W końcu nadszedł dzień moich urodzin. A także dzień, w którym mogę otworzyć listy!

Postanowiłam bowiem, że jako mam urodziny w połowie wakacji, to otworzę wszystkie trzy listy z Akademii właśnie wtedy.

Szybko robię toaletę poranną i schodzę na parter. W kuchni przygotowuję sobie kanapkę z serem i wracam do pokoju.

Po skonsumowaniu kromki siadam przy biurku i rozrywam pierwszą kopertę - z okręgówki.

Pfft, to było oczywiste, że się dostanę.

Druga koperta - Akademia Hifae.

" W związku z dużymi osiągnięciami w nauce mamy przyjemność panią poinformować, iż dostała się pani do Akademii. Prosimy o potwierdzenie do... "

I ostatnia.

Akademia Visca.

Drżącymi z napięcia i poddenerwowania dłońmi otwieram list. Wodzę oczami po tekście.

Nie mogę w to uwierzyć!!! Naprawdę się dostałam? Do najlepszej Akademii w kraju?!

Aż podskoczyłam ze szczęścia i wydałam najgłośniejszy śmiecho-pisk w życiu.

Szybko przejechałam dłonią po linijkach tekstu, aby upewnić się, że dzieje się to naprawdę.

Zaalarmowana hałasem mama wbiegła do mojego pokoju.

- Wszystko okej? Czemu pisczałaś? Co... Ooooo... Listy. Dostałaś się? Aż trzy? Skąd? - mamie też udzielił się entuzjazm.

- To z okręgówki, a to z Akademii Hifae. I... - zaczęłam miętosić jeden z kosmyków moich włosów - z Akademii Visca.

Podniecenie mamy przygasło, wręcz zamarzło.

- Hmm... Fass, wiesz, że, ymmm... Nie do końca popieramy ideały i... założenia Viscy... Ale nie, nie, nie, wcale nie zabraniam ci iść, to twój wybór! Z tym, że możesz dostać, ymmm... Coś w rodzaju, no, szoku, bo tam są jakby... Odmienne zasady i... No nie wiem jak to wytłumaczyć.

- Nie, jest okej, mamo. W sumie Visca to najlepsza szkoła w kraju i zawsze o niej marzyłam. To... Teraz wiesz... No i, jutro idę na szkolne zakupy... Życzę miłej pracy! - Rzuciłam, bo moja rodzicielka rzuciła się w ekspresowym temppie do wyjścia.

A ja powoli wyszłam w ślad za nią i skierowałam się do mieszkania Caralyn, mojej przyjaciółki.

Pociągnęłam za sznurek połączony ze dzwonkiem umieszczonym w środku. Naprawdę, matka Cary lubiła ekscesy.

Po chwili otworzyła mi siostra Lyn. Erwina miała na sobie różową rozkloszowaną spódnicę i pomarańczowy sweter, co wyglądało uroczo. Cara natomiast próbowała dojrzeć coś zza "Wina", jak ją żartobliwie nazwałam, i pokazywała mi, że mam przyjść.

- Hej Eri, przyszłam do Caralyn. Mogę?

- Tak, jasne. Wchodź.

- Fass! W końcu mnie odwiedziłaś! Chodźmy na górę! - zakrzyknęła entuzjastycznie moja przyjaciółka.

Gdy tylko dobiegłyśmy do jej pokoju, rzeczona osoba zatrzasnęła drzwi i uścisnęła mnie.

- Fa, Eri chciała mnie wcisnąć w sukienkę! Stokrotne dzięki!

Caralyn nienawidzi sukienek, z wzajemnością. Zawsze była tym typem "spodnie, a w ostateczności spódnica".

- Nie, no, jest okej. Dostałaś już listy?

- Tak, i wiesz co?! Patrz!

Podsunęła mi pod nos papier... Z Akademii Visca!

- Aaaaa! Też się dostałaś?! Wspanialeee!

Wykonałyśmy nasz układ - "W ręce klaszcz, podskocz razy dwa, biodrem stuk! i na ziemię huk!".

Po tym Cara zakrzyknęła "wszystkiego najlepszego!" i wręczyła mi piękny srebrny łańcuszek z zawieszką w formie klepsydry - szklanej, z kamyczkami w środku.

Spędziłyśmy tak prawie cały dzień (w międzyczasie doradzając Erwinie w wyborze kreacji na randkę).

- Jutro idę na szkolne zakupy. Dołączasz się? - zapytałam.

- No jasne! To do jutra!

Uśmiechnięta wróciłam do domu. W samą porę, aby zastać tatę wysiadającego z powozu. Właśnie wrócił z delegacji.

- Jak tam? Dostałaś listy?

- Tak! Chodź do środka, to ci opowiem!

Tata zaśmiał się, wziął bagaże i podążył za mną do domu.

Weszłam, ale nikogo nie zastałam. Przeszłam więc do salonu, a tam... Wielki tort i sterta prezentów!

Mama i bracia przeszli samych siebie! Mój ulubiony, jagodowy smak i lody waniliowe!

Do tego tata dołączył jeszcze jedną paczuszkę od siebie i wszyscy zaczęli śpiewać "Sto lat".

Następnie zdmuchnęłam świeczki - zażyczyłam sobie powodzenia w szkole - i wszyscy zjedliśmy po kawałku tortu i gałce lodów. Niebo w gębie - i zostało trochę na jutro.

Przeszłam do prezentów. Od cioci Muirin dostałam bransoletkę z szafirem pośrodku, a od wujka Tamina książkę "Nadmoc - zastosowania i informacje. Od moich trzech braci dostałam kolejno bluzkę, buty i spodnie, od taty dwa dziwaczne przedmioty - powiedział mi, że to Vassa i Umerim i że przydadzą mi się w szkole.

Mama natomiast dała mi dość duże pudło. Otworzyłam je i nie mogłam uwierzyć własnym oczom!

W środku było malutkie, puchate, biało-czarne kociątko! Do tego rzeczy, które potrzebne są dla kota.

- Ojejku! Dziękuję mamo! - zapiszczałam.

- A, to nic takiego, koleżanki kotka się okociła i dała mi jedno. Pomyślałam, że dotrzyma ci towarzystwa w Akademii.

Podziękowałam wszystkim i poszłam do pokoju, zabierając prezenty. Odwiesiłam rzeczy i zajęłam się kociątkiem.

W pudle znajdowały się: transporter, posłanie, kuweta, miski na wodę i jedzenie, obroża, karma, żwirek, szczotki, kosmetyki, szelki i parę zabawek.

Ustawiłam kuwetę, wsypałam żwirek, rozłożyłam posłanko i nalałam wody do miski. Następnie wypuściłam kociaka z transportera. Obwąchał całe pomieszczenie, często odskakując i najeżając się, ale potem widocznie się zrelaksował. Szybko umyłam siebie i zęby, po czym kot obwąchał mnie i dał się podrapać za uszkami.

Zrobiło się późno. Położyłam kocię na posłaniu i wskoczyłam do łóżka. Szybko zasnęliśmy.

Bardzo przepraszam za opóźnienie. W ramach rekompensaty, jak tylko wstawię rozdział do "Śmiertelnej Gry", opublikuję dziś kolejną część "Nieostrożnej".

Miłego wieczoru,

Loivi

Gwiazdki i komentarze mile widziane.