- Lena -

Obudził mnie dźwięk budzika. Jęknęłam, skopując z siebie kołdrę, a gdy chciałam zejść rasmiona Harry'ego zablokowały moje ruchy.

- Harry. - mruknęłam, czując jego usta na swoich plecach.

- Zostań ze mną, maleńka. - wychrypiał z zamkniętymi oczami. - Będzie ci lepiej, niż w jakiejś popieprzonej pracy.

- Później się najprawdopodobniej zobaczymy. - szepnęłam, odwracając się przodem do niego.

- Potrzebuję cię w każdej, pierdolonej chwili. - przejechał językiem po mojej szczęce.

Stęknęłam i wyrwałam się z jego objęć. Poszłam do łazienki, gdzie wzięłam szybki przysznic, włączając w to mycie głowy. Osuszyłam ciało ręcznikiem, który później zawinęłam na głowie. Ubrałam świeżą bieliznę, czarne rurki oraz niebieską koszulę. Zapięłam jej guziczki i wsadziłam dół w spodnie. Rozczesałam i wysuszyłam włosy, a potem zrobiłam z nich delikatne fale. 

Nałożyłam makijaż, który składał się z podkładu, bronzera, tuszu do rzęs, eyelinera oraz czerwonej szminki. Spryskałam się lekko perfumami i założyłam czarne szpilki na platformie. Opuściłam łazienkę, a w sypialni zastałam Harry'ego, który wylegiwał się na łóżku, obserwując mnie.

- Zostajesz? - zapytałam.

Nie usłyszałam odpowiedzi, ale poczułam duże dłonie na swoich pośladkach. Gdy Styles je ścisnął, jęknęłam cicho i kontynuowałam zbieranie swoich rzeczy.

- Twój tyłek w tych jeansach wygląda cholernie seksownie. - powiedział do mojego ucha, klepiąc moje pośladki w ramach dowodu.

- I tak nie zostanę. - stanęłam przodem do niego i oplotłam jego kark. Przywarłam do jego ust, całując je namiętnie i lekko głaskałam jego włosy.

- Rzuć tą pracę w cholerę. - mówił między pocałunkami.

- Nie mogę. - oderwałam się od niego i zmazałam szminkę z jego górnej wargi. - Bądź grzeczny. - wsadziłam dłonie pod jego koszulkę i przejechałam paznokciami po jego umięśnionym torsie.

Mój mężczyzna zaproponował, że mnie odwiezie, więc przystałam na jego propozycję. Przez całą drogę mówił mi, abym rzuciła pracę. Z jednej strony podobałby mi się ten pomysł, ponieważ i tak rodzice przysyłają mi dużo pieniędzy. Z drugiej strony... no własnie. Co z drugiej strony? Miałabym na wszystko czas i mogłabym przeznaczyć ten czas dla Harry'ego.

- Do zobaczenia później. - chwycił moją dłoń, zatrzymując się pod miejscem mojej pracy.

- Narazie. - nachyliłam się w jego stronę i złożyłam na jego ustach namiętny pocałunek. - Wytrzyj się. - wskazałam na jego usta umazane moją szminką.

- Pomyślę nad tym. - uśmiechnął się zadziornie. - Idę dzisiaj do pracy. 

- Co? - uniosłam wysoko brwi. - Jak to?

- Znalazłem sobie pracę w warsztacie samochodowym, żebym zabił jakoś czas i się nie nudził. - wzruszył ramionami. - Naprawdę to nie jest mi to potrzebne, bo pieniędzy mam jak lodu, ale... - gestykulował dłonią.

- Cieszę się. - po raz drugi pocałowałam jego usta i opuściłam samochód.

Styles odprowadził mnie wzrokiem pod same drzwi, po czym odjechał. Weszłam do środka, witając cały personel i skierowałam się do swojego pomieszczenia. Byłam dzisiaj wyjątkowo wcześnie, ponieważ była dopiero w pół do ósmej. Przebrałam się w fartuch i odłożyłam torebkę na bok. Do gabinetu wszedł Jackson z nieodgadnionym wyrazem twarzy.

- Hej. - powiedział spokojnie.

- Hej. - zmarszczyłam brwi. - Masz coś dla mnie?

