No to z okazji mych urodzin 😂
Pierwszy rozdział w maratoniku
Jutro memy xD
Tak wiem
#kreatywność
×××××××××××××××××××××××× ××××××

Minęła już godzina od czasu rozstania naszych bohaterów z dawnymi znajomymi. Teraz dalej przemierzali ulice podążając za prowadzącym ich Kiyamą. Oczywiście nie mogło się jednak obejść bez problemów...

-Afuro ja rozumiem wszystko, ale mógłbyś iść szybciej? - mruknął Suzuno podchodząc do siedzącego na ulicy Aphrodiego

-Może i mógłbym - mruknął - Ale mi się nie chce!

-Jezu! - Srebrnowłosy strzelił sobie facepalma

-Terumi jest wojna, a ty siedzisz na środku atakowanej ulicy! - krzyknął na niego Kidou

-Po co będziemy się męczyć... - szepnął, nagle smutniejąc - Chłopaki to WY cały czas nie rozumiecie powagi sytuacji...

Pozostała trójka spojrzała nie siebie bezradnie

-No niby czego nie rozumiemy? - mruknął Hiroto - Póki co to, ty zachowujesz się niepoważnie...

Blondyn spojrzał na nich, i pierwszy raz od dawna, zobaczyli w jego oczach, tak zwyczajną bezradność

-Midorikawa nie żyje... - szepnął - Nagumo prawdopodobnie też... Połowy naszych przyjaciół już nigdy nie zobaczymy... Czy mamy jeszcze po co walczyć? - szepnął

Zapadła cisza. Przyjaciele z szokiem patrzyli na bordowookiego
Yuuto usiadł obok niego i po prostu go przytulił. Blondyn wtulił się w niego płacząc cicho

-No już... - szeptał Kidou, gładząc go po włosach - Przez to wszystko, zapomniałem, że powinienem się tobą opiekować... Przepraszam Teru - mruknął i pocałował go w czoło

Chłopak uśmiechnął się lekko i otarł łzy rękawem

-Affo musimy walczyć! - Hiroto położył mu rękę na ramieniu - Dla nich!

-Bo nawet jeśli Haruya nie... - Suzuno przełknął śline - Jeśli nie żyje.... To gdybym zginął, to pierwsza rzecz jaką by zrobił, to wytykanie tego, że się podałem - spojrzał na niego i wyciągnął rękę z zachęcającym uśmiechem - A teraz chodź... Idziemy stąd...

Blondyn przyjął pomoc i spojrzał na swoich przyjaciół

-No to chodźmy... - westchnął

××××××××××××××××××××××××××××××××

Szli już dobre parę minut, po wyruszeniu schowali się w gruzach jednego z bloków, omijając wrogi patrol.

-Wszędzie pełno tych idiotycznych Koreańczyków... -mruknął Affo, przechodząc nad leżącym resztkami kanapy

Chłopakom oaodł pot słysząc jego słowa

-Afuro...

-No co?! - mruknął - Powtarzam... Ja jestem z Korei Południowej... POŁUDNIOWEJ!

-ZROZUMIELIŚMY! - odkrzyknęła reszta

Nagle Hiroto usłyszał podejrzany szmer.
Zmrużył oczy i podszedł do dziury w ścianie. Wyjrzał na zewnątrz i zesztywniał, napotykając wzrok wrogiego strzelca.
Stał kilkanaście metrów od nich, chowając się za oddalonym sklepem

-Chłopaki! - krzyknął i zaczął biec w stronę wyjścia

-Co? - spytał w niewiedzy Kidou

Hiroto przeklął i pociągnął ich za sobą

-CHODU!

W tym samym czasie kilka pocisków z rewolwera uderzyło w ścianę za nimi

-Cofam wszystko! - pisnął Afuro - Nie chce umierać!

-Lepiej późno niż wcale - mruknął Fuusuke na stwierdzenie blondyna

-Teraz to napewno nie wejdziemy do kanałów... Będzie wiedzieć gdzie szukać - mruknął Hiroto

-Dobra - stwierdził Afuro wyjmując swój pistolet - Gdy dolicze do 3 uciekacie, w stronę hotelu

-Ale Affo co ty...

-Nie przerywajcie - uniósł rękę - Schodzicie na dół, znajdujecie tamtą Trójkę i...

-I co...?! - wybuchł Kidou - I macie spokój!? Bezpieczeństwo!? Nigdzie bez ciebie nie idę!

Bordowooki pocałował Go szybko i krzyknął

-Teraz! - wypchnął ich w ostatniej chwili, moment później granat leciał tuż pod nogi blondyna

-TERUMI! - wrzasnęli pozostali

-Nie martwcie się... Jeszcze się spotkamy... - uśmiechnął się

Sekundę później, wybuch powalił cały budynek....
Zostały tylko gruzy
×××××××××××××××××××××××××××××××

Trójka przyjaciół szybko biegła w stronę kanałów.
Suzuno jako pierwszy podważył otwór i wskoczył do środka

-Dobra Raz się żyje - mruknął Hiroto wskakując za nim

Kidou westchnął i zatykając nos zrobił to samo.

