8:40

Schodzę po schodach do kuchni. Na blacie leżą paczuszki z ciastkami, które przygotowuje chłopaka co rok. Na razie brakuje tylko Ed'a, Jacka i Marka. Wpatruję się w imię Simona. widocznie jeszcze nie wyszedł. Kiedy na schodach słyszę kroki chwytam kluczyki w ręce i uciekam do garaż u wyjeżdżając szybko z garażu.

Po 20 min jestem pod domem Ryana.

****

-Więc co robiliście gdy się rozłączyłem?- pyta mój przyjaciel kiedy tatuażysta rysuje mu na ramieniu statek.

-Teoretycznie to nic.- wzruszam ramionami przyglądając się igle która co sekundę uderza w ramię chłopaka, na moje usta wpełza malutki uśmieszek.

-A praktycznie?- pyta chłopak poruszając brwiami.

-Nooo...

-Czekaj nie mów, wiem. Zaczęliście się namiętnie całować, on rzucił cie na łóżko, po chwili wasze ubrania leżały na podłodze...

-Tak, nie, nie...

-Czekaj całowaliście się!- zapiszczał mój przyjaciel.

-Proszę nie ruszać ręką!- zaśmiał się tatużysta.

-Ale to jest... ugh! Shippowałem ich od kąt pojawiła się w szkole.

****

-Nie wierzę, że kupiłaś mi 10 kilo żelków misiów!- powiedział Ryan siedząc u mnie na kanapie i oglądając 'Mama Mia!'

-A ja dalej czekam na mój prezent walentynkowy!- spojrzałam na niego z ukosa wpychając garść zielonych miśków do buzi.

-Otwórz usta.- powiedział mając żelka w ręku.

-To jest niebezpieczne można się tak zadławić...

-Ale sztywniara.

-Oh, ok.-otworzyłam usta tak, że zmieściła by się w nich piłeczka ping pongowa, ale blondyn nie trafił do nich i żelatyna trafiła na mój obojczyk. Chłopaka to nie zraziło nachylił się i zjadł żela liżąc mnie przy tym, co wywołało mój śmiech. Po chwili usłyszeliśmy chrząknięcie na co chłopak odsuną się ode mnie.

-Hej, Simon!- powiedział entuzjastycznie Ryan i w tym samym momencie zadzwonił dzwonek.

-Hej, jak tam mecz?- zapytałam gdy blondyn poszedł otworzyć.

-Umm, dobrze wygraliśmy. Dzięki za ciastka.- w zakłopotaniu podrapał się po karku, a do pokoju wparował Ryan z pudełkiem od pizzy.

-Czy ty, Cat, uczynisz mi ten zaszczyt i zostaniesz moją walentynką?- zapytał klękają przede mną i uchylając wieczko kartonu. Tam znajdowała się pizza a na jej wierzchu napis I serduszko pyszczek kota. Za moje gardło jak by coś ścisnęło nie ufając swojemu głosowi z uśmiechem pokiwałam głową i przyciągnęłam Ryana do uścisku.

-Dziękuje.- szepnęłam mu prosto do ucha, a kiedy się oderwaliśmy od siebie w pokoju byliśmy sami.

****

następnego dnia

-Co się wczoraj działo z Simonem?- zapytał mój przyjaciel oparty o szafkę obok.

-Co masz na myśli?- zapytałam wyciągając z mojej zeszyty.

-No mówiłaś, że się całowaliście, a wczoraj był jakiś dziwny?

-Sugerujesz, że uroiłam to sobie?- zapytałam z rozbawieniem.

-Kto tam wie pewnie marzysz dniami i nocami o jego ustach. O kuźwa!

-Co?- odwróciłam się w stronę wzroku chłopaka. Tam zobaczyłam Simona i ta blond szmatę jak się całowali. Zawrzało we mnie.- Chodź idziemy na angielski.

-Wszytko o..?

-Tak.

*****

Na angielskim siedziałam z Ryanem w ostatniej ławce. Chłopak chcąc poprawić mi humor dźgał mnie ciągle długopisem w żebra przez co dusiłam się ze śmiechu.