- Tak, tutaj są papiery. - położył je i przysiadł na rogu biurka. - Porozmawiajmy, Lena. Nie chcę kończyć tej przyjaźni i źle mi z tym, że nie rozmawiamy ze sobą.

- Dobrze, Jackson. - pokiwałam lekko głową. - Może zacznę pierwsza? - przytaknął. - Poznałam Harry'ego kilka miesięcy temu i szczerze mówiąc był najzwyczajniej w świecie chory psychicznie. Był bardzo agresywny i nie radził sobie z tym.

- Skrzywdził cię? - zapytał, przełykając ślinę.

- Nie. - skłamałam. - Spotkałam jego mamę, pytając o zgodę na leczenie psychiatryczne. Zgodziła się. - dodałam. - Spędził w ośrodku dwa miesiące, a gdy wyszedł był innym facetem. Anne, czyli jego mama opowiadała, że przed więzieniem był uśmiechniętym i bardzo promiennym chłopcem. Taki też stał się po terapii. Spotykaliśmy się bardzo często, ponieważ jeszcze jak był chorym człowiekiem mu się podobałam. Jest naprawdę cudowny, no i... teraz próbujemy związku. - dokończyłam, omijając te okropne wydarzenia.

- Przepraszam. - westchnął. - Naprawdę przepraszam i żałuję tego, jak cię potraktowałem. Skoro mówisz, że już jest z nim okej, to nie pozostaje mi nic innego, jak cieszyć się razem z tobą. Martwiłem się o ciebie, dlatego tak reagowałem.

- W porządku. Ja też przepraszam, że tak ostro zareagowałam. Po prostu nie lubię, gdy ktoś ocenia tego chłopaka z góry. - wyjaśniłam.

- Zgoda? - uśmiechnął się lekko, rozkładając szeroko ramiona.

- Zgoda. - zaśmiałam się i wtuliłam się w niego. 

Porozmawialiśmy jeszcze chwilę, po czym zabraliśmy się do pracy. Byłam zadowolona, że atmosfera w pracy znowu jest taka sama, ponieważ Jackson jest dla mnie naprawdę ważną osobą.

****

Po skończonej pracy oddałam papiery pacjentów do recepcji. Przebrałam się w swoje ciuchy, chwyciłam torebkę i czekałam chwilę na przyjaciela. Uśmiechnięty stanął obok mnie ze swoimi rzeczami, po czym wyszliśmy z budynku.

- To widzimy się jutro, prawda? - zapytał, gdy zeszliśmy ze schodów.

- Tak, jak zawsze. - zachichotałam. - Do jutra. - przytuliłam go lekko.

- Pa. - odwzajemnił uścisk i odszedł do swojego samochodu. 

Wzrokiem odnalazłam Harry'ego, palącego papierosa i podeszłam do niego. Wypuścił dym z płuc i nachylił się nade mną, składając na moich ustach soczysty pocałunek. Uśmiechnęłam się szeroko, chwytając jego skórzaną kurtkę i przyciągnęłam go na dłużej do swoich ust.

- Dlaczego przytulasz się z tym chujem? - potarł nosem o mój.

- Przecież to tylko Jackson i wie o tobie. - oplotłam go ramionami w pasie, całując pojedynczo jego usta. Rzucił niedopałek na ziemię i zdeptał go butem.

- Ale nie lubię, gdy ktoś inny cię przytula. - wtulił twarz w mój policzek i objął mnie mocno w talii. - Albo dotyka.

- Nie bądź aż taki zazdrosny. - potarłam kciukiem jego policzek.

- Wiesz, że cię kocham? - wyszeptał, patrząc mi w oczy.

 O mój Boże! Tak długo czekałam na te słowa!

- Wiem. Ja ciebie też. - wplotłam palce w jego gęste loki.

- Może pojedziemy gdzieś nad jezioro jutro? - uniósł brwi, wciąz trzymając mnie w swoich ramionach.

- Pracujemy. - wywróciłam oczami. - Możemy jechać na weekend. 

- No dobra. - burknął oburzony.

- Jak było w pracy? - zmieniłam temat.

- Dobrze. Naprawiłem trzy samochody, ale zawsze to już coś. 

- Jestem z ciebie bardzo dumna, kochanie. - cmoknęłam jego policzek.

_____________________________________

/kylizzzie