Afuro wskoczył do autobusu i podał chłopakom bilety.

-Proszę bardzo, ulgowy Haruya! - parsknął śmiechem

-Co w tym zabawnego? - mruknął - Co to wogóle za śmieć?

Terumi spojrzał na rozbawionego Midorikawę i założył ręce na ramiona

-Nie możesz zrobić też jemu czary-mary?

-Zabroniłeś mi! Znaczy nie to żebym cię słuchał, jest Królem - mruknął pod nosem, kartkując swoją książkę z zaklęciami

-No nie masz tam nic? - mruknął blondyn zerkając na kartki -... Mido?

-Co? - mruknął czytając

-Te strony są puste...

-Oczywiście, że są! - parsknął - To Magiczna książka! Tylko ja mogę jej używać!

-Znajdź tam jakieś zaklęcie, i spraw żebym znów był duży! - zarządał Nagumo

Midorikawa Zerknął na niego zza książki

-Zaczynam rozumieć niechęć Suzuno do dzieci...

-Mówiłeś coś?

-Nic, nic... - mruknął Zielonowłosy

-To znajdź to zaklęcie! - krzyknął na cały pojazd

-To księga z czarami, a nie książka kucharska! - odkrzyknął Mido

-Nie znasz tych zaklęć na pamięć? - spytał blondyn, próbując uspokoić przyjaciół

Ryuuji uśmiechnął się niepokojąco miło

-Oho...wkurwił się - mruknął Nagumo, widząc przerażająco radosne oczy przyjaciela

Midorikawa przechylił uroczo głowę mierząc blondyna wzrokiem

-Zaraz cię zabije... - szepnął Haruya

-Terumi - zaczął słodko - Mam jakieś dwa tysiące książek z zaklęciami sprzed kilku tysięcy lat... Znam ponad tysiąc, a to jest książka podróżna....

-Huknie za 3...2...1 - odliczał Nagumo

-Więc wybacz ale... NIE JESTEM PIERDOLONĄ, CHODZĄCĄ WIKIPEDIĄ, I NIE ZNAM KAŻDEGO ZAKLĘCIA NA ZIEMI! - wrzasnął

-I huknął - mruknął Haruya patrząc na blondyna, któremu włosy stanęły dęba - Widzisz Mido wkurwia się inaczej niż normalni ludzie...

-Zauważyłem... - wydukał

-No... - mruknął Złotooki - On jest jak Chihuahua! Najpierw słodki, a potem odgryzie ci rękę jak będziesz chciał go pogłaskać

Midorikawa uśmiechnął się i przytaknął wracając do swojej lektury. Afuro z kolei westchnął ciężko.

-To nie jest na moje nerwy...

☼☼☼☼☼☼☼☼

-Ziiiiiiiiiiiiimnooooo miiii! - krzyczał Haruya

-Zamknij się! - krzyknął Afuro

-Nie mów tak do dziecka - trzepnął go w głowę Mido

-Jest dzieckiem tylko wyglądem! - mruknął Terumi

Nagumo westchnął ciężko.
Już od godziny błądzili w zaspach śniegu, próbując dostać się do Hokkaido.

-Mam dosyć! - krzyknął stając

Midorikawa obrócił się do niego, i złapał za rękę, ciągnąc za sobą

-Mam to gdzieś - prychnął

-To podchodzi pod molestowanie nieletnich! - krzyknął Złotooki - Ratunkuuuu! Pedooooofiiiilllll

Midorikawa wzniósł oczy do nieba, i otworzył portal pod Czerwonowłosym powodując, że ten wpadł do środka z krzykiem. Afuro patrzył na to z otwartymi ustami.

-Co ty zro...

-Czekaj... - mruknął Mido unosząc palec - Słyszysz?

-Nic nie słyszę - burknął Terumi

-No właśnie - westchnął chłopak uśmiechając się - Upragniona cisza...

Blondyn jęknął i strzelił facepalma.

-Wyciągnij go znowu! Jeszcze się zgubi - mruknął

Zielonowłosy wydął wargę, ale machnął ręką, powodując wylecenie chłopca na śnieg.

