#Pov# Sky

Jake zdjął koszulkę. Wpatrywałam się w jego tors, sama do końca nie wiedząc czemu.

Siedziałam u nas na łóżku, chłopak stał przy szafie.

- Zrób zdjęcie, będzie na dłużej. - rzekł ze śmiechem.

- Oklepany tekst, Jake.

- Wiem. Ale pasuje na twoje pożeranie mnie wzrokiem, nie sądzisz? - zaśmiał się.

- Nie pożeram cię wzrokiem. - stwierdziłam i przeniosłam spojrzenie wyżej.

I zamarłam. To już wiem, czemu się tak w niego wpatrywałam.

Wstałam i podeszłam do niego, łapiąc za kluczyk na rzemyku, który zawsze nosił.

- Odepnij go.

- Po co?

- Po prostu to zrób.

Spełnił moją prośbę i podał mi wisiorek.

- Nigdy się nie zastanawiałeś do czego pasuje?

- Prawdę mówiąc często.

Zamyślona obróciłam przedmiot w dłoni i spojrzałam na obrazek Alice na komodzie.

- Ona pewnie wiedziała.

- Skoro mi go dała, pewnie tak.

Spojrzałam w jego zdumione oczy.

- I prosiła, żeby nigdy nie wyjmować zdjęcie z ramki?

- Nie do końca. Prosiła, żebym ja nigdy nie wyjmował zdjęcia z ramki.

Postukałam palcem w biurko.

- W takim razie sprawdźmy, co tam jest. - zdecydowanie złapałam ramkę.

Alice jakby uśmiechała się do mnie porozumiewawczo i trochę... ostrzegawczo. Jakby chciała coś ukryć.

- Nie! Hej, stój! - wyrwał mi zdjęcie.

- Co?

- Uszanujmy życzenie zmarłej, co?

- Jak sam powiedziałeś, mówiła, że TY nie możesz tego otworzyć. Ja mogę. Poproszę. - wyciągnęłam rękę.

- Sky, nie wiem czy to dobry pomysł...

- Masz rację. Nie jest dobry. Jest wyśmienity. A teraz poproszę zdjęcie.

Westchnął, ale podał mi ramkę.

Odbezpieczyłam zapięcie i uśmiechając się do niego krzepiąco podważyłam płytkę z tyłu (nie wiem jak to się fachowo nazywa, ale każdy wie o co chodzi, prawda? To takie drewniane coś z tyłu ramki na zdjęcia). A więc podważyłam to coś i wyjęłam. Przed zdjęciem włożona była biała kartka papieru, złożona na pół.

- A nie mówiłam, że tu coś jest? - otworzyłam kartkę i po przeczytaniu pierwszego zdania równie szybko z powrotem ją złożyłam.

- Co jest? Pokaż to. - wyciągnął rękę, ale ja już wstałam i popędziłam do łazienki, zamykając za sobą drzwi. Oparłam się o nie i otworzyłam list ponownie.

Pierwsze zdanie brzmiało:

„Sky, nie pozwól, by Jake jako pierwszy przeczytał ten list..."