Sill pov
We werden door onze families op gebelt en zelfs vrienden ze waren er allemaal blij mee. 
Ik werd plots door een onbekend nummer opgebeld 
''Hallo met Sill?''
''Hi Sill met je vader je echte vader dan'' 
''Wat moet je'' Zei ik ene beetje geirriteerd.
''Ik wou je feliciteren met je verloving iki zag het op televisie''
''Nou oke bedankt dan veder nog wat te zeggen'' zei ik een beetje arrogant ik zag hoe Kyler keek een beetje kwaad. 
''ik ben trots op je dat je zover gekomen bent meer heb ik niets te zeggen''
''dankje maar ik moet gaan doei'' zei ik kort af en ik hing op.
''Wat bezielt jou sill!'' 
''Wat heb ik nou weer gedaan !''
''Wat je gedaan hebt je deed heel onbeleefd tegen je vader dat is er!''
''Nou sorry dan dat ik onbeleefd ben n hoef je zeker niet meer met me te trouwen waarom zou je met mij!'' Ik deed de ring af het had de mooiste dag moeten wezen maar dat werd het niet. ik gooide de ring naar Kyler en ik rende de deur uit. Het was koud buiten maar het boeiede me niets. Ik rende naar het steegje waar ik eerst zat toen ik vluchte voor m,n vader.

 
Het was al langzaam donker aan het worden. Ik kreeg het steed kouder. Ik hoorde m,n naam soms roepen maar ik zei niks. af en toe zag ik een zaklamp. Ik ging veder achter een grote vuilcontainer zitten. Ik haalde trilerig adem. Het voelde alsof ik dood ging vriezen. Ik zag het licht van een zaklamp naar me toekeomen. En daarna scheen hij in m,n ogen. ''WE HEBBEN HEM KYLER'' ik kreeg niet veel meer mee. ''HIJ RAAKT Z,N BEWUSTZIJN KWIJT BEL EEN AMBULANCE!'' ik zag allermaal zwarte vlekken voor m,n ogen. Daarna zag ik alleen maar zwart.