Minęło około 100 lat świetlnych
*dramatyczny głos*
Reiko w końcu raczyła napisać one shot...
Shot dla Akchiko-chan
Czas w końcu opublikować te rozdziały
I nie pytajcie co to za ship
To
PRZYJACIELSKI ship
____________________

Tego dnia od samego rana, słońce grzało mocno, powodując jęki ćwiczących zawodników Inazuma Japan

-Ognista... Burza! - krzyknął Gouenji, posyłając piłkę do bramki

Tachimukai tylko jęknął i padł na ziemię, by piłka nie wbiła go do bramki

-Co to miało być? - spytał białowłosy podchodząc do niego

-Mam dosyć - jęknął chłopak - Ja już nie mogę Gouenji-San!

Ciemnooki wywrócił oczami rozglądając się po boisku.
Większość drużyny leżała na murawie, próbując złapać oddech.

-Koniec treningu! - usłyszał klaskanie

Obejrzał się, zauważając stojącego przy linii trenera

-Dzięki Bogu - jęknął jasnowłosy bramkarz powodując spadek potu napastnika

-Trenerze - zobaczył jak do ciemnowłosego podbiega Re... Midorikawa

Wciąż nie przywykł do nazywania dwójki kosmitów imionami. Nie był Endou, nie miał kompleksu bycia miłym.

-Ale wróć szybko - usłyszał tylko odpowiedź trenera wyrywając się z zamyślenia

-Hai! - krzyknął zielonowłosy odbiegając w stronę ścieżki

Zmrużył brwi. Wciąż znajdowali się w Japonii, jednak ciekawiło go gdzie udaje się były wróg.

-...enji-kun... Gouenji-kun! - Ktoś machnął mu ręką przed twarzą

-C-co? - mruknął

Fubuki założył ręce na ramiona i uśmiechnął się lekko

-To aż niepodobne do ciebie Gouenji-kun, zazwyczaj jesteś skupiony na treningu

-Trening się skończył - wybrnął

Szarowłosy pokręcił głową, z lekkim uśmiechem

-Pytałem czy idziesz ze mną na stołówkę?

-Wiesz co... - mruknął patrząc na miejsce gdzie zniknął czarnooki chłopak - Chyba muszę coś sprawdzić...

-Tylko nie wróć za późno detektywie - uśmiechnął się niższy chłopiec, biegnąc do reszty drużyny

-Co ja tak właściwie robię? - mruknął Shuuya patrząc na przyjaciół

Gdy nikt nie patrzył, powoli ruszył boczną ścieżką, wychodząc na ulicę.
Śledzenie kompana z drużyny zdecydowanie nie leżało w jego naturze. Chociaż... Nie każdy kompan, rozwalał szkoły, i wysyłał do szpitala zawodników drużyn piłkarskich...

-Co ty knujesz Reize? - mruknął pod nosem

Już przy pierwszym skręcie zrozumiał, że żeby kogoś śledzić trzeba albo go widzieć, albo znaleźć ślady.
Problem w tym, że czarnooki mógł być wszędzie...
Z westchnięciem skręcił w uliczkę, od razu widząc kolejne trzy możliwe boczne uliczki

-To mi trochę zajmie... - mruknął skręcając w pierwszą

Kręcił się tak w kółko, dobre dwadzieścia minut. Zaczynał już myśleć, że się zgubił, a telefon zostawił w torbie.
Brawo Shuuya. Jakiś ty inteligentny...
Po chwili usłyszał kroki za sobą

-Kogo my tu mamy? - usłyszał śmiechy

Nim się odwrócił dostał czymś mocno w głowę. Rozmyło mu obraz przed oczami, a on sam padł na kamienną dróżkę.
Musi zapamiętać. Dostanie piłką boli Czas przestań stosować to jako technikę, bicia przyjaciół z drużyny...

★ ★ ★ ★ ★ ★

-Myślisz, że go zabiłem?

-Nie wiem, trzeba było go mocniej uderzyć...

-Poniosło mnie!

-Przez Ciebie odpowiemy za pobicie, i porwanie... I morderstwo jak się nie obudzi

-Zakopiemy go gdzieś i nikt się nie dowie...

-Za dużo paradokumentów się naoglądałeś Haruya

-O, budzi się! Mam go walnąć jeszcze raz?

-Nie!

-Ała! Nie bij mnie!

Otworzył powoli oczy, mrugając zmulony. Zobaczył biały sufit, a przesuwając wzrok również regał i fragment dywanu na którym leżał

-O, księżniczka się obudziła - usłyszał obok siebie

Po chwili zobaczył obok siebie, stojącego srebrnowłosego chłopaka, w fioletowej bluzie.
Zamrugał szybko. Przecież to...

