Shit het was hem.
Het was hij.
En hij was knap.
Jezus, ik moest nu niet gaan praten, hij mocht mij niet herkennen.
Dit was vreselijk gênant.
Ik wou hier weg.
Echt weg, niet alleen hier, maar voor altijd.
Maar het kan niet. Het leven is ervoor mij. Dus ik blijf. En vlucht van hem.