Nie jesteś mym pięknym Apollem
Ani winnym, dzikim Dionizosem
Ani nawet lotnym Hermesem
Nie porwałeś mnie nagle
na wielkim, złotym rydwanie
jak mi się kiedyś marzyło

Nie jesteś Piotrusiem Panem
Choć, może jesteś?
Może jeszcze nie opuściłam
tej pięknej Nibylandii?
Nie jesteś też Jackiem Mrozem
bo odszedłbyś wraz z zimą...

Nie możesz być żadnym
Żadnym z nich, mój drogi
Nie potrafisz latać, jak oni
Nie jesteś greckim bogiem
Nie jesteś też księciem
Ach, nie lubię książąt

Jeśli nie zesłało Cię Niebo
To kimże jesteś, kochany?
Skoro chyba oddałam Ci serce
musisz być kimś wyjątkowym
i bliższym mi niż oni wszyscy
bo w końcu jesteś mój...

Tak, zwykłam być ckliwa
A jednak do uczuć tak ciężko mi
przyznać się otwarcie, szczerze
Uczucia to słabość, tak zwykłam
myśleć, mówić, bo miłości nie ma
I tak mi teraz te wyznania ciążą...

Tak ciężko przyznać, że ,,kocham"
Gdy zwykle wiązało się to z bólem
Choć dziś nie boli, ostrożność została
I chociaż znam w końcu tę drugą
lepszą medalu stronę, to przyznać
przed ludźmi, że ,,tak, kocham"...

To skomplikowane...

250321