-Panie Bones?

-Tak słucham panią?

-No właśnie chyba pan mnie nie słucha. Proszę wziąćś swoje rzeczy i przenieść się do pierwszej ławki.

-Ale dlaczego proszę podać co najmniej 3 argumenty.- gdy Ryan wypowiedział te słowa drzwi od sali otworzyły się, stanął w nich dyrektor i przystojny chłopak.

-DZIEŃ DOBRY PANIE DYREKTORZE!- przepraszam czy ja jestem w przedszkolu?

-Dzień doby. To jest Christian James i jest on nowym uczniem. Mam nadzieję, że go dobrze przyjmiecie.

-Nadzieja matką głupich.- powiedział trochę za głośno Ryan.

-Ryan! Powiedziałam żebyś się przesiadł.

-A ja mówiłem co najmniej 3 argumenty.

-Dobrze. Po pierwsze przeszkadzasz mi w prowadzeniu lekcji. Po drugie przeszkadzasz koleżance. Po trzecie molestujesz koleżankę długopisem.- starałam się zachować powagę, ale jak tu wytrzymać.

-Nie może stawać pani na drodze prawdziwej miłości.

-Ryan!!

-Dobra, dobra już idę.

-Christian możesz usiąść na miejsce Ryana.- chłopak pokiwał głową i ruszył w moją stronę.

-Bierz się za niego, suko!- w tym momencie targną mną chichot.

-Cat jest ci tak do śmiechu to oprowadzisz Christiana po szkole.

-Ale wie pani ja jestem tu przez niewielką długość czasu...

-Zwolnię cię z czterech ostatnich lekcji.

-Okej! Cześć jestem Cat. Miło mi cie poznać. - zwróciłam się z wielkim uśmiechem na ustach do Christiana.

-Chris, mi również.

****

-Dobra. Teoretycznie skończyliśmy już.- powiedziałam dochodząc do drzwi hali sportowej.

-Czyli co mamy teraz robić?- zapytał Chris.

-Możemy iść oglądać trening drużyn sportowej i przy okazji Ryan przyniesie nam lunch.

-Okej mi tam pasuje.- więc skierowaliśmy się na trybuny, a ja wysłałam mojemu przyjacielowi smsa o naszym posiłku.

-W co grają?

-A w co mogą grać? Oczywiście, że piłka nożna

-To twój chłopak?- zapytał wskazując Simona, który właśnie wchodził na boisko i mordował nas wzrokiem.

-Nie.

-Właśnie morduje mnie wzrokiem, boje się.- wyszeptał chłopak na co się zaśmiałam.- Więc twoim chłopakiem jest ten przystojny blondyn?

-Też nie. Nie ma chłopaka. A ty? Masz chłopaka albo dziewczynę?

-Nope.

-W ogóle dlaczego przepisałeś się do nasz w środku roku?

-Rodzice dostali tu lepszą pracę, a ja w sumie nie za bardzo byłem akceptowany w swojej szkole.

-Czemu?- ciekawska ja się odezwała.- Jeśli oczywiście mogę wiedzieć.

-Jestem bi.

-Naprawdę?!

-Um, tak jakby przeszkadza ci to?

-Nie, nie to właśnie super.- w mojej głowie zrodził się już chytry plan.

-O twój przyjaciel idzie.

-Pizza, sałatka grecka i dwie cole jedna dietetyczna.

-Dziękuję kelnereczko.

-Widziałaś. Simon zaraz wykręci sobie głowę.

-Niech sobie wykręci, przynajmniej nie będę musiała się na niego patrzeć.

-Na tą piękną twarzyczkę. Na ten seksowny tyłeczek i umięśniony tors.

-Oh zamknij się.-położyłam mu rękę na twarzy, a on ją polizał.- Błee... Bez takich.

-Idziemy do kawiarni czy będziemy oglądać te seksowne tyłki.

-Idziemy na kawę! Już!- powiedziałam zakładając bluzę, a za sobą słyszałam chichot chłopaków.

______________

848 słów.

To ja!!!!!

Przepraszam za błędy.-Kinga