Liang chodzi tu w rozpuszczonych włosach, a dlaczego? A dlatego że nikt mu nie zabroni.

Pov Liang

- Cela ósma, jesteście zapraszani do trzynastki.- powiedział Samon otwierając drzwi do celi.

- Znowu. Po co? -zapytałem podchodząc do niego.

- Nie wiem.- powiedział zamykając za nami drzwi.- Chodźcie.

Po jakimś czasie stanęliśmy pod dużymi szklanymi drzwiami. Samon otworzył je wpuszczając nas do środka. W pomieszczeniu była cała cela trzynasta i niestety szusta.

- O księżniczka!!- krzyknoł Honey podchodząc do nas.

Spóściłem głowę przez co włosy opadły mi na twarz.

Denerwuje mnie. Całe więzienie się ze mnie śmieje że wyglądam jak dziewczyna. A no szczególnie. Na początku mnie to tylko denerwowało, ale teraz...zrobiło mi się przykro.

- Co Ci jest księżniczko? Okres masz?- powiedział pochylając się na demną.

- Honey daj ty mu już spokój.- westchnoł Trois.

Czułem jak łzy napływają mi do oczu.

Liang nie płacz,nie teraz, nie przy wszystkich.

Łza spłynęła mi po policzku.

- No, nie gadaj że Ty płaczesz.- jak to powiedział wszyscy popatrzył się na mnie ze zdziwieniem.

Odwróciłem się bez słowa na pięcie i wyszłem z pokoju. Ruszyłem w stronę ogrodu w budynku piątym.

Pov Honey

On się popłakał...przezemnie.

- I widzisz co żeś narobił.- mówił Trois.- Mówiłem żebyś przestał mu już dokuczać.

- Ale-

- Żadne "ale" idź go teraz przeproś.- powiedział Trois popychając mnie do drzwi.

- Nie wiem gdzie jest, to jak mam go przeprosić?

- Pewnie siedzi w ogrodzie.- powiedział Qi.

- No, to już wiesz gdzie jest, to teraz idź.- powiedział okularnik wypychając mnie za drzwi i je zamykając.

Nie chętnie ruszyłem w stronę budynku piątego.

Po chwili byłem już w ogrodzie, ale nigdzie go nie widziałem. Obeszłem cały ogród i zobaczyłem go pod wiśnią. Pobiegłem w tam to miejsce i kucnołem przy nim.

- Czego chcesz? - zapytał nawet na mnie nie patrząc.

- Chciałem Cię przeprosić.

- I co mi z twoich przeprosin, skoro połowa więzienia się ze mnie śmieje.

- Wypraszam to sobie. Ja się z Ciebie nie śmieję, tylko mówię że jesteś ładny i nie jedna dziewczyna ci by tego pozazdrościła.

Na moje słowa popatrzył na mnie z złością i rumiencem. Uśmiechnołem się i założyłem pasmo jego czarnych włosów zza ucho, przez co jeszcze bardziej się zarumienił.

Ale on słodko wygląda jak się rumieni.

- Powiedz mi jak Ty to zrobiłeś że ja, biszek numer 1 więzienia Nanba, mający wielkie powodzenie u kobiet, zakochał się właśnie w tobie.- powiedziałem obejmując go rękoma.

- Założyłeś się o coś z Uno?- powiedział cały czerwony zabierając moje ręce.

Parsknołem śmiechę i pocałowałem go w czoło. Kiedy się odsunołem przyłożyłem swoje do jego czoła tak że stkaliśmy się nosami.

- Nie. A dlaczego tak myślisz?

- T-ten no b-b-bo...- głos mu się załamywał.

Położyłem mu palec do ust.

- Ciii nie bój się.

- Ja się nie boję.- powiedział zabierając mój palec.

- To czemu głos Ci się załamywał?

- Eemm n-no...b-

Nie skończył bo złonczyłem nasze usta w krótkim pocałunku. To co mnie najbardziej zdziwiło i zarazem ucieszyło to, to że oddał pocałunek, niepewnie ale oddał. Odsunołem się od niego z chytrym uśmieszkiem.

- Czyli jednak Ci się podobam?

Strzelił buraka i zmarszczył nosek.

- Czyli od dzisiaj jesteś moją Księżniczką?- powiedziałem przytulając go do siebie.

- Nie nazywaj mnie tak.- powiedział kładonc glowę w zagiąciu mojej szyji.

- Dlaczego? Przeciesz jesteś moją Księżniczką.- zaczołem gładzić go po policzku.

- Denerwuje mnie to.

- Denerwuje Cię to że ja Cię tak nazywam, czy to że inni się z Ciebie śmieją?

- Jedno i drugie.

- I tak będę Cię nazywał księżniczką.- powiedziałem całując go w czoło.

- Dobrze.

I wobraźcie sobie że cała reszta siedzi w krzakach i to ogląda albo że w pokoju gier się zakładają czy bądą parą, czy nie.