*wieczorem*

Balkon, papieros, on i ja. Tradycja.

-Jaka była twoja reakcja kiedy Ed pokazał ci pudełeczko z testem?- zapytał Simon nie patrząc na mnie.

-Wcześniej miałam takie testy robione co dwa tygodnie, ale tak od roku może mniej nie widziałm tego wię się troche zdziwłam.

-Czemu cie sprawdzał?

-To przesłuchanie?- zapytałam na co chłopak wzruszył ramionami.-Miałam stałego chłopaka, przez co Edgar sie niepokił. Zreszta przed chłopakami się nic nie ukryje, a ściany nie są dżwiękoszczelne. Coś jeszcze?

-Mam jeszcze kilka pytań.- zaśmiałam się razem z chłopakiem.

-Okey, zgadzam się na wywiad.

-Przeszło ci wtedy przez myśl, że może jednak jesteś w ciąży?

-Oczywiście, że tak. Kilka minut przed podaniem wyniku.

-I ci wtedy? Chodzi o pierwszą myśl.

-Aborcja.

-Była byś w stanie zabić własne dziecko?

-Nie wiem. Pewnie tak. Zabiłam już ponad 20 osób.

-No tak, ale dziecko, kóre sama stworzyłaś.

-I tak pewnie bym go nie donosiła. Zresztą nie wyobrażam sobie tego. Gang i dziecko? To jak by gasic ogień benzyną. Poza tym, ja matką.- prychnęłam - przecież tego nawet się nie da wyobrazić.

-Dzisiaj dobrze sobie radziłaś z Nickiem.

-To też nie o to chodzi. Mówiłam dziecko i gang nie idą w parze. Nawet jeśli chyba nie chciałam bym być matką. Nie chciała bym żeby ktoś przezemnie znowu cierpiał. Takie życie nie pozwala na miłość albo... dziecko.

-A na co pozwala?- zapytał, a ja dopiero teraz zauważyłam,że nasze palce sie stykają.

-Na niespodziewaną śmierć w każdym momencie.

291 słów.

To wszystko na dziś. Mój net to gówno więc nie wiem kiedy pojawi się następny rozdział, ale pewnie niedługo.

Dziękuje i przepraszam za błędy.- Kinga.