tam tam na dole mam krótkie pytanko dla chętnych, bo jestem troszku nieogarnięta i potrzebuję waszej pomocy

takie na serio szybciutkie pytanko. jeśli możesz mi wytłumaczyć, to proszę, zrób to

luv

*

ja: powiem ci

ja: wcale nie mam ochoty do nich iść

ja: na 100% wezmą mnie za niepoważną

harry: nie żebym był chamski czy coś 

harry: ale wydaje mi sie że oni tak czy siak nie mają cie ostatnio za jakoś szczególnie poważną

ja: wiesz dzięki

ja: naprawdę super pocieszasz

harry: no a co mam ci powiedzieć?

harry: oooh jeej nie martw się, pogłaskają cię po główce, dadzą ci kolejną koronę na pocieszenie i zatrudnią własnego bodyguard'a? 

harry: serio?

ja: no nie no ale...

ja: ej czekaj

ja: to z tym bodyguard'em w cale nie jest takie głupie!

harry: lillie..

ja: harry to na serio nie jest głupie!

ja: tylko jak ja miałbym ich o niego poprosić, znaczy co im powiedzieć?

ja: w sumie to chyba i tak by go nie zatrudnili bo to za drogi interes

ja: ale kurde pomysł jest świetny!

harry: tak, tak, mhm, zajebisty

ja: no a nie?

harry: nie.

ja: dlaczego? miałabym pełną ochronę?

harry: MASZ GO ZGŁOSIĆ NA POLICJĘ A NIE PIERDOLIĆ SIĘ Z BODYGUARDEM

ja: kurde weź sie nie spinaj

ja: to przecież nic złego 

harry: oh, poważnie?

harry: może jeszcze zatrudnij sobie Hemmingsa? zapewne w chuj by sie cieszył

ja: Haroldzie Styles.

harry: harry nie harold

ja: jakkolwiek

ja: uspokój się bo to tylko moje gadanie

harry: twoje gadanie jest wkurwiające

ja: ah serio?

ja: ciekawe dlaczego?

ja: hm?

harry: bo ty masz go iść i zgłosić a nie unikać na prawo i lewo 

ja: owszem, racja, ale tu chodzi o coś jeszcze

harry: niby o co?

ja: nie spinałbyś się tylko o to? musiałabym nie znać twoich humorków?

ja: przyznaj sie o co ci chodzi?

harry: o nic mi nie chodzi?

ja: owszem chodzi

harry: O NIC MI NIE CHODZI

ja: jesteś zazdrosny

harry: lol ?

harry: nie jestem

ja: owszem jesteś bo podałeś luke'a za przykład

ja: i ogółem sie spiąłeś o to

harry: nie jestem zazdrosny tylko wkurzył mnie fakt odkładania problemu zamiast rozwiązania

ja: mhm

ja: jasne

ja: a jakby sie okazało że poszłam na komisariat i zgłosiłam go, a mimo wszystko i tak mam ochornę to byś sie spinał jeszcze bardziej

harry: w cale nie

harry: nie miałbym o co

ja: czyżby?

ja: a o luke'a jest problem?

harry: hemmings to hemmings

ja: czyli nie jesteś zazdrosny?

harry: nie

ja: ani trochę?

harry: napisałem już

ja: czyli nic sie nie stanie jak po wszystkim powiem rodzicom żeby mi załatwili kogoś?

harry: .

harry: nie skomentuje.

ja: czyli jednak

ja: ZAZDROŚNIKU.

harry: nie jestem zazdrosny, uświadom to sobie

ja: ok, w porządku, rozumiem

ja: przyswoiłam

harry: no ja myśle

harry: głupie gadanie

ja: ok, już, zrozumiałam, nie musisz kontynuować

harry: japierdole..

harry: a żeś wnerwiła

ja: co ci znowu nie pasuje ?!

harry: nie moge przeżyć twojego chujowego rozumowania sprawy

harry: na twoim miejscu już dawno bym go wjebał do pudła, zamiast lizać mu dupę

ja: ah świetnie

ja: teraz będziesz siedzieć i pisać mi o moim błędzie, tak?

harry: nie

harry: stwierdzam tylko, iż twoje podejście do 'bodyguarda' jedynie utwierdziło mnie w twierdzeniu iż płytko myślisz w sprawie swojego bezpieczeństwa

ja: japier*ole..

ja: weź mi po prostu napisz że nie chcesz żeby jakiś inny facet spędzał ze mną czas, a nie zatruwaj mi życia błędem którego tłumaczyłam ci z dobre 4 razy 

harry: kurwa odjebie

harry: dobra weź do mnie napisz może potem co?

harry: bo teraz troche wkurwiasz

ja: ?!

ja: aha?

harry: no, dokładnie.

harry: do napisania potem.

Wiadomości przestały do mnie docierać.

Cholera, no on jest gorszy niż moja mama kiedy ma okres! Kurde, nie ma to jak z jednej strony mieć całkowitą rację, a z drugiej strony być totalnym dupkiem. Rozumiem, iż kwestia mojego przeciągania wizyty na komisariacie to jeden wielki błąd, ale sama dobrze wiem, jak ciężko jest gdzieś iść i coś zrobić kiedy czujesz kogoś za plecami.

Próbowałam mu to wytłumaczyć nie raz, ale najwidoczniej dalej do niego nie dotarło, że ja nie jestem NIM, i nie podejdę do pierwszej lepszej osoby żeby dać jej w twarz i po sprawie. To tak nie działa. Jestem trochę wstydliwa i mam w cholerę obaw co do tej rozmowy.

