Kyler pov

Ik reed met de poltie mee in hun auto. We kwamen aan bij het huis. Ik klopte voorzichitg op de voordeur.

''Waar heb je SIll!'' riep ik toen de deur open ging.

''oh Sill ja die ligt ergens in een steegje'' Hij begon te lachen. 1 van de poltie mannen nam me apart.

''durf jij in je eentje Sill op te zoenken ?'' Ik knikte ''bel ons dan als je hem gevonden hebt'' Ik knikte weer. langzaam liep ik langs het eerste steegje. ik keek er voorzichtig naar binnen. ''Sill!'' Ik hoorde niets. 'nee hier is hij niet' De eerste volgende 3 steegjes was hij ook niet te vinden. ''Bij het vierde steegje hoor de ik iemand. ''Sill ben jij dat'' ik liep voorzichtig het steegje binnen. Daar zag ik een hoopje lichaam liggen kreunen. ''Sill oh god schat wat is er allemaal gebeurt!''

''Kyler hou me alsjeblieft vast'' Ik knikte. Voorzichtig ging ik bij hem zitten.

Ik belde de politie man.

''Ja ik heb hem gevonden''

'waar heb je hem gevonden?'

''in steegje vier ofsow''

'erg gewond want dan hbellen we de ambulance'

''bel sowieso de ambulance hij ziet er namelijk erg bleek uit''

Ik hoorde een bevestigend geluidje.

''Kyler ik heb het zo koud'' ik trok hem dichter tegen me aan.

Ik hoorde opeens de sirenes van de politie en Ambulance.

''Sill je word beter ik meen het!''

''Kyl je bent lief''

''Hoi jongen is het goed als we Sill meenemen'' Ik knikte. ''maar mag ik dan mee?'' De broeder knikte.

een paar minuten later.

daar zat ik dan in de wachtkamer. ''KYLER hoe is het met Sill !'' Ik keek op en ik zag Nick en Matthew aankomen rennen. Ik haalde me schouders op. Toen ik brak.

''Matthew hij had beloofd om hier nooit te liggen en wat doet die klote vader hij laat sill hier liggen''

''rustig maar Kyler het komt goed.