Udaliśmy się do klasy... Okazało się że...

Nasza kochana Magda przeniosła się do tej klasy. Nie no lepiej być nie może!
Spojrzałem na niego i usiadłem obok Napieraka.

Lekcja minęła mi bardzo szybko, może dlatego że cały czas gadałem po cichu z Napierakiem. Mimo że znam go trzy lub cztery dni to jest mi mega przykro, że wyjeżdża.

Wyszedłem z chłopakami z sali, a Tobiasz z tą brunetką wyszedł zaraz po nas i podszedł do nas.
Napierak gdy zobaczył, że kieruje się w naszą stronę zaczął pisać coś na telefonie. Czy on ma jakiś plan, abym uniknął rozmowy z nim? Jeśli tak to jest najlepszym człowiekiem na świecie!

Tobiasz: Kubir możemy pogadać?

Kubir: Em...

Nagle ktoś złapał mnie za ramię...

Dyrektor: Ty to Kuba... Dobrze pamiętam?

Kubir: Tak?

Dyrektor: Świetnie, więc Kuba i Wojtek zapraszam was do mojego gabinetu mamy do pogadania. Macie zaraz się zjawić. Jasne?

Napierak: Oczywiście!

Czy ja coś zrobiłem, że mam iść do dyrektora? Nie chyba nie...

Mikols: Co wy zrobiliście?

Busz: Właśnie? Bez powodu was nie woła do gabinetu

Napierak: Może kiedyś wam powiemy, a teraz wybaczcie! Choć Kubir!

Chłopak zaciągnął mnie w głąb korytarza, po czym pościł moja rękę.

Kubir: Czemu nie idziemy do dyrektora?

Napierak: Żartujesz?

Kubir: Nie?

Napierak: No debil...

Kubir: Aha dzięki?

W tym momencie chłopak podał mi swój telefon, odblokowany na jednej z rozmów.

Ojciec :( *numer telefonu*

<Tato, mógłbyś przyjść pod salę
223 i zawołać mnie i mojego przyjaciela niby do twojego gabinetu?

W jakim celu?>

<No proszę!! Jak coś to mnie i Kubę!

No dobrze już idę>

<Dzięki!

Byłem pod wrażeniem...
Czy on mi właśnie pomógł po raz drugi?

Kubir: Jeju naprawdę ci dziękuję! Mam u ciebie dług

Napierak: Bez przesady! Przyjaciele są po to, aby sobie pomagać co nie?

Kubir: Masz rację, ale i tak mam u ciebie dług przyjaciela.

Oddałem Wojtkowi telefon. Usiedliśmy na ławce i rozmawialiśmy, po chyba pięciu minutach zadzwonił dzwonek na ostatnią lekcję.

Po lekcjach pożegnałem się z Buszem i Napierakiem. Wracałem z Mikolsem bo mieszkał w tą stronę co ja, z taka różnica że w pewnym momencie skręcał w lewo, a ja szedłem prosto.

Gdy musiał już skręcać pożegnałem się z nim i ruszyłem do domu.
Po otworzeniu drzwi przywitał mnie mój kochany pies. Rzuciłem plecak w kąt i zapiąłem psu smycz do szelek. Wyszedłem zamykając drzwi na klucz i ruszyłem w stronę parku.

Spacerowałem chwilę, aż nie zauważyłem znajomej postaci w oddali... Był to... Tobiasz?

Tak to na pewno był on... Z Magdą...chwila czy oni... Się całują?!

Nie wiem czemu, ale zabolało mnie to... Nawet bardzo zabolało... Łzy napłynęły mi do oczy... Wtedy wziąłem psa na ręce i pobiegłem do domu. Szybko otworzyłem drzwi, pociłem psa i pobiegłem do pokoju.

Płakałem.. ale nie zbyt rozumiem dlaczego, przecież to tylko mój przyjaciel. Który o mnie zapomniał bo poznał dziewczynę i z którym zanim się jakieś cztery dni....

Po godzinie płakania zadzwonił mój telefon, był to... Tobiasz. Dzwonił na grupie ,,RAPY" odebrałem... Wsumie nie wiem czemu, ale to zrobiłem...

Kubir: H-halo?

Mój głos załamywał się przez płacz...

Mikols: Kubir czy ty płakałeś lub płaczesz?

Szybko otarłem łzy

Kubir: Nie oczywiście, że nie..

Mikols: Ok..?

Tobiasz:... Kto nagrywa ze mną odcinek?

Busz:... Mogę ja ale nie długo, bo za dwie godziny mam wizytę u lekarza

Napierak: Wybaczcie ja nie mogę... Muszę się spakować pa!

Mikols: No ja mogę wsumie coś na szybko nagrać... Kubir a ty możesz?

Kubir:... Ja? Niestety nie mogę... Muszę iść z psem do weterynarza

Busz: A co się stało?

Kubir: Aaa nic poważnego to tylko szczepienie i kontrolna wizyta taka...

Mikols: Ok to do jutra Kubir!

Kubir: Pa!

Szybko się rozłączyłem... Dobrze że nie zamieniłem ani jednego słowa z Tobiaszem... Tyle dobrego...

Położyłem się ponownie na łóżku i po chwili z zmęczenia zasnąłem...

Obudził mnie dzwonek do drzwi i szczekanie Leviego. Zszedłem na dół pod drzwi. Spojrzałem w lustro... Wyglądałem okropnie... Trudno.

Otworzyłem drzwi... I zobaczyłem moich rodziców?!

Kubir: Mama? Tata?

Mama: A kto inny?

Tata: Wróciliśmy z pracy dziś wcześniej, a twoja mama zapomniała kluczy.

Kubir: Rozumiem

Gdy weszli do środka usiedliśmy przy stole w kuchni. Była 19:49 dość wcześnie wrócili.

Mama: Synku wyglądasz bardzo źle... Dobrze się czujesz?

Kubir: Szczerze to czyje się fatalnie...

Mama: Idź do pokoju i połóż się, a ja zaraz przyjdę do ciebie z herbatką

Kubir: Dzięki mamo

Poszedłem na górę, a szczeniak razem ze mną. Położyłem się na łóżku razem z psem i przeglądałem social media... Po kilku minutach mama przyniosła mi herbatę i kazała leżeć. Wyszła zamykając drzwi od mojego pokoju.

Przeglądając aplikacje na telefonie po prostu z zmęczenia zasnąłem...

--------------------
Kubirek jest chory :(

Z miłości oczywiście haha

Pozdrawiam ❤️