Chciałam żeby ten głupek ze mną był, kiedy będę z nimi rozmawiać, ale najwidoczniej coś mu się odwidziało.

-Lillie, zejdź do nas! - głos rodzicielki przebił się przez drzwi i dotarł do mnie, co spowodowało że poczułam ucisk w żołądku.

Na serio musiałeś akurat teraz się obrazić ?!

-No dobra, to jest ten moment. - westchnęłam sama do siebie żeby dodać sobie otuchy i otwierając drzwi, poszłam do sąsiedniego pokoju, który był sypialnią rodziców.

Mama krzątała się przy wkładaniu wyprasowanych ubrań do szafy i oprócz zawołania mnie, najwidoczniej nie chciała brać udziału w rozmowie jaką tata mi przygotował.

-Usiądź. - wskazał ręką fotel

-Nieee, dzięki, postoję. Trochę mnie nogi bolą od siedzenia, odrobinę stania mi potrzeba. - wywinęłam się sztucznym uśmiechem.

-Cóż, w porządku. - tata poprawił się na fotelu. Motylki chciały mi wyrwać żołądek i nie miałam pojęcia, kiedy będzie ten właściwy moment, żeby cokolwiek im powiedzieć. - W takim razie słuchaj.

Przełknęłam ślinę. Średnio wiedziałam o co może chodzić?

-Razem z matką, śledziliśmy twoje ostatnie zachowanie, ruchy, odpowiedzi i inne. Muszę przyznać, - trochę się skrzywił. - nie jestem zachwycony. Żeby być z tobą szczerym, pomyśleliśmy że dobrym rozwiązaniem, faktycznie będzie zabranie cię do psychologa.

ŻE WHAT?!

-Ale, czy to nie jest czasem zbędne? - tak trochę wbiłam mu się w wypowiedź. - Przecież ja jakoś nieszczególnie widzę w sobie powód to takich ... no wiecie. Działań?

-Jest powód moja droga. Odkąd zaczęłaś dziwnym trafem widywać się z grupą tych chultajów w szkole, zrobiłaś się agresywniejsza i czasem całkowicie nieposłuszna.

A co ja jestem wasz rasowy pies?!

-Uznaliśmy, że jutro, po jutrze i poniedziałek, spędzisz u mojego przyjaciela, psychologa, który będzie cię bacznie obserwował, może z tobą porozmawia, a potem powie nam jakie działania moglibyśmy podjąć, żeby nakierować cię z powrotem na dawne tory. - tata odwrócił się chwilowo w stronę mamy, która pokiwała głową, a mnie chciało wewnętrznie rozsadzić od środka od nadmiaru emocji.

-Myślę że to ci dobrze zrobi. - pokiwał głową. 

-Taaato. .. jestem przecież cały czas taka sama. Dobrze wiecie że nie lubię rozmawiać z obcymi ludźmi. - zaczęłam marudzić.

-Trudno Lillie. Już się umówiłem z James'em. - wzruszył ramionami. - Zrozum że chcemy dla Ciebie dobrze i niepokoi nas twoje zachowanie.

-Przecież ja nic nie robię! - rozłożyłam ręce na boki.

-No właśnie dziecko. 'Nic nie robisz'. - zaczął się bujać w fotelu, chcąc mi pokazać, że właśnie odpyskowałam i to jest jeden z tych problemów.

ABSOLUTNIE NAJGORSZY POMYSŁ Z MOŻLIWYCH.

-Nie podoba Ci się? - nie była pewna, jednak zaryzykowałam i pokiwałam głową na znak NIE. - Trudno, tak już zadecydowaliśmy. Mama cię tam zawiezie jutro o 13 i przywiezie w poniedziałek też coś około tego.

Skrzywiłam się, kolebiąc na palcach, żeby chociaż podświadomie dać im do zrozumienia że to ZŁY POMYSŁ.

-Co? Chciałaś TY, jeszcze coś powiedzieć? - nogi mi przydrętwiały - Bo tak śmiesznie stoisz, jakbyś coś chciała jeszcze dodać?

TAK CHCĘ COŚ DODAĆ ALE TERAZ TO JUŻ WEŹMIECIE MNIE ZA TOTALNEGO ŚWIRUSA I PRZYJDĄ WAM DO GŁOWY KOLEJNE GŁUPIE POMYSŁY Z PSYCHOLOGIEM ZWIĄZANE.

-Hm? - mama się wychyliła zza otwartych drzwi szafy, żeby na mnie pusto popatrzeć.

-Ja no ... w sumie miałam coś do mówienia, ale to raczej mi nie uwierzycie... - oboje rodziców spojrzało mnie z grozą w oku, a ja poczułam serce w piersi i kłębek w gardle.

#

przedwczoraj w rankingu na #597 miejscu, wczoraj na #356 a dzisiaj na #270 !

normalnie dawno nie widziałam żeby książka aż tak szybko zbliżała się do początku rankingu (noooo nie licząc 2 części, która dzięki wam potrafiła w jednym dniu NIE BYĆ objęta w ogóle rankingiem, a już na drugi dzień być na #20 miejscu )

wgl potrzebuję waszej pomocy!

czy ktoś z was może mi powiedzieć co oznaczają te trzy kreski?

Te, o to tu:

Bardzo proszę, niech mi ktoś powie xd