Hope i Josie siedziały wspólnie w pokoju Saltzman, śmiały się i rozmawiały jak najlepsze przyjaciółki. Ale nimi nie były, przynajmniej nie tylko. Obie czuły do siebie coś silniejszego.

- Nie mogę w to uwierzyć - zaśmiała się Josie kładąc swoją dłoń na dłoni Hope.

- Mówił Ci już ktoś, że masz uroczy śmiech ? - odparła Hope, na co dziewczyna lekko się zarumieniła.

- Nie sądziłam, że to możliwe, ale tak dobrze się przy Tobie czuje - powiedziała Josie.

- Nigdy tego nie czułam i podoba mi się to - odparła Hope.

Brunetka zbliżyła się do młodej Saltzman, pogłaskała ją po policzku i złączyła ich usta w pocałunku.

Josie od razu go odwzajemniła. Od dawna chciała znaleźć kogoś kto by ją kochał, przy kim mogłaby być sobą. Kogoś takiego jak Hope.

I w tej samej chwili drzwi do pokoju otworzyły się i weszła przez nie Lizzy. Gdy zobaczyła co się dzieje stanęła jak wryta nie wiedząc co powiedzieć.

- Co to ma być ? - zapytała w końcu.

Hope i Josie odsunęły się od siebie i spojrzały na Blondynkę. Nic jej. Je mówiły bo wiedziałam jak zareaguje, ale nie chciały dłużej ukrywać swojej miłości.

- Lizzy, jesteśmy razem... - powiedziała Josie.

- Co takiego ?

- Kocham twoja siostrę - powiedziała Hope - Lepiej się z tym pogódź bo nic tego nie zmieni. Pogadajcie - zwróciła się do Josie - Zobaczyć się potem.

Pocałował ją w policzek i wyszła z pokoju.