Wstaję na miauknięcie kocięcia. Od razu patrzę na zwierzę i widzę, że też nie śpi. Wymieniam wodę, sypię do drugiej miski karmę i robię toaletę poranną.

Zakładam na siebie ubrania od braci i naszyjnik od Caralyn.

Biorę obrożę. Tak, jak się spodziewałam, ma doczepiony prostokącik z metalu. Skupiam się, wyciągam rękę i tada! Na plakietce jest wyryte moje imię jako właściciela oraz numer telefonu.

- Jak cię nazwać? - patrzę na chłeptającego wodę kociaka. - Już wiem! Będziesz Ceidth.

Po chwili i to pojawia się na metalu.

Biorę szelki i przypasowywuję je na ciało Ceidth. Do torby wrzucam telefon, pomadkę, chusteczki, notes i długopis oraz list z Viscy - jest tam lista książek i tym podobnych.

Przeszukuję biurko i znajduję kopertę z moimi oszczędnościami na te zakupy. Zawartość przekładam do portfela, a ten wsadzam do torby.

Biorę kocię na ręce i wychodzę, po drodze rzucając "Pa!" do rodziny i biorąc dwa kawałki tortu.

Przed drzwiami stała Caralyn. Też miała torbę i ewidentnie nie mogła się doczekać wypadu.

- Cześć! Masz torta. Zaraz przyjedzie powóz. - rzuciłam i obie skonsumowałyśmy kawałki ciasta.

- Ale super! Masz kota! Ja dostanę tylko kanarka! Mogę pogłaskać?

- Jasne, tylko delikatnie.

Po chwili nasz środek transportu nadjechał i wsiadłyśmy.

- Do Calware, proszę. - rzuciłam do kierowcy.

- No dobra. Co musimy kupić? - zapytała Cara.

- Zaraz... O, mam! Było z listem:
Uczniowie renitu pierwszego muszą mieć:
Podręczniki

- Valissa Celeina Zizz,
Historia Nadmagii

- Famira Gelina Xixo,
Przyrządzanie i
przetwórstwo Potionów
dla początkujących

- Salik Bew CuCinna,
Sztuka Hoxxo

- Cecina Tissea Wenne,
Podstawy Nadmagii

Inne

- Ingrediencje do Potionów, Zestaw Podstawowy no. 26

- Vassa, najlepiej czarna

- