Weszłam do szkoły ubrana na galowo.
Przekroczyłam próg na salę gimnastyczną bo tam ma odbyć sie apel. Miejsc nie było. Nie widziałam swoich znajomych i Dylan'a. Trudno postoje.
Kilka minut minęło i się zaczęło. Bardzo uważnie słuchałam co mówili bo to były nawet bardzo ważne informacje.
Cały czas czułam wzrok na sobie. Spojrzałam na tłum ludzi któzi siedzą i akurat spotkałam bruneta jak patrzy się na mnie. Uśmiechnął się do mnie, a ja do niego. Gdybym miała jak przejść do niego lub on do mnie to byśmy byli koło siebie. Nagle mój telefon dał o sobie znać. Jezu oby nie on! Z przerażeniem odblokowałam telefon i zaczęłam czytać

Nieznany: Hej miś

Nie odpisałam

Nieznany: Czemu mnie ignorujesz?

Ja: No zgadnij?!

Nieznany:No nie wiem

Ja:Bo nie chce pisać z Tobą! To przez ciebie się boję wyjść nawet z domu!! To przez takiego chuja jak ty moje życie się zmieniło!!!

Nieznany: Grzeczniej

Ja: Do ciebie?! Phii. Nigdy!!!

Nieznany: No to czas na karę!

Nie odpisałam na to. Dobra. Może mnie nawet zabić. Przez niego mam zjebane teraz życie. Przez niego się boję wyjść z domu. Spojrzałam w stronę Dylana. Chował telefon do kieszeni i spojrzał na mnie. Jego mina była kamiena. Biedak nudzi mu się. Uśmiechnęłam się do niego a on lekko się uśmiechnął.

🌟-cenię
💬-kocham

~Wi~