Stoję na dachu i patrzę na zakurzony Londyn, mając nadzieję, że moje problemy skończą się w momencie, gdy skoczę. Bałam się, nie chciałam umierać, ale nie chciałam już czuć tego wszystkiego, co doprowadza mnie do rozpaczy i szaleństwa. Stoję już na krawędzi i gdy już decyduje się na ten krok, czuje jak ktoś obejmuje mnie w tali.

– Jesteś zbyt ważna by umierać, blondyneczko.

***********##*************##********

Witam!
Oto prolog❤️ nie wiem jak często będą pojawiać się rozdziały...ale będą 😂😂😍