- Cześć piękna - przywitał się chłopak.

Gdy tylko przyszedł do Rollera miał nadzieję ją spotkać i na szczęście udało mu się. Właściwie marzył o tym odkąd przyleciał do Buenos Aires, albo nawet od ostatniego ich spotkania. Czasem dzwonili do siebie, pisali. Byli dobrymi przyjaciółmi choć nie wiedzieli się często. Ale jemu to nie przeszkadzało by się w niej zakochać.

- Seba, cześć - powiedziała zaskoczona Ambar - Co tu robisz ?

- Przyjechałem na jakiś czas, niespodzianka - uśmiechnął się i przytulił ją.

- Miła niespodzianka, tęskniłam - uśmiechnęła się.

Brunet uśmiechnął się. Też za nią tęsknił, za jej uśmiechem, pięknymi oczami... Nie mógł o niej zapomnieć, właśnie dlatego przyjechał...

Usiedli na kanapie i zamówili koktajle, długo się nie widzieli, było wiele do powiedzenia.

- Pracujesz nad czymś nowym na kanał ? - zagadnęła Blondynka.

- Jak zawsze - wzruszył ramionami - A co nowego u Ciebie ?

- To co zawsze, wrotki, muzyka, szkoła... - odrzekła Ambar.

Lubiła Sebastiana. Był jej bliskim przyjacielem, mogła z nim o wszystkim rozmawiać, zawsze miał czas by jej wysłuchać i doradzić. Potrzebowała kogoś takiego.

- Mam nadzieję, że spędzimy teraz trochę czasu razem.

- Powinno się udać - odrzekła Blondynka.

- Bo wiesz... przyjechałem tak trochę dla Ciebie.

- Dla mnie ? Aż tak się stęskniłeś za przyjaciółką ?

- Może nie za przyjaciółką - odparł Seba.

- Nie rozumiem...

Chłopak przygryzł wargę. Był sławny, ale gdy chodziło o uczucia to nie miało nic do rzeczy i wcale nie dodawało odwagi. Umiał rozmawiać z fanami, ale nie z dziewczyną która mu się podoba.

- Lubię Cię Ambar, bardzo... Tak wiesz, bardzo, bardzo...

- Masz na myśli... ?

- Tak, podobasz mi się.

- Tego się nie spodziewałam - powiedziała Ambar.

- Domyślam się...

- Nie wiem co powiedzieć - spojrzała na niego - Rzadko się widujemy, nie wiem czy to by wypaliło... Ale bardzo chce spędzić z Tobą te parę dni gdy tu będziesz i zobaczymy... czy coś zaiskrzy.

Zmienianie przyjaźni w coś więcej zawsze było ryzykowane, ale Ambar uwielbiała ryzyko.