Klapa opadła zamykając ich w ciemnościach.
Suzuno zaklął i wyjął latarkę
Stali na... Aż strach powiedzieć na czym
Starali się sobie tłumaczyć, że to tylko glony... A nie rozkładające się ciała zmarłych pobratymców... Choć doskonale znali prawdę

-Myślisz, że z Affo będzie okej? - spytał niepewnie Hiroto, idącego za kim Yuuto

-Raczej tak... W końcu to Affo... Wróci cały i zdrowy

Zapadła cisza którą przerwał Suzuno, wypowiadając męczącą ich prawdę

-Sam nie wierzysz w to co mówisz Kidou-kun... - obejrzał się na niego - Ale tym razem nie stracę nadziei...

Uśmiechnął się i ruszył dalej
Już kilka minut później usłyszeli tak znajome głosy

-Fubuki-nee, a ja też mogę mówić na onee-chana ,,Jeżyk''?

-Jasne Yuu-chan - dobiegł ich śmiech

-Wszyscy przeciwko mnie...  O! Minna!

Krzyknął białowłosy gdy ich zobaczył

-Gouenji! Fubuki! - krzyknął Kidou podbiegając do nich

-Jeż! - nagle usłyszeli krzyk z tyłu i zobaczyli tylko żółtą plamę przebiegającą między nimi

-Ohayo Aphrodi! - zaśmiali się chłopcy gdy blondyn Puścił białowłosego

Blondyn położył ręce z dumą na biodrach, i odwrócił się w stronę pozostałych przyjaciół
Cała trójka stała z rozdziawionymi ustami, a Suzuno drgała powieka

-No co? - spytał z uśmiechem

W końcu Suzuno pociągnął swoje włosy rękami starając się uspokoić

-Czy - ty - jesteś - NIE POWAŻNY!? - wrzasnął Srebrnowłosy

-Suzuno to nie tak.. - zaśmiał się lekko przestraszony

Niebieskooki rzucił się do niego. Afuro próbował się zasłonić gdy poczuł jak Suzuno przytula się do niego. Zamrugał zdziwiony obejmując lekko drżącego chłopaka

-Fusuuke... - wykrztusił

-Nie chce stracić i ciebie Terumi... - wyszeptał mu do ucha i patrząc mu w oczy - Nie rób tak więcej...

Chwilę później jego miejsce zastąpił Kidou waląc go po głowie

-Ała!

-To za zgrywanie bohatera - mruknął

Po chwili pocałował go czule i przytulił do siebie

-A to za to, że żyjesz... - mruknął w jego włosy

Afuro uśmiechnął się i zwrócił do reszty

-Widzicie? Dostałem nagrodę!

Chłopaki strzelili sobie facepalma, a Suzuno wyminął ich wchodząc do rozwidlenia

-Chodźcie! - krzyknął

-Jeż, lepiej pilnuj Yuuki - mruknął Hiroto przechodząc obok nich

-Serio!? Nawet ty!? - warknął białowłosy w towarzystwie śmiechów siostry

-Sorry, weszło w nawyk - zaśmiał się czerwonowłosy

-Spoko, wybaczam - mruknął - Keczupie

Zielonooki zmieżył go spojrzeniem

Gouenji złapał się za serce i powiedział piskliwym głosem

-No co!? Weszło w nawyk...

-Och... Nieważne - warknął Hiroto wchodząc do korytarza za Fuusuke

-Jesteście chorzy... - mruknął Kidou patrząc na nich

-Tylko wariaci są coś warci! - odkrzyknął im Aphrodi z daleka

-Po co ja się wogóle odzywam - mruknął kręcąc głową

-Nie wiem - mruknął Fubuki -... NO CO!?

-...
××××××××××××××××××××××××××××××

-Eeee... Hiroto  - mruknął Suzuno patrząc na ślepy zaułek w jakim się znaleźli

-Gdzie my jesteśmy!? - mruknął Kidou dotykając lekko zielonkawego muru w ściekach

-Serio myślicie, że ostatnia deska ratunku tych biznesmeników byłaby tak prosta do znalezienia? - mruknął tajemniczo czerwonowłosy podchodząc do ściany i licząc cegły

-Co robi Hiro-nee? - spytała Yuuka obserwując chłopaka

-A chuj wie - stwierdził dobitnie Afuro  po czym został zmrożony wzrokiem przez jej brata

Zamrugał szybko i zaczął machać rękami do dziewczynki

-Znaczy nie wiadomo! NIE WIADOMO!  - uśmiechnął się

-Och... - wyszeptała zdziwiona dziewczynka

-Mam! - usłyszeli krzyk

Hiroto podskoczył i z trudem wysunął jedną z obluzowanych cegieł
Ku zdziwieniu reszty za nią była płyta cyfrowa

-Co do... - wyszeptał Suzuno

Hiroto wpisał kilka cyfr, a cały korytarz zaczął drżeć
Cegły okazały się być złączone z tytanowymi drzwiami, po chwili ukazując wejście do schronu jak do normalnego mieszkania
Chłopcy Zamrugali oczami patrząc po sobie

-Zajmuje górne łóżko... - Mruknął Afuro

-A zajmuj sobie co tylko chcesz... - mruknął Suzuno z uśmiechem - W Końcu Bezpieczni...

×××××××××××××××××××××××××××
Ohayo!
Dawno nie było końcowej notki!
Nasi ukochani bohaterowie W końcu dotarli do swojej kryjówki.
Są tam nietykalni, a jednak czy coś zdoła wyciągnąć ich ze środka?
W następnej części co wam zdradzę, powróci pewien tulipan
Mam nadzieję, że rozdział się podobał
Bayyy!!
~Reicia 🌼