-GAZELLE?! - wrzasnął siadając

Niebieskooki skrzywił się, a jemu ktoś zatkał usta ręką.

-Nie wrzeszcz tak - mruknął srebrnowłosy - Nie widzi nam się tłumaczyć Hitomiko, czemu tu jesteś

Zobaczył tylko znajome, wredne spojrzenie Burna obok siebie, i zrezygnowany kiwnął głową.

-Gdzie jestem? - spytał od razu gdy chłopak zabrał rękę

-W naszej tajnej bazie pod ziemią - mruknął czerwonowłosy - W Sun Garden niemoto - dodał widząc wzrok ciemnookiego

-Teraz moje pytanie - stwierdził Suzuno - Po co kręciłeś nam się pod furtką?

-Porywacie każdego który...

-Ty zrobiłeś kółko koło sierocińca chyba z 10 razy - stwierdził Burn

Gouenji zamrugał szybko i westchnął zirytowany

-Czekaj - uśmiechnął się złotooki - Czy ty chcesz nam powiedzieć, że się zgubiłeś?!

-Ale przegryw z ciebie - pokręcił głową Gazelle - W każdym razie mów mi Suzuno Fuusuke, Burn to Nagumo Haruya

-Właśnie, era kosmitów minęła - stwierdził złotooki - To co, gdzie chciałeś dotrzeć? Może w rekompensacie za pobicie cię, pokażemy Ci drogę

Gouenji wywrócił oczami, i wstał patrząc po nich. Teraz pytanie jak z tego wybrnąć.

-Po prostu do Raimona...

-To skąd ty wracałeś? - mruknął Nagumo - Bo jak zgubiłeś się w drodze
Ze szkoły na boisko to słabo z tobą...

-Nagumo, jesteś tu? - nagle usłyszeli znajomy dla całej trójki głos

-Cholera! - krzyknął Nagumo chowając głowę białowłosego za kanapą - Kitraj się!

-Nagumo? - Midorikawa ze zdziwieniem wszedł do salonu od drugiej strony kanapy

-Heeejka Mido - przeciągnął złotooki opierając się dziwnie o oparcie - Jak życie?

-Wracam właśnie do Raimona, ale nigdzie nie mogę znaleźć Hitomi... Czemu tak dziwnie stoisz? - uniósł brew idąc do niego

-Nie, stój! - krzyknął Suzuno ale było za późno

Gouenji zobaczył jak zielonowłosy patrzy się na niego ze zdziwieniem.
Zmieszany spojrzał na przyjaciół

-A ten co tu robi?

Białowłosy wywrócił oczami. Z chłopakiem nie zaliczyli jeszcze konfrontacji, więc ten znów go unika.

-Lekko go... Poturbowaliśmy - mruknął Suzuno

Oczy Mido rozszerzyły się do wielkości monet

-Czemu?! - krzyknął

-Ależ spokojnie - zaśmiał się niepewnie Nagumo i podniósł go, popychając w stronę czarnookiego - Widzisz jeżyku? Ryuuji idzie do Raimona, więc będzie twoim GPS-em

Spojrzeli z Suzuno po sobie i kiwnęli głowami

-Bay! - krzyknęli odbiegając - Idziemy się pakować, wiecie wyjazd i tak dalej!

Gouenji spojrzał na Midorikawę, który westchnął ciężko

-Przepraszam za nich - mruknął - Są trudni w obyciu

-Tak... - odmruknął - Wracajmy już...

Poszedł za zielonowłosym do drzwi a następnie szedł za nim, powoli przemierzając zawiłe uliczki.

-Właściwie to co tu robiłeś? - usłyszał

Czarnooki obejrzał się na niego, i uniósł brew

-Emm... Poszedłem do sklepu... I się zgubiłem - mruknął

Mido uśmiechnął się lekko, i zwolnił zrównując się z nim w kroku
Shuuya szybko zauważył, że chłopak miał zupełnie inny charakter, poza drużyną.

-Do sklepu mówisz? - uśmiechnął się

-Tak...

-Do którego? - uniósł brew

-Nie wiem, trener mnie tam wysłał - stwierdził i myślał, że zakończył temat. Jednak chłopak widać nie miał na to ochoty

-Tak pytam, bo wiesz - kopnął kamyczek na dróżce i uśmiechnął się lekko - Najbliższy market znajduje się zupełnie w przeciwnym kierunku

Białowłosy otworzył usta, i zamarł widząc jak oczy chłopaka przypatrują mu się z rozbawieniem.
Ten skubaniec od razu wiedział...

-Dobra nie szedłem do sklepu - warknął

-Oczywiście, że nie - Mido wywrócił oczami - Szczerze mówiąc i tak mnie zdziwiło, że w miarę mi zaufaliście

-Czekaj... - zdziwił się białowłosy - Co?

-No śledziłeś mnie prawda? - przechylił głowę - Do Sun Garden trudno zajść gubiąc się, trochę zawiła droga... ale spoko rozumiem

Gouenji popatrzył jak młodszy chłopak, odwraca znów wzrok.

-Dla twojej wiadomości, wracałem tylko po kilka rzeczy - stwierdził Mido

-Okej...-odpowiedział głupio

Po chwili rozległo się ciche brzęczenie. Gouenji zatrzymał się wtedy co chłopak, i popatrzył jak wyjmuje telefon z kieszeni.

-Co tam Hiro? - spytał

Uniósł brew i popatrzył na białowłosego z rozbawieniem

-Akcja poszukiwawcza Gouenjiego? - parsknął śmiechem - Zniknął bez śladu?

Gouenji wytrzeszczył oczy i zbladł szybko. No to wpadł.

-Jest ze mną... Nie, nie wiem co tu robi - zaśmiał się Ryuuji znów wznawiając wędrówkę - Zaliczył spotkanie z Nagumo i Suzuno, ale żyje. Niedługo będziemy

Skończył i rozłączył się patrząc na towarzysza

-Nikomu nie powiedziałeś, że za mną idziesz? - spytał

-Mówiłem Fubukiemu, że idę coś sprawdzić - mruknął

-Czy zły Reize nie próbuje nas zabić - uśmiechnął się Mido - Właściwie wszytko idzie zgodnie z planem, wpadłeś w moją pułapkę jak idiota - zatrzymał się i uśmiechnął wrednie -Pytanie co teraz z tobą zrobić?

Gouenji z szokiem zatrzymał się i cofnął szybko, potykając o kamień. Mierzyli się wzrokiem, dopóki tylko Midorikawa nie wybuchnął śmiechem.

-Żebyś widział... Swoją minę - wydusił ocierając łzy z rozbawienia

Ale dałem się zrobić - pomyślał z zażenowaniem

-To nie było śmieszne - stwierdził

-Było! - krzyknął Ryuuji stając przed nim i podając mu rękę - A teraz wstawaj, zanim zatrudnią FBI do szukania ciebie

Gouenji podał mu rękę i z westchnięciem otrzepał spodnie

-Czemu zachowujesz się inaczej, gdy jesteśmy sami? - spytał

Młodszy zamrugał i spojrzał na niego

-Gdy jesteśmy w drużynie, jesteś jakiś spięty. Teraz zachowujesz się jak dziecko, ale lepsze to niż nic - mruknął przy okazji uśmiechając się kącikiem ust

-Nie czuje się pewnie gdy jestem w drużynie - stwierdził Mido

-To zrozumiałe ale...

-Nie chciałem tego okej? - powiedział chłopak zatrzymując się - Tego niszczenia... Nie miałem wyboru! - krzyknął

-Każdy ma wybór - rzucił ciemnooki

Zrozumiał, że nie powinien się odzywać gdy zobaczył smutniejące oczy zielonowłosego.

-Ci dla których posiadanie domu, i rodziny nie jest niczym nadzwyczajnym, tego nie zrozumieją - mruknął - Gdy raz je otrzymasz zrobisz wszystko by ich nie stracić

Białowłosy przygryzł wargę patrząc na niego. Czyli tak wyglądała sytuacja.

-Nie mogłeś tak od razu? - mruknął unosząc brew

-Że co? - zdziwił się Ryuuji

-Nie musiałbym tego z ciebie wyciągać - uśmiechnął się przebiegle - Każdy popełnia błędy, ty byś swój powtórzył mimo wszystko, ale tego wymagała sytuacja

Ryuuji patrzył na niego ze zdziwieniem.

-Przepraszam, że Ci nie ufałem - powiedział w końcu Goeunji

Mido powoli zrozumiał o co tu chodziło i uśmiechnął się lekko

-Arigatou - szepnął

-Ryuuji! - usłyszeli

Po chwili czarnooki został szybko przytulony przez przyjaciela.

-Wieki was szukam! Chodźcie wracamy! - stwierdził Hiroto ciągnąc Mido za sobą jak dziecko które nie dostało lizaka

Zobaczył tylko rozbawione spojrzenie Białowłosego i jęknął.
Cieszył się, że w końcu stał się dla kogoś z drużyny kimś więcej niż byłym wrogiem...
Gouenji z kolei szybko zrozumiał, że Mido ma swojego zaufanego kompana.
Jednak teraz ma też jednego przyjaciela więcej. A przynajmniej miał nadzieję, że kiedyś zasłuży na to miano...