Midorikawa zerknął jeszcze raz na tlącą się za nim puszczę, i spowrotem wskoczył do wody.

-Mido! - krzyknął Hiroto, zauważając chłopaka - Masz go! - uśmiechnął się

-Czyli możemy już sobie iść! - wypiszczał Afuro, i zwrócił oczy do przebijającego zza wody słońca - Dzięki Bogom!

Mido i Hiroto zmierzyli się wzrokiem, i wywrócili oczami z rozbawieniem.
Afuro był jedyny w swoim rodzaju...

Skierowali się do góry wychodząc na brzeg.

-Dziękuję za pomoc Kori, Naomi! - krzyknął Mido chowając kulę do kieszeni

Syreny pomachały mu, po chwili znów znikając w jeziorze

-Awwwwwww - usłyszeli pisk Afuro

-A temu co? - mruknął Kiyama, odwracając się - Och...

Suzuno leżał wtulony w Nagumo, a ten obejmował jego ogonek rękami śpiąc spokojnie

-JAK UROCZO! - piszczał blondyn

Midorikawa zaśmiał się, podchodząc do nich

-Uroczo, ale trzeba ich obudzić - stwierdził

Hiroto uśmiechnął się podnosząc rękę

-Nie Hiroto, nie wrzucimy ich do wody - mruknął Ryuuji

-Uch - westchnął

-WSTAWAĆ! KLEJNOT SAM DO NAS NIE PRZYJDZIE LENIE JEDNE! - wydarł się Terumi tuż przy lisim uchu srebrnowłosego

Otworzył oczy i z przerażeniem chciał wskoczyć na drzewo, ale przez to, że Haruya wciąż go trzymał, Razem upadli tuż pod nogi blondyna

-Ałaaaaa - jękneli

-Udało mi się! - stwierdził zadowolony bordowooki - Co teraz?

Midorikawa zamrugał, i potarł się po plecach niepewnie

-No... Chyba idziemy po klejnot ognia... Nagumo?

-Dajcie mi chwilę - wydusił spod Suzuno - Foxie złaź!

-To trochę potrwa... - westchnął Hiroto

★ ★ ★ ★ ★ ★

Cała grupa, już dobre kilka godzin maszerowała w stronę Królestwa Czerwonowłosego. Midorikawa przeteleportował ich kawałek zaoszczędzając czasu
Gdy jednak zbliżyli się do granicy, Suzuno od razu zachwiał się ocierając czoło ręką

-Wszystko okej Gazelle? - mruknął Hiroto

-T-tak - mruknął

-Jeśli tu dla ciebie za gorąco to możesz poczekać - zaproponował Mido

-Skoro Haruya dał radę żyć u mnie, ja dam radę wejść tu - mruknął idąc przodem

-Ale to nie to samo - szepnął Złotooki, ale jęknął i pobiegł mieć oko na ukochanego

-Boże jaki tu jest skwar - mruknął Afuro - Rezygnuje z sauny na dobre parę miesięcy...

-Uważaj! - krzyknął Mido

Blondyn spojrzał w dół, i odskoczył z piskiem o mało nie wlatując do rzeki

-Rzeka z lawy?! Do jasnej anielki!

-Musimy mieć się na baczności - szepnął Hiroto, i zmierzył Suzuno i Nagumo wzrokiem - I mieć oko na Fuusuke...

Ruszyli dalej oglądając się na boki.
Po czasie dogonili też przyjaciół, rozmawiających na temat klejnotu

-Czyli w którym wulkanie mamy szukać twojego klejnotu? - spytał Suzuno

-W wygasłym!

-...

-Który jest wygasły Haruya, sporo ich tam - stwierdził Hiroto przykładając rękę do oczu przez za duże słońce

-Noooo... Chyba ten najmniejszy?

-CHYBA?! - krzyknęli

-Wyglądają podobnie okej?! - pisnął

-Czyli jaka jest szansa, że wejdziemy na nie ten wulkan i zginiemy w erozji? - mruknął Afuro

Chłopcy zamilkli, a Midorikawa przechylił głowę

-Jakieś 80 procent....

-Chyba nie chciałem tego słyszeć...

-O! To ten! - krzyknął nagle Nagumo

Pozostali spojrzeli na niego ze zdziwieniem, spoglądając na wulkany

-Który? - mruknął Afuro

-Widzicie ten, który na ścianie ma taką wielką, czarną dziurę? - spytał

-Taaaaak? - mruknęli

-No właśnie! Zrobiłem ją jak z niego spadałem! - stwierdził

-... Co robiłeś?! - krzyknął Suzuno

-No ten... Potknąłem się, przez przypadek wystrzeliłem mocą w wulkan, on pękł, musiałem go skleić lawą, i... To tyle

-Japierdole - podsumował Afuro strzelając facepalma - Po prostu prowadź!

Złotooki zamrugał i wzruszył ramionami szczerząc się

-Za mną! Ze mną nie zginiecie!

