Hmmm...
Odwróceni?
Nie dokońca...
Cała ta historia ciągnie się krętymi ścieżkami przez labirynt mojego życia...
A czy zakochani?
Jedno z nich napewno. A to drugie?
Sami się przekonacie.
Ale to chyba było tak że jedno kochało drugie, a to drugie pierwsze, ale żadno z nich nie miało odwagi się do tego przyznać. A przecież przyznać się do porażki w życiu jest przekleństwem, które chodzi za nami w postaci zawistnych ludzi chciejących naszego upadku. Kładących nam kłody pod nogi na każdym naszym kroku...
Każdy z nas ma pod górkę, ale może dzięki temu dotrzemy na szczyt...
Ops... Pewnie myślicie, że będzie to historia dorosłych i dojrzałych ludzi, którym miłość spowszedniała, ale nie to wbrew pozorom będzie wycinek z mojego życia. Życia normalnej, typowej i zbuntowanej na otaczający ją świat nastolatki, bojącej się jutra. A przede wszystkim uciekającej od tych słynnych dziewięciu liter... KOCHAM CIĘ!
Były to słowa tak ciężkie dla niej że unikała ich jak diabeł wody święconej. Uciekała od miłości mimo, że tak bardzo jej pragnęła.
Do tego dochodzą jej problemy rodzinne...
Ojciec dla, którego najważniejszą rzeczą w życiu jest butelka, a jej dno stało się z czasem lunetą przez, którą wypatrywał przyszłości...
Lepszej przyszłości...
Która dla niego miała już nigdy nie nadejść...