*JUNGKOOK POV*

Po tym jak pożegnałem się z chłopakiem,opadłem na łóżko wtulając się w pościel. Przymknąłem oczy i zaraz zasnąłem.

Obudził mnie rano tato, tak jak miał to w zwyczaju, jest weekend, więc zawsze razem go spędzamy na różnych spacerach. Uśmiechnąłem się tylko i leniwie podniosłem z łóżka zaraz w piżamie kierując się na dół, przetarłem jeszcze zaspane oczy piąstką i ociężale opadłem na krzesło opierając głowe na rękach. Przywitałem się z drugim tatą Seokjinem, który przyrządzał nam śniadanie. Westchnąłem cicho przymykając na chwilę oczy i, żeby je zaraz otworzyć, gdy ojciec postawił przed nami talerze z jedzeniem, wyprostowałem się i spojrzałem na nich-Smacznego-gdy odpowiedzieli mi tym samym, zaczęliśmy jeść. W czasie posiłku, znowu zrobiło mi się niedobrze, odsunąłem się na krześle od stołu i schodząc z niego pobiegłem do łazienki zaraz nachylając się nad toaletą i wymiotując.

- Jungkookie, synku, wszystko w porządki?! - zaraz przy mnie znaleźli się spanikowani ojcowie.

-Brzuszek mnie boli-wymamrotałem opierając się o ścianę

- Oj, kochany. - Tata Seokjin zaczął mnie głaskać po głowie. - Mały pójdziemy do lekarza, dobrze?

-Musimy?-jęknąłem-Przecież zaraz powinno mi przejść

- Już wczoraj miało ci przejść. - mruknął tata Namjoon. - Jedziemy do lekarza i koniec.

Westchnąłem cicho kiwając głową. Podniosłem się-Tylko się ubiorę-poszedłem do swojego pokoju i wyjąłem ciuchy z szafy zaraz się w nie ubierając. Przetarłem twarz dłońmi i zszedłem na dół-Możemy jechać-spojrzałem na nich i razem poszliśmy do auta zaraz odjeżdżając spod domu-A co jeśli to coś poważnego?

- Na pewno nie. - pocieszył mnie tata Seokjin. - Jesteś przecież takim słodkim i bezbronnym chłopcem. Los być cię tak nie ukarał.

Pokiwałem głową opierając się o oparcie i złapałem za brzuch. Po dotarciu do lekarza usiedliśmy na krzesełku czekając na swoją kolej.

- Pan Jeon Jeongguk! - usłyszałem krzyk lekarza.

-Idziecie ze mną?-spojrzałem na nich

- Nie możemy, bo jesteś dorosły. Głupie prawa. Wejdziemy po badaniu, kochany.

Kiwnąłem głową i wszedłem do gabinetu lekarza, zaraz siadając przy biurku. Opowiedziałem mu wszystko.

- Dziwne. - zamyślił się bardzo zszokowany. - Pierwszy raz spotykam się z takimi objawami u mężczyzny. Zaczniemy może badanie. Proszę się tam położyć. - wskazał na łóżko lekarskie.

Kiwnąłem głową i położyłem się na łóżku-Może być to coś poważnego?

- O ile ciąża i poród to dla Pana coś poważnego to tak. - podjechał do mnie z maszyną. - Proszę podwinąć bluzkę.

-Przecież to nie jest możliwe-zmarszczyłem brwi podwijając koszulkę

- Nie było w Pana rodzinie żadnych osób, które były badane testowo? - zapytał lekarz, siadając na krześle i nawał mi żel na brzuch.

-Od dziecka zostałem adoptowany i nie pamiętam swojej biologicznej rodziny-westchnąłem cicho

- No to mamy wytłumaczenie posiadania macicy. - pokazał na monitorze kobiecy element w moim ciele. - Widzi Pan. Tu jest macica, a tu... - pokazał mi malutką fasoleczkę na monitorze. - Mamy zarodek, który z miesiącami przerodzi się w małe dziecko.

Przyglądałem się małej fasolce na monitorze, momentalnie poczułem łzy na swoich policzkach, ze szczęścia i ze smutku. Przecież jak rodzice się dowiedzą zabiją mnie a później Jimina, gdy w końcu się ogarnąłem usiadłem z powrotem przed lekarzem i czekałem aż przyjdą rodzice.

- Rozumiem, że jest Pan homoseksualny i posiada partnera? - zapytał wpisując coś na komputerze.

-Tak-podrapałem się nerwowo po karku-To źle?

- Ja kibicuje osobom innej orientacji, więc dla mnie nie. - zaśmiał się. - Niech pan tylko mu powie o ciąży i proszę się umówić na wizytę u ginekologa.

-Dobrze-kiwnąłem głową uśmiechając się szeroko i po chwili do gabinetu weszli moi ojcowie

- I co dzieciaczku mój kochany. - Tata Seokjin spanikowany głaskał mnie po głowie i tulił do swojego torsu.

-Będziecie dziadkami-zaśmiałem się nerwowo spuszczając głowę

- Że jak?! - wydarli się w tym samym czasie.

- Możemy iść? - zapytał tata Namjoon.

