Hiroto przeciągnął się mocno, przyciągając do siebie bliżej Midorikawę.
Zielonowłosy mruknął coś cicho i wtulił się w niego
Czerwonowłosy zachichotał, całując go w czoło.  Założył mu kosmyk włosów, za ucho i zamknął oczy
Było cicho i spokojnie... Do czasu

-POBUDKA KOCHANIEŃCY! - wykrzyczał Nagumo wpadając im do pokoju i wskakując na łóżko - Życie jest za piękne żeby go przespać!

Ryuuji zmierzył go wzrokiem i rzucił w niego poduszką

-Daj mi spać idioto! - warknął i schował się pod kołdrę

-Hiroto! - krzyknął Nagumo

-Ja się zgadzam Mido - mruknął i zrzucił go z łóżka

Złotooki fuknął i położył się na dywanie
Nie minęła chwila, a do pokoju wszedł już wyszykowany Suzuno
Spojrzał się na nich dziwnie i przechylił głowę

-A ty co tu robisz Haruya?

-Opalam się! - mruknął

Srebrnowłosemu zaczęła drgać powieka i walnął się w twarz

-Wstawajcie, cała trójka!

Nagle Kidou włożył głowę do pokoju

-Ej! - zaczepił ich - Widzieliście gdzieś może Teru?

Przyjaciele spojrzeli po sobie, a Mido wstał biorąc ubrania

-Chyba miał wczoraj iść do Rebelii nie? - mruknął przecierając oczy

Kidou potarł się po głowie ze zdziwieniem

-Powinien już dawno wrócić... - mruknął

W tej samej chwili otworzyły się drzwi i wpadł przez nie zziajany Aphrodi

Opadł na dywan obok Nagumo i dyszał ciężko

-Aphrodi, co jest?! - krzyknął Suzuno pobiegając do niego

- Kurwa, ja pierdole... - wydusił tylko i pokręcił głową

-Kreatywnie... - mruknął Nagumo

- Ja przysięgam! - uniósł ręce - Jeszcze raz go zobaczę, to przyłożę mu w twarz gaśnicą! - krzyknął

-Ale o kim ty...

-PĄCZUSZKI MOJE KOCHANE TO JA!

Wszyscy znieruchomieli w szoku, a Midorikawa z przerażeniem obrócił się w stronę głosu
Po chwili do pokoju, wpadł znany już czarnowłosy w różowo-zielonych ogrodniczkach.
Spojrzał na nich dumnie, podskakując z uśmiechem.
Zapadła cisza. Midorikawa zaczął odruchowo szlochać cicho i opadł na kolana 

-Mido! - krzyknął Hiroto podbiegając do niego

-Sałatko! - krzyknął jednocześnie czarnowłosy

-Nie mów - na mnie - SAŁATKA! - wrzasnął na granicy załamania nerwowego

Wstał i ocierając łzy podszedł do szafy

-Ale sałatko nie cieszysz się, że... - próbował mruknąć Kageyama.
Jednak chwilę później dostał patelnią prosto w twarz

-AŁA! - krzyknął - Za co!?

-Jak pocisk przeżyłeś, to i od tego nie zginiesz! - warknął Mido wyrzucając patelnię za plecy - POCHOWAŁEM CIĘ W PIERDOLONYM GROBIE! - wrzasnął skacząc

Jego pozostali przyjaciele patrzyli na nich w szoku.
Nie mogli się zdecydować czy bardziej chcą porozmawiać z ożyłym nagle mężczyzną, czy zwiewać przed Mido, i to najlepiej daleko...

-PIERDOLONY ROK
ROK! NIE ŻYŁEŚ! - dalej krzyczał czarnooki chodząc w kółko - Zostawiłeś mnie samego, a teraz tak sobie przychodzisz i... - jęknął i pokręcił głową

- Dobrze sobie radziłeś... - mruknął Reij poprawiając neonowe szelki

-A miałem wybór? - mruknął i usiadł na łóżku wtulając się w mrożącego Kageyamę wzrokiem, Hiroto

-Dobra to tera ja... - mruknął Kidou

-O nie... - jęknął Mido

-KAAAAAGEEEEEYAAAAMA!!!!!!

-Zamknij się! - krzyknęli wszyscy z Aphrodim na czele

- Zmień płytę kochanie, zmień płytę - mruknął blondyn kręcąc głową

-I KEEEN SII JUUU HEJJLOŁ - zaczął śpiewać Kageyama, próbując uspokoić nastolatków

Midorikawa złapał się za głowę, i mruczał cicho

-Trzy... - szepnął

-Czej sałatka co ty...

-Dwa... - wstał i zaczął iść do mężczyzny

-O Chryste Panie! - czarnowłosy wziął nogi za pas, i wybiegł przez drzwi

-Jeden... - warknął Ryuuji i pobiegł za nim - Wracaj tu tchórzu!!!

-Chyba wszystko wróciło do normy... - mruknął Suzuno

-Wiecie co to oznacza!? - krzyknął Nagumo z podekscytowaniem

-Hę? - mruknął Kidou

-Dream Team Jezusów się powiększył! - pisnął i ruszył za nimi, biorąc Aphrodiego ze sobą

-Gonimy ich Afuro, Gonimy bo spierdolą! - krzyknął i wybiegł

Reszta chłopaków pozostała w pokoju, patrzyła z szokiem na domykające się drzwi

-Trzymajcie mnie, bo ich powybijam... - mruknął Suzuno

-Ty weź już siedź na dupie Suzu - mruknął Hiroto - Ty już po prostu nic nie rób...

