#Pov# Sky

- Sky, nie mów mi, że znowu to robimy. Znowu. Ty się zamykasz, a ja walę do drzwi. Czy tak ma wyglądać nasza znajomość? Już chyba pierwszego dnia jak się poznaliśmy to robiłaś.

Wyszłam.

- Co się stało? - spytał łagodniej.

- Nie mam pojęcia skąd ona mnie zna. I ten list jest w ogóle porąbany, ale... jedno z niego na pewno wynika.

Uniósł brwi w niemym pytaniu.

- Masz siostrę.

- Żartujesz? Sky, o co chodzi?

- Masz siostrę. - podałam mu list.

Przebiegł go szybko wzrokiem.

- Alice to... Jest...

- Twoją siostrą. Tak.

- Ale ja... - spojrzał na mnie i usiadł ciężko w fotelu, kręcąc głową.

- Wiem.

- Przespałem się z własną siostrą.

- To było dawno. - usiadłam na oparciu. - Nie wiedziałeś.

- A ona najwidoczniej tak.

- Tego nie wiesz. Może być tak, że pod koniec życia oszalała. Zobacz. - wskazałam datę. - 1873? Ona myśli, że żyła w romantyzmie, pozytywizmie? Nie wiem, nie znam tak dobrze historii.

- Chyba pozytywizm.

- Nie urodziłeś się w, czekaj, - spojrzałam na kartkę. - 1856 roku, prawda?

- Napisała, że nie będę tego pamiętał.

- Posłuchaj, nie chcę nic mówić, ponieważ była twoją przyjaciółką i rzekomą siostrą, ale... Może po prostu oszalała?

- Może. Ale przydałoby się to jednak sprawdzić.

Postukałam stopą o podłogę, myśląc intensywnie.

- Więc musimy iść to zobaczyć.

- Powinniśmy. Nie musimy, ale powinniśmy.

Pokiwałam głową i położyłam mu dłoń na nagiej piersi.

- Teraz?

Przykrył ją swoją.

- Nie... Nie teraz. Troszkę później.