- Tak, tak. Proszę tylko o opiekę nad ciężarnym. To pierwszy taki przypadek, dlatego nie wiem czego można się spodziewać. W razie czego musi być pod stałą opieką lekarzy i opiekunów, a także drugiego ojca dziecka. - westchnął lekarz. - Nie narażajcie go na silny stres i złe emocje.

- Dobrze doktorze. - powiedział wywrócony z równowagi tata Jin. - Do widzenia. - burknął i zabrał z gabinetu mnie i tatę Namjoona, pakując nas zaraz do samochodu. - Tłumaczysz teraz czy w domu?!

-Tato proszę spokojnie-wyszeptałem cicho-Porozmawiajmy na spokojnie w domu

- Nie mam nerwów. Tłumaczysz teraz czy zrywasz w domu z Jiminem. - warknął tata Jin.

-Dlaczego mam z nim zerwać?-podciągnąłem nogi pod brodę

- A kurwa sam sobie dziecko zrobiłeś?!

-Tato, nie krzycz proszę

-Kochanie, ja wiem, że jesteś wściekły ale proszę uspokój się chociaż na chwilę i posłuchaj jego wyjaśnień-mruknął tata Namjoon

- Niech mówi. Proszę bardzo.

-Skąd mogłem wiedzieć, że mogę być w ciąży-westchnąłem cichutko-To był przypadek, nie bądź zły na Jimina tylko na mnie

- Jak mogłeś być tak lekkomyślny? - warknął tata Jin. - Prawie, że nie znasz Jimina. Mieszkacie w innych miastach. Wasz związek pewnie nie przetrwa tyłu miesięcy bez siebie i zostaniesz sam z dzieckiem. Jak mogłeś tak szybko wskoczyć mu do łóżka?!

-Przepraszam-spuściłem głowę-Przepraszam za to, że masz tak tępe dziecko-zacząłem cicho płakać-Może od razu wyrzućcie mnie z domu co?

-Jungkook nie mów tak nawet-westchnął cicho Namjoon

- Przecież cię kochamy, ale zawiedliśmy się na tobie. - westchnął tata Jin. - Masz dopiero dziewiętnaście lat. Co ty zrobisz bez Jimina?

-Przepraszam-wyszeptałem cicho-Ale nie chce z nim zrywać-spojrzałem na nich

- Teraz to ty się z nim ożenisz a nie z nim zerwiesz. Ściągnę go do Busan za wszelką cenę.

-Najpierw muszę mu powiedzieć o dziecku

- Chcesz to zrobić przez internet?

-A jak inaczej?-westchnąłem cicho

- Zaproś go do nas...

-No dobrze, ale co z jego pracą

- Jak mu powiesz przez internet to rzuci wszystko i przyjedzie. Zobaczysz.

-Dobrze, napiszę do niego zaraz-wyjąłem telefon z kieszeni i wszedłem w kakaotalk

Kookie_Bunny: Hyung.. bo jest coś ważnego, co mam ci do powiedzenia

ChimABSChim: Byłeś u lekarza? I co jesteś chory? Ja dopiero wróciłem z miasta, więc przepraszam jak nie odpowiadałem...

Kookie_Bunny: Mógłbyś przyjechać na kilka dni do nas? Moi rodzice chcą z nami porozmawiać.... i nie przepraszaj masz prawo się rozerwać z przyjaciółmi

ChimABSChim: Yoonseok trochę się migdalił, dlatego z Tae wcześniej wybyliśmy XD No ale wiesz, że zbytnio nie mogę przyjechać... To coś ważnego?

Kookie_Bunny: Wiem, hyung i tak.. Bardzo ważne

ChimABSChim: Czekaj, napiszę do mamy...

ChimABSChim: Mogę przyjechać, ale tylko na jedną nockę, bo tata wraca z delegacji za trzy dni.

Kookie_Bunny: Dobrze, kocham cię ❤

ChimABSChim: Ja ciebie też ❤❤ Bardzo mocno mój króliczku ciebie kocham 💕 Będę jutro około dziewiątej rano 😘😘😘

Kookie_Bunny: Dobrze! Do zobaczenia jutro ❤

Zablokowałem telefon i schowałem go do kieszeni-Jimin będzie jutro około dziewiątej

- Czyli wstajesz o ósmej. - powiedział stanowczo tata Jin.

-Dobrze-kiwnąłem głową gładząc się po brzuszku. Po kilkunastu minutach byliśmy już w domu, westchnąłem cicho i skierowałem się do swojego pokoju, zgarnąłem ciuchy na przebranie i poszedłem się umyć. Dalej wmawiałem sobie, że to nie może być możliwe. Po godzinnej kąpieli, wyszedłem spod prysznica i położyłem się na łóżku wpatrując w sufit.

***************************************************
Jak podoba się ten fanfik?+zapraszam na mojego
nowego Jikooka!! 

Tytuł: "Letter"

Opis: "Czy Jungkook przeżyje i przypomni sobie Jimina?"

Jeśli ktoś, czytał Letter 1 i 2 to tu właśnie pojawią się oba te listy+ ciąg dalszy opowieści! Zapraszam!

Okładka: