i odepchnął mnie do tyłu. Na jego twarzy pojawił się uśmiech:
-Wiedziałem że przyjdziesz.- Powiedział zmieniając swoją rękę w hak.

Ponownie na niego natarłam. Zadawałam mu cios za ciosem, ale on wszystkie blokował. W końcu on wyprowadził atak a ja zablokowała go z trudem. W sekundę zmieniłam broń białą na snajperkę i wystrzeliłam. Łowca dostał w klatkę piersiową i odleciał kilka metrów do tyłu. Nagle ból powrócił, złapałam się za głowę.

-Niezła jesteś jak na odmieńca.- Oznajmił wstając.

- Dla kogo pracujesz?- Zapytałam się odchodząc do tyłu. Czekałam jak ból trochę się zminiejszy.

- Dla tych którzy przywrócili cię do życia...- Oznajmił i rzucił się na mnie.

W ostatnim momencie zablokowałam jego cios:
-Kim jest ta metalowa kobieta!- Krzyknęłam waląc go nogą w lewy bok.

Lockdown zachwiał się, ale była to tylko zmyłka. Z jego łokcia wysunęło się ukryte ostrze którym okaleczył mi rękę przez co wypuściłam włócznię.

Odskoczyłam do tyłu, ale już bez swojej głównej broni.

-Więc ją już spotkałaś...- Odezwał się Lockdown.- To ona właśnie zleciła mi bym cię do niej dostarczył. Jest twórcą tak jak-

Nagle odgłos napędu czarnej materii umilkł.

Więc Cross i reszta dali radę...

-Sorry, ale tak jak już mówiłam zostaję na Ziemi.- Oznajmiłam i wyjęłam dwa pistolety.

-ONA spodziewała się że to powiesz...- Powiedział Lockdown.- Dlatego przywiozę cię jej ledwo żywą!

Rzucił się w moim kierunku, ale ja miałam już plan. Uśmiechnęłam się. Przybliżyłam dwa pistolety do siebie a one złączyły się i utworzyły strzelbę. Strzeliłam w Łowcę a on odleciał do tyłu.

Złapałam swoją włócznię i zaczęłam uciekać.

Trochę to nie honorowe, ale Optimus sam powiedział bym uciekała więc sorry dumo Prime'ów...

Mijałam kolejne zakręty. Za sobą usłyszałam Lockdowna:
-Łapać ją!!

Minidrony zarejestrowały kolejnych transformerów. Przeklnęłam w myślach i szukałam jakiejś kryjówki.

Znalazłam jakieś dziwne pomieszczenie a dokoła niego kręciło się pierścienie. Wbiegłam do środka.

-Szefowa!- Krzyknął ktoś a ja błyskawicznie wymierzyłam w niego snajperką.

Okazał się to być Hound który ze strachy wypuścił z ust swoją rozżarzoną łuskę.

-O! To wy sorry...- Zaśmiałam się.

Zauważyłam też Cross'a i Drift'a majstrowali przy jednej z klatek.

-To ty Blame?- Odezwał się głos za kratkami.

-Optimus!- Zawołała zaskoczona.

Podbiegłam do klatki. Prime był powieszony do góry nogami. Ze ścian wystawały ostre kolce.

-Cieszę że nic Ci nie jest.- Odezwał się Optimus.

-Powinieneś martwić o siebię!- Odpowiedziałam.

Cross pociągnął za coś a kolce schowały się.

-Hound do sterów!- Krzyknął Prime.

-Dobra chłopaki odsuńcie się.- Powiedziałam i włócznią przeciełam kraty a następnie to coś co trzymało Optimusa a on zleciał na głowę.- Jak stąd uciekniemy?

-Tą część statku można odłączyć od reszty i odlecieć.- Oznajmił Prime.

-Dobra to do roboty!- Krzyknął Hound siadając za sterem.

Znowu rozległ się odgłos napędu czarnej materii.

-Szybko grubasie! Zaraz odlecą!- Krzyknął Cross.

Poczuliśmy jak cały statek lekko się przechyla.

-Już!- Krzyknął Hound i ta część statku w której byliśmy zaczęła spadać a potem wzbiła się w powietrze.

Byliśmy bezpieczni...

Opadłam wykończona na podłogę.

- Blame dobrze się czujesz?- Spytał się Optimus a reszty nie słyszałam bo już nastała ciemność.

₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪

Tadam! Kolejny rozdzialik!
Mam nadzieję że się spodobał.
I niedługo napiszę ważną informację dotyczącą przyszłości tej książki.

To do następnego rozdziału!