Ambar: 

To wszystko jest winą tej małej smarkuli.

Głupia, mała , niewinna Lunita.

Eh, weszła w moje życie i wszystko wywróciła.

Nie znoszę jej. Nienawidzę.

Odebrała mi wszystko. Zniszczyła to, na co od tak dawna ciężko pracowałam. 

Moja niezachwiana pozycja królowej,

zwycięstwo w konkursie wrotkarskim,

Matteo - MÓJ chłopak.

Przez nią nie mam tego, nie mam jego.

Ale zapłaci mi za to. Jeszcze mnie popamięta, inaczej nie nazywam się Ambar Smith.

Nie wiem co inni w niej widzą. 

Co MATTEO  w niej widzi.

Jest nikim.

Styl, wygląd - okropny. Oceny - złe. Zachowanie - żałosne i dziecinne.

Mogła zostać w tym swoim Cancun, swoim przyjazdem wszystko zniszczyła.

Do tego codziennie muszą ją widzieć.

Jest w MOIM domu, jedzie ze mną MOJĄ limuzyną do szkoły, jest w MOJEJ szkole i na MOIM torze. 

Jest wszędzie !

I ciągle jestem zmuszona oglądać tą jej roześmianą twarz.

To jak jada z rodzicami, rozmawiają, śmieją się..

Nie! Ja jej nie zazdroszczę!

Jestem Ambar Smith. 

Mam wszystko.

A to czego nie mam zdobędę.