-MIDORIKAWA! - wrzasnął

-Nie krzycz na starszych - mruknął Mido - Zaczynasz mnie wkurzać!

-Jestem mały! - krzyknął Nagumo - I w dodatku muszę się błąkać po zimnie!

-A może ja też wolałbym być teraz w domu?! - wybuchł Mido - Nie wiem czy wiesz, ale po ostatnim mam serdecznie dość przygód! Ale nikt nie pytał mnie o zdanie, i chcę zrobić wszystko by znaleźć moich przyjaciół! - krzyknął

Nagumo zamilkł i wpatrywał się w przyjaciela z rozszerzonymi oczami.

-Patrz czasami na innych, a nie tylko na koniec własnego nosa Nagumo - mruknął i poszedł przodem

Afuro zmierzył Nagumo spojrzeniem i wzruszył ramionami

-Ma rację...

Złotooki ze smutkiem podążył za przyjaciółmi. Teraz zapadła cisza.
Jednakże nie była ona już tak przyjemna jak wcześniej....

☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼

Suzuno kończył właśnie układać swoje książki, gdy usłyszał niepokojący trzask.
Zmrużył oczy, i zapinając pelerynę otworzył drzwi swojej komnaty

-IC? - mruknął szukając wzrokiem różowowłosej służki - Dziwne...

Wyszedł na korytarz, obserwując śnieg uderzający w okna pałacu.
Nagle usłyszał trzask. Obrócił się i strzelił lodem prosto w źródło dźwięku.
Ku swojemu zdziwieniu zauważył jednak, tam tylko rozciągający się powoli portal.

-Mido? - mruknął ze zdziwieniem podchodząc do niego

Zauważył, że kawałek jego mocy uszkodził strukturę przejścia

-Ale to nie jest kolor portali Midorikawy... - mruknął, gdy nagle poczuł przyciąganie

-O nie... - mruknął łapiąc się półki

Magia była jednak silniejsza. Został wciągnięty do środka, i otoczony przez chmarę kolorów.
Nie zdążył jednak nwet się rozejrzeć, a poczuł mocny ból głowy.

-Strzelanie w portal chyba nie było dobrym pomysłem -mruknął

Już po chwili zrobiło mu się czarno przed oczami, a on sam wylądował na czymś zimnym. Chłód był jednak kojący. Poczuł jeszcze jak, coś trąca go w rękę i liże po twarzy.

-Gdzie ja jestem? - mruknął otwierając lekko oczy - I... Co tu się dzieje?

☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼☼

-Odnoszę wrażenie, że błądzimy w kółko - mruknął Mido

-Co ty nie powiesz - sarknął Afuro wskazując na ich ślady w śniegu widoczne przed nimi

-Ale Magia miała nas zaprowadzić do Suzuno! - jęknął Mido i odrzucił swój wyczarowany kompas w śnieg - Mam dosyć!

-A może nas zaprowadził? - podsunął niepewnie Nagumo

Zielonowłosy spojrzał na niego i przechylił głowę

-Jak to?

-No... Kazał nam coś okrążyć... Tam jest jaskinia - wskazał ręką na środek koła utworzonego na śniegu - Tak myślę...

-O! Świetnie - stwierdził Zielonowłosy - Czekaj... Boże....

-Co się stało? - mruknął zaniepokojony Afuro

-Na Vemis, Nagumo ty myślisz! - krzyknął Mido

Nagumo i Afuro walnęli się  w twarz i westchnęli ciężko.

-Jakaś taka mało gustowna ta jaskinia - mruknął Ryuuji podchodząc bliżej

-Mido jak znajdziemy Suzu, to możesz zrobić w niej ten swój balkonik, ale chodź już - mruknął Haruya

Ten tylko fuknął i podreptał za resztą.
No, ale cóż... Jak się okazało Otrzymali niekoniecznie miłe przywitanie...
_____________________
A jakie to Dowiecie się jutro!
*szczerzy się*
Mam polsat we krwi
Do zobaczenia minna! Też was lubię
Bayy
~Rei❤️