– No... dobra. Mogę spróbować.. Będziesz miał okazję jeszcze raz posłuchać mojego języka – powiedziałam wyjmując telefon.

– Spoko – odpowiedział Scott.

Zadzwoniłam.

– (pl) Hej Sam, masz chwilę?... Wyjechałeś?... Nie musisz, przejdę się... A jest to jakaś różnica?...

Tak.

Samuel znów spiskował.

– (pl) Nie! Oczywiście, że nie! – po czym na chwilę oddaliłam telefon od ucha, a drugą ręką zakryłam mikrofon. – (eng) To NIE jest randka, co nie? – popatrzyłam na chłopaka.

Scott podniósł wysoko brwi.

–Yyy... – wydusił z siebie.

– (pl) Nie! – powróciłam do telefonu. – Wcale nie! Nie, nie musiałam się upewnić!... Spadaj – rozłączyłam się.

– Aż boję się spytać "i jak?..." – rzekł Scott, stojący przynajmniej dwa metry ode mnie.

Spojrzałam na chłopaka ze zdziwieniem, a on uśmiechnął do sztucznie. Z wolna do mnie podszedł.

– A jak ma być? Dobrze jest. Mieliśmy tylko... Małą sprzeczkę – powiedziałam.

– Małą?...

– Tak.

– To ja się boję spytać, jak wygląda taka porządna...

– Idziemy? – zmieniłam nagle temat.

– Jasne...

~~~~~~~~~~~~

Wiem, krótkie.

Ale jak miałam rozpisaną całą rozmowę telefoniczną, to źle to wyglądało, a jeszcze gorzej czytało.

~Betty