Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

1.

-ŻE CO?!

-Pójdziesz do liceum, będziesz się uczyć i zdasz matu...

-STOP! - przerwałam mu w pół słowa - rozumiem, tylko dlaczego nie mogę dalej uczyć się w domu? Na maturę mogła bym pójść do szkoły, albo w ogóle jej nie zdawać. NIE, nie ja nigdzie nie idę.

-Cat, twoi rodzice by tego chcieli. To, że należysz do gangu nie oznacza, że nie masz mieć kontaktu z rówieśnikami.

Okey. SPOKOJNIE.

Każda komórka mojego organizmu domaga się nikotyny. Szperam w szafkach szukając choć jednego szluga, ale jak na złość wszystkie gdzieś wyparowały.

Za to znalazłam kalendarzyk, według którego właśnie jutro z mojej waginy miała zacząć sączyć się krew.

HA! Mam, z pod łóżka wyjęłam zapalniczkę taty.

-Powinnaś, rzucić to gówno - powiedział Edgar, gdy znalazłam paczkę czerwonych malboro z jednym papierosem w środku.

-Szkołę? Chętnie. - wsadziłam papierosa do ust i odpaliłam - dobra, a co ja zrobię z...tym.

Podwijając rękawy ukazałam tatuaże, a uśmiechając się kolczyk.

-Kolczyk wyjmiesz, a tatuaże zakryjesz.

Skończyłam palić papierosa, wrzucając końcówkę do popielniczki i wróciłam do środka, zamykając drzwi balkonowe.

Gdy Edgar kierował się do drzwi rzuciłam się z głośnym jękiem na łóżko. On uśmiechnął się do mnie lekko.

- Byli by z ciebie dumni - i zamknął drzwi.

Powinnam mu zaufać. To Edgar zaopiekował się mną kiedy zginęli moi rodzice. Jest on moim ojcem chrzestnym i szefem gangu, do którego należę ja i należeli moi rodzice. Od kiedy skończyłam 15 lat chodzę na akcję. Do tej pory zabiłam 12 osób. Okrutne? Może trochę, ale to jest moje życie i odwrotu nie mam.

ONI wybrali to za mnie już 17 lat temu.

20:05

Do ręki wzięłam mój telefon i słuchawki. Spacer to najlepsze rozwiązanie.


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hej więc jest pierwszy rozdział. Wiem, że jest krótki, ale obiecuje, że następne będą dłuższe.

Za wszelkie błędy przepraszam.

Pozdrawiam. - Mrs.Pizza



Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro