Zamówienie dla: @ZagubionaWsercu
(Ps. Mam nadzieję że ci się spodoba.)

Anime: Yuri!!! on Ice

Legenda:
*{T/i}-- Twoje imię
*{K/o}-- Kolor oczu
*{K/w}-- Kolor włosów
*{~}-- oznaczenie myśli

Jesteś młodszą siostra Otabek'a Altin'a. Nazywasz się (T/i) Altin. Masz bardzo dobre relacje ze swoim bratem. Kochasz łyżwiarstwo figurowe. To właśnie dzięki swojemu bratu zaczełaś się interesować łyżwiarstem jak i jeździć. Twoim zdaniem był wzorem do naśladowania.

Jesteś w samolocie. Lecisz do Japonii na swój pierwszy Grant Prix. Rzecz jasna będziesz brać udział w Grant Prix ale dla juniorów. Cieszysz się nie samowicie bo gdy by nie twój brat który zaproponował że może cię pilnować na pewno by się nie zgodzili.
W sumie prawdziwym powodem dla którego tak bardzo się cieszysz jest to ze zobaczysz się z Yurio. Znacie się już trochę, i niedawno uświadomiłaś sobie że on ci się podoba. W sumie właśnie przez twojego brata się poznaliście. Wasze pierwsze spotkanie z Yurio wyglądało tak że oboje zaczeliście się drzeć na siebie kto lepiej jeździ lub jakieś inne pierdoły. Później gdy usłyszeliście jakąś staruszkę która mówi że kłócicie się jak stare małżeństwo i idealnie do siebie pasujecie. To oboje słoneliście rumieńcem i przeprosiliście staruszkę za swoje zachowanie. Nadal to pamiętasz. Zawsze śmiać ci się chce gdy sobie o tym przypomnisz. Chodź w sumie jak by się nad tym zastanowić to juz nie raz słyszałaś że ktoś mówi że ty i Yurio do siebie pasujecie. Z tymi myślami zasnełaś, wpatrując się przez okno samolotowe.

                <---- Time Skip---->

Twój błogi sen został przerwany, gdyż ktoś szturchał cię w ramie i coś mówiąc.

- Proszę Pani, już wylądowaliśmy.- powiedziała stewardessa z ciepłym uśmiechem na ustach.

Po dziękowałaś stewardess'sie za obudzenie cię. Szybko poderwałaś się z siedzenia i wyszłaś z samolotu. Wzrokiem szukałaś swojego brata. Jak go zobaczyłaś to, podbiegłaś donie go i rzuciłaś na niego.

- Jak my się dawno niewidzeliśmy.- powiedziałaś szczęśliwa.

- Racja, fajnie cię widzcieć, jest też jedna osoba która się cieszy że przyjeżdżasz.- powiedział spokojnie jak zawsze Otabek.

- Heh, czyli moja Rosyjska wróżna za mną tęskniła.- zapytałaś się szczerząc jak głupi do sera.

Twój brat widząc twój wyraz twarzy, kręcił głową z politowaniem.

- Oj zamknij się już, i chodźmy do tego hotelu.- spojrzałaś za Otabe i zauwarzyłaś Yurio.

Miał rumieniec na twarzy i lekki uśmiech. Widać było że to co powiedziałaś wcześniej chyba trochę go uszczęśliwiło.

                <---- Time Skip---->

Po rozpakowaniu rzeczy w hotelu. Poszliśmy na lodowisko by ćwiczyć. No ty ćwiczyłaś do Grant Prix dla Juniorów, a oni ćwiczyli do Grant Prix dla seniorów.

Gdy ćwiczyłaś swój układ, nagle usłyszałaś, że jak będziesz tak stawiała nogę to złamiesz ją.
Byłaś trochę zdziwiona, odwróciłaś się za siebie i zobaczyłaś czarnowłosego i siwego chłopaka.
Podjechałaś do swojego brata.

-Otabe kim są tamci ludzie??- zapytałaś.

-Ten czarnowłosy to Yuri Katsuki, a ten koło niego to jest jego mąż Victor  Nikiforov.- powiedział Otabek.

-A okey.- powiedziałaś.

Już chciałaś podjechać do nich i poradzić się ich. Ale zanim zdążyłaś to zrobić usłyszałaś jak Yurio wydziera się na Yuri'ego. Zaśmiałaś się w duchu. Podeszłaś do nich i zaczełaś wydzierać się na niego by nie darł się tak. No i o to jak oboje zaczeliście się na siebie wydzierać.
A Yuri i Victor tylko spojrzeli się na was, a później na Otabe.
Twój brat tylko wzruszył rękoma, usiadł na trybunach i zaczął przeglądać sieć.

                <---- Time Skip---->

Tydzień po Grant Prix. No już dużo się z darzyło. Tobie udało się zdobyć pierwsze miejsce dla juniorów, byłaś mega szczęśliwa. Te wszystkie treningi się całkowicie opłacały.
Niestety Yurio zajął drugie miejsce w Grant Prix dla seniorów. Pierwsze miejsce zajął właśnie Yuri.
Yurio obiecał mu że na następnym to on zajmie pierwsze miejsce.
Oczywiście ostatnia wiadomość jest najlepsza. Ty i Rosyjski Punk jesteście parą. Gdy wszyscy się o tym dowiedzieli to wam szczerze gratulowali. Mówili że do siebie pasujecie i jesteście słodką parą.
Wy jak słyszeliście to patrzyliście się na siebie i po prostu szliście jak najdalej od tych osób. Przy okazji łapiąc się za ręce i  lekko rumieniąc.