"Co zrobić, kiedy przygarniesz do domu zwierze?"

Czy Nico właśnie wyszukiwał w internecie co ma zrobić z tym blondynem z ulicy? Tak. Zdecydowanie tak. Co miał innego zrobić? W kontaktach z inymmi ludźmi był równie dobry, co jego sąsiedzi w pukaniu przed tym jak wbiją ci do domu.

Kliknął w jeden z linków.

Oddać do schroniska.

To jest myśl. Przecież coś takiego musi istnieć dla ludzi. Ach. No tak. Za późno. Już go wpuścił i pozwolił zostać...

Dalej.

Wykąpać i opatrzeć w razie gdyby było ranne, a następnie nakarmić.

Już go wysłał pod prysznic... teraz tylko skołować coś do jedzenia. Co może jeść taki umięśniony opalony blondass? Jego własna dieta składała się głównie z Happy Mealów i innych fast foodów na wynos! Poza tym, czy w lodówce cokolwiek było? Pewnie znajdą się jakieś jajka... mleko... czy tacy jak on jedzą omlety?

Nico westchnął usłyszawszy dźwięk przekręcanego zamka. Spojrzał w górę w stronę wyższych półek pod nosem klnąc swój wzrost.

Świetnie.

Kiedyś położył tam dodatkową pościel należącą dawniej do jego siostry. Nigdy by nie pomyślał, że jeszcze kiedykolwiek przyjdzie mu ją z tamtąd zdjąć.

Zerknął niechętnie w jej stronę. Po co mu w ogóle takie wysokie półki? Nico stanął na palcach starając się dosięgnąć chociażby rogu kołdry.

...cholera.

- Pomóc ci w czymś? - podskoczył w miejscu kiedy tylko usłyszał głos za sobą.

Zawał.

Nie.

Trzy zawały.

- Musisz się tak skradać?! O mało co tu przez ciebie nie zeszłem! - wykrzyczał starając się uspokoić szybkie bicie serca.

- Wybacz - zaśmiał się nerwowo wyższy po czym spojrzał w stronę półek, a potem znów na Nica. Ponowił to jeszcze kilka razy, nim delikatny uśmieszek pojawił się w kacikach jego ust. - M-może ja to zrobię? - powiedział starając się powstrzymać śmiech.

- Nie, dzięki. Świetnie sobie radzę! - di Angelo popatrzył na niego z wyższością, w tym samym czasie delikatnie się rumieniąc. Will uniósł jedną brew górę.

- Ach tak?

- Tak.

- Czyyżby?

- Zdecydowanie!

- No to dawaj - Solace rozłożył ręce, z całych sił powstrzymując błądzący na jego twarzy uśmieszek.

Nico prychnął i stanął na palcach jak najwyżej tylko umiał i wyciągnął rękę.

Blisko...

Bliżej...

Prawie...

Kurwa.

Jebane 167 centymetrów.

Will zachichotał podchodząc od tyłu do zażenowanego ciemnowłosego i podnosząc go delikatnie w pasie.

Jaki leciutki... przeszło mu przez myśl.

Chłopak był zdecydowanie za chudy. Trzeba będzie coś z tym zrobić. Co wiąże się z tym, że ten zapewnie za szybko się go nie pozbędzie. No cóż ale taka już była natura Solace'a. Lubił pomagać. A ta chęć pomocy nasilała się za każdym razem gdy ich spojrzenia się spotykały.

W tym samym czasie kiedy Will rozplanowywał mu już plan żywienia, Nico przeżywał jedną z najbardziej zawstydzających i żenujących chwil jego życia. Czuł dłonie chłopaka oplatające go w pasie, kosmyki wilgotnych włosów muskające mu kark i po raz kolejny to dziwne ciepło bijące od niego. Zdawało mu się, jakby w jego żołądku zaległo się stado mrówek, które właśnie wybrały się na grupowy jogging. Policzki go paliły i zdawałoby się że ta chwila trwała całe godziny, podczas gdy nie minęło nawet pół minuty.

Drżącymi rękami wziął pościel dając tym znak blondynowi aby już go opuścił.

- Dałbym sobie radę sam wiesz? - powiedział ostrzej, nadal czując ciepło na policzkach.

- Możliwe. Ale przyznaj, że tak poszło sprawniej i szybciej - niebieskooki uśmiechnął się w odpowiedzi.

- Ugh... nieważne. Chodź - polecił mu, po czym sam zaczął się kierować znów w stronę kanapy. Will grzecznie podreptał za nim.

Di Angelo otrzepał i rozłożył jasną pościel na kanapie, po czym powrócił wzrokiem na piegowatego.

- Głodny?

- Troszkę? - zaśmiał się niewyraźnie blondyn. - Ale nie chce się narzucać!

- Już i tak to robisz, więc gorzej być nie może. Omlet?

- Um... Pewnie, czemu nie?

Nico odetchnął z ulgą. Na nic innego raczej nie mógłby w tym momencie liczyć...

Poszli razem do kuchni. Di Angelo wyjął potrzebne do tego składniki, a następnie zaczął się w nie instensywnie wpatrywać, marszcząc przy tym zaabawnie brwi.

Jak się właściwie robi omlety?

Pamiętał jak kiedyś robiła mu je Bianca i wtedy używała do tego patelni... niepewnie podniósł jajko... jak z tego wogóle ma wyjść omlet?

- Em, Nico? - usłyszał obok siebie. Zerknął na blondyna odkładając je z powrotem za miejsce. - Ty wiesz w ogóle jak się robi omlety? - próbował ukryć uśmiech.

- Tak - odparował szybko niższy. Will popatrzył na niego z rozbawieniem. Spojrzał jeszcze raz na przygotowane rzeczy. - Nie.

__________