-Dobrze, że mówisz bo zaczynałem mieć wątpliwości - mruknął Hiroto pod nosem wywracając oczami

★ ★ ★ ★ ★ ★

-Jesteśmy! - krzyknął Nagumo stając pod wulkanem - Teraz wystarczy się na to wspiąć i...

Midorikawa przesunął go, i kopnął w wulkan nogą.
Ziemia zadrżała, a wcześniej ,,sklejone'' przez Nagumo rozcięcie, zasklepiło się tworząc schody prosto do krateru

-No! - mruknął zakładając ręce na ramiona - Zaczynam mieć wprawę!

Hiroto spojrzał na pozostałych, i Nagumo który otwierał i zamykał usta w szoku

-Może Ci jeszcze zrobić balkonik - szepnął mu na ucho

-Idziemy! - krzyknął szybko Haruya, wystrzeliwując na górę - Mam nadzieję, że to jest stabilne Mido

-Jasne, że jest! - prychnął

Wzruszyli ramionami, i ruszyli na górę.
Gdy jednak w końcu dotarli na szczyt, zauważyli linę prowadzącą do otworu, pozostawioną tu przez Nagumo

-Ile ona ma lat? - mruknął Afuro

-Raczej się nie zerwie - wzruszył ramionami czerwonowłosy

Hiroto chwycił linę, ciągnąc za nią

-Chyba nas utrzyma, to kto idzie?

-No pójdę ja, i muszę mieć kogoś ze sobą - wzruszył ramionami - Ty Suzu może lepiej zostań, jeszcze mi zejdziesz tam na dole

Srebrnowłosy spiorunował go wzrokiem, ale usiadł grzecznie na schodkach

-Pójdę z tobą, najwyżej nas wylewituję - parsknął Hiroto opuszczając się na linie

-Uważajcie - mruknął Mido, ciągnąc Afuro na dół - Siadaj, życie ci nie miłe?

Nagumo zsunął się do krateru, razem z przyjacielem.
Rozpalił płomień na ręce, rozświetlając trochę otoczenie

-Czego właściwie szukamy? - mruknął zielonooki

-Sztyletu - mruknął Nagumo - Powinien być wbity, w ścianę

-Niech zgadnę... Jest haczyk?

-Nie - wzruszył ramionami - Po prostu tylko ja, mogę go wyciągnąć, po co miałbym tworzyć jakieś zagadki czy próby. Za leniwy na to byłem

Hiroto odwrócił wzrok przypominając sobie własny klejnot

-Taaaaa

-ZNALAZŁEM! - krzyknął Haruya z zadowoleniem

Hiroto podszedł do chłopaka, spoglądając na błyszczący w świetle sztylet

Nagle ziemia zaczęła drżeć.

-Co jest?! - krzyknął Nagumo przewracając się na Hiroto

-Nic wam nie jest?! - krzyknął Afuro z góry

-Nie! - odkrzyknął Nagumo - Ale co to było?!

-Emmm - Mruknął Mido - Możliwe, że twój wulkan nie lubi moich schodów... I tak jakby wybuchnie?

-....

Chłopcy zmierzyli się wzrokiem, w jednej chwili biegnąc do wyjścia

-CHODU!

-Jak to wybuchnie?! - krzyknął Afuro - Tu nie ma lawy!

-Czy ja ci wyglądam na eksperta od wulkanów?! - krzyknął Mido - To może się zawali! Nie wiem!

-To dwie różne rzeczy! - prychnął

-Tak samo niebezpieczne - mruknął Suzuno - RUCHY!

Hiroto machnął ręką, i wraz ze Złotookim wyleciał z wulkanu
Szybko zaczęli zbiegać na dół, uskakując gdy kamienie zaczęły spadać im pod nogi.
Gdy dotarli na dół, Midorikawa popchnął ich do portalu, zamykając go za sobą...

★ ★ ★ ★

- Aaaaa! - wrzasnęli spadając na ziemię

-Nigdy więcej... Żadnych wulkanów - wydusił Afuro

-Zachciało się schodów - mruknął Mido, przykładając rękę do nogi, z której ciekła mu krew - Głupie kamienie

-Matko, Ryuu nic ci nie jest? - mruknął Hiroto

-Daj spokój to tylko draśnięcie - stwierdził wstając

-Gdzieś ty wogóle nas przeniósł? - spytał Suzuno - To Królestwo Ziemi, ale co to za bór?!

-Ups - mruknął Mido

-Mido? - mruknął podejrzliwie Hiroto

-Sorka Chłopaki...

Wtedy usłyszeli trzask, i wpadli do dołu krzycząc głośno

-Midori-kun! - usłyszeli pisk z góry

Zielonowłosy tylko schował twarz w ramionach przeklinając pod nosem
Zaczynało być ciekawie...
________________________
Ożyłam!
Kiedy ja tu ostatni raz publikowałam, z 5 dni temu
Miłych ferii tym którzy je mają, ja nadal czekam xD
Mam nadzieję, że rozdział się podobał
Bayy
~Rei❄️