sill pov

ik liep met de fiets aan me hand naar huis. eigenlijks wou ik niet eens naar huis. Het is al donker en ik was moe. Ik liep een donker steegje in waar geen licht brande. ik zette me fiets tegen de muur aan. Ik voelde een traan over me wang heen glijden. Ik zakte in elkaar tegen de muur. Na een uurtje was ik in slaap gevallen.

4 uur in e nacht.

ik kreeg opeens iets nats over me heen gegooid en het was al iets van -6 graden buiten. ik trilde en klapperde met me kiezen op elkaar. het begon opeens te regenen. ik bleef zitten waar ik zat. toen ik opeens een stel koplampen aan zag komen. er stapten twee mensen uit. ik trilde nog erger dan voor heen volgens mij waren me lippen helemaal blauw en zag ik er bleek uit me zicht werd helemaal wazig. "jongen blijf erbij " hoor ik opeens een lieve vrouwen stem zeggen. Ze tilde me op en ik kreeg een deken om me heen "stap in jongen" ik werd tegen de vrouw aan gelegt in de warme auto "waar ben ik " vroeg ik zacht. "in de politie wagen we kregen een melding van iemand dat jij in die steeg zat maar mijn jongen waarom zat je daar" "i-ik wou gewoon niet naar huis" zei ik zacht toen ik me schouders ophaalde. ik viel daarna in een lange diepe slaap.

de volgende ochtend

ik werd plots wakker gemaakt. Ik kreunde en ik zag het gezicht van me vader ik schrok meteen. "waar was jij vanacht!" riep hij ik kreeg meteen een klap in m,n gezicht en daarna werd me dagelijkse pak slaag uit gedeeld deze keer nog erger dan toen ik die snee in m,n rug kreeg.

De lieve agente die me warm had gehouden kwam het kamertje in ik lag helemaal in een bolletje op het zachte bedje. me vader werd weg gestuurd ze kwam meteen naast me zitten. "he rustig maar hij is weg" ik trilde nog erger dan vanacht. "wou je daarom niet naar huiis " ik knikte. " waar kan ik nou heen ik heb trainingen van ijshockey, school ik wil niet meer naar huis en hier kan ik ook niet lang blijven" ik begon harder te snikken. "wacht ik ken nog wel een stel jongens die heel graag een zoon willen hebben zou ik ze bellen? " vroeg ze. ik knikte alles was beter dan bij zo,n rotvader die ik niet eens vader kon noemen te wonen. Ik viel weer in slaap.

die middag

Ik werd weer wakker door de lieve agente. ik begon meteen te niezen. "jongen hey mijn twee vrienden zijn er " ik knikte ik wou uit dit bed stappen maar ze drukte me weer op bed "blijf maar liggen je bent nog erg vermoeid". ik knikte weer. De 2 jongens kwamen binnen. Worden dit mij 2 pleegvaders ze zagen er best lief en aardig uit. "hoi sill? toch het was sill " ik knikte "hooi sill ik ben Nick en dit is Matthew we komen je op halen " ik knikte nogal bangig "je hoeft niet bang te zijn je hoeft ook niet naar een andere school we wonen hier gewoon" ik knikte weer maar ietsjes meer comfortabeler. Ik stapte uit bed en ik liep naar ze toe "mag ik een knuffel dat heb ik nodig" zei ik zacht  ze knikte "kom hier jij we gaan je goed verzorgen en je mag ook nog eens op ijshockey blijven zitten we halen meteen je spullen op.

bij huis

al me spullen lagen verpreid in de voor tuin ik begon te huilen. ik voelde 1 paar armen om me heen het waren die van me vader nick. ik huilde in z,n armen kom we pakken alles gaan naar je nieuwe huis ik knikte ik pakte me 3 sticks me tas en alles wat er lag. ik pakte me deken en die deed ik om me heen en ik viel in slaap in de auto. ik heb nog nooit zo,n erge dag/nacht achter me rug gehad.