★   ★   ★   ★   ★   ★    ★   ★    ★   ★   ★

Kilka godzin później...

Midorikawa spokojnie włożył do buzi łyżkę płatków z mlekiem.

-Dobre - mruknął i uśmiechnął się zwycięsko - Co nie Kageyama-San?

Związany na krześle mężczyzna potulnie kiwnął głową
Po chwili do kuchni wszedł Hiroto, i o mało nie opuścił miski którą trzymał w rękach

-A jemu co się stało? - mruknął i usiadł obok czarnookiego

-Płaci za swoje grzechy - stwierdził i wsadził czerwonowłosemu płatki do buzi - Takie życie

-Och... - mruknął Kiyama chichocząc i przełykając jedzenie - Skoro tak... Mogę cię porwać na chwilę?

Czarnooki spojrzał na niego i zamyślił się

-No dooobra, Beyonce - tu zwrócił się do Kageyamy - Jak zrobisz naleśniki to ci wybaczę, Bye! - krzyknął i wstał

-Gaśnica jest w szafce - mruknął Hiroto

Gdy wyszli przed budynek, Hiroto zamyślił się lekko

-Ej Ryuu, jak on zrobi Ci naleśniki? Związałeś go....

-Emmm czekaj - włożył głowę za drzwi i krzyknął - NAGUUUUMO!

Nie minęła chwila a otrzymał odpowiedź

-COOOOO?!

-ROZWIĄŻ BEYOOONCE

-OKEEEEJ

Po tej jakże uroczej wymianie wrzasków, zadowolony zielonowłosy wrócił do czekającego na niego Hiroto

-...

-No co?!

-Po prostu już chodź, Midoś po prostu chodź...

★   ★   ★   ★   ★   ★    ★   ★    ★   ★   ★

Powoli spacerowali ulicami, budynki zostały już w większości odbudowane.
Teraz czekają na remont.

-Wszystko powoli wraca do normy - szepnął Hiroto, trzymając Mido za rękę

-Tak! - uśmiechnął się i zamknął oczy

Wiatr leciutko rozwiewał mu włosy, a jego chłopak patrzył na to z uśmiechem

-Jeszcze rok najwyżej, i wszystko wróci do normy... - mruknął

-A co z nami? - spytał Kiyama ciągnąc go w lewo - Co my zrobimy?

Zielonowłosy zmierzył go spojrzeniem i uśmiechnął się lekko

-Chyba pora żebym wam pokazał co odkryłem...

Kiyama uchylił usta ze zdziwieniem, ale kiwnął głową
Wrócili się do domu, i zabierając chłopaków poszli znaną tylko Midorikawie drogą
W końcu podszedł do jasnobrązowych drzwi i zapukał

-Ostrzegam mnie też jeszcze nie widziała - mruknął i schował się za Hiroto - Weź, bo dostanie zawału jak mnie zobaczy...

Po chwili drzwi się otworzyły, a oczom zdziwionych nastolatków ukazała się czarnowłosa kobieta.
Gdy tylko ich zobaczyła upuściła telefon i zasłoniła usta rękoma

-Minna...-wyszeptała i rzuciła im się w ramiona - Wy żyjecie!

-Nee-San... - mruknął Hiroto po czym uśmiechnął się - Właściwie to jest jeszcze ktoś... Nie mdlej tylko

Hitomiko zdziwiona popatrzyła, jak zza czerwonowłosego wyłania się dobrze jej znany chłopiec

-Yo Hitomiko - chan! - przechylił głowę z uśmiechem

Kobieta na drżących nogach podeszła do niego, i dotknęła jego twarzy

-Mido... Jak to... - wychlipała i przytuliła go mocno

-Oj Midori... - roześmiała się i spojrzała mu w oczy - Nie wiem jak to możliwe... Ale... Tak się cieszę...

-Wiesz siostra, Dream Team Jezusów! - stwierdził Nagumo dumnie i wyciągnął kartkę która teoretycznie powinna wisieć przed miastem

-Paczaj, ja też nie żyje! - krzyknął z dumą

Czarnowłosa spojrzała na nich i pokręciła głową

-Zostawić was samych na wojnie...

-Wiesz to ci się już raczej nie zdaży nee-san - zaśmiali się

-Jak To wogóle możliwe, że wy wszyscy tu jesteście?

Wszyscy spojrzeli na Mido, a ten tylko uśmiechnął się

-To dość długa historia...

Reszta zaśmiała się, a Nagumo zesztywniał gdy wyobraził sobie minę siostry na jego historię

-Masz rację Mido, to bardzo, bardzo dłuuuga nie warta uwagi Historia - pokiwał głową

Reszt zmierzyła go wzrokiem i wszyscy jednocześnie wybuchnęli śmiechem
Wszystko małymi kroczkami wracał do normy...

★   ★   ★   ★   ★   ★    ★   ★    ★   ★   ★

I tak oto, powoli zmierzamy do końca książki
Został nam jeszcze chyba 1 rozdział i epilog
Do następnego!
Bayo
~Reicia ★