..........................
-Wiem że  ciężko  będzie  ci w to uwierzyć,  ale jestem  gwiazdą,  dla was  nawet całą  konstelacją.  Przez stulecia  wraz  z moją  siostrą  i braćmi  żyliśmy spokojnie  dryfując w kosmosie.  Przed tym jednak podobnie jak ty byliśmy żywymi istotami, mającymi własną  planetę, przyjaciół  a nawet zamek gdzie władze sprawował  nasz ojciec.  Po jego śmierci  w naszym kraju zaczęło dziać  się nie najlepiej. Moi rodzice byli wspaniali i zwykle dali o dobro poddanych.  Jednak wiele wieków  przed naszymi narodzinami przodek mojej  rodziny został  zdradzony przez swojego przyjaciela którego był zmuszony wygnać . Według  legendy udał się on na wygnanie  i poddał  się mrocznym mocą przysięgając  zemstę na mojej rodzinie. Tak też się stało nie długo  po śmierci  ojca przybył podróżnik z pozoru  wyglądał normalnie zaniedbany zarobiony staruszek,  jednak  po przybyciu do pałacu odkrył swoje  prawdziwe  oblicze. Wysoki  mężczyzna z długą  brodą  i spojrzeniem który mroził  krew  w żyłach. Swoją  mogą  przyzwał   setki tajemniczych  besti,  które  szybko splądrowały miasto.  My z braćmi ukrywaliśmy się w jednej z komnat. Jednak i tam nie byliśmy bezpieczni. Znalazł  nas  i przy pomocy czarnej magii sprawił  że zmieniliśmy się w gwiazdy. Nie wiemy co stało się z naszym królestwem, i gdzie byliśmy
- Wspaniała historia 😉
- Nie wierzysz  mi?
-No wiesz ciężko jest uwierzyć  w tak niezwykłą  historię,  a w naszym świecie  jest pełno ludzi  tak zafascynowanych pewnymi  rzeczami  że  są  w stanie uwierzyć  że w to co wierzą  jest realne 
-Ale to prawda. Cóż  myślałam że choć  ty jesteś  inny -powiedziała  ze smutkiem w głosie -Od rana próbuje wytłumaczyć  ludziom kim jestem i dowiedzieć  się gdzie jestem. I gdy spotkałam ciebie  myślałam sądziłam  ze choć  ty zrozumiesz.
- Ale to nie tak
-Ludzie  , każdy z was jest taki sam  to smutne - powiedziała odchodząc
- Czekaj Waga!!!!! Ja - ja ci wierze
- Naprawdę?
- Tak, chodź  pewnie  dla wielu  oszalałem,  jesteś  niezwykła  i od pierwszej chwili... -nie dokończył  bo rzuciła mu się  na szyję
-Tak się ciesze.  John?
-Tak?
-Czy mógłbyś  pomóc  mi odnaleźć  najbliższych?
- Chętnie, ale  wiesz  nie chce Cię urazić  ale chciałbym mieć  dowód  by nie czuć  się  dziwnie no wiesz rozwiązując taką  sprawę.
- To nie będzie takie  proste sama nie wiem co się do końca dzieje  , ale  czekaj moja gwiazda  znaczy się   konstelacja  często pojawia  się u was na niebie jeżeli  przez  najbliższe  dni jej nie ujrzysz znaczy ze moje słowa są  prawdziwe,jeśli nie dam ci spokój.   Co ty na to? 
- To zrozumiale  ale jak wtedy skontaktuje się z tobą?
-Przyjdź  tu wieczorem a ja się zjawię
- Poczekaj,  nie chce  być  nie uprzejmy, ale skoro w tym świecie  jesteś  od niedawna i pewnie nie znasz tego świata  proszę  to 50 $ przydadzą  ci się .
- Tak dziękuję , nie spotkałam jeszcze nikogo takiego jak ty -powiedziała  patrząc  mu głęboko w oczy , po czym odeszła
<><><><><><><><><><><><><><>
Rozdział nie wyszedł zbyt długi  ale  za długo grałam  w simsy. Nie do konońca  też  mi się podoba , ale mniejsza. To kolejna  część maratonu i pamiętajcie że  85 głosów  pod  całym  zodiakiem  to przedłużenie  maratonu  o następny  tydzień.  Mam nadzie  że się  uda, i że wam się podoba co pisze .  Do zobaczenia 😘😘😘