Mowa kłamstwa ludzkiego
Dusza ma ciemna
I serce me w ciernie.
Mówią, że kocham,
Że kocham daremnie
Jestem tym cieniem.
Antagonistą każdego przedstawienia.
Mówią mi wiele,
Lecz to już nic nie zmienia
Jestem tym cieniem.
Idę pod łuną z płaczu arią
I znikam...
A niby mówili, że
Najciemniej jest zawsze pod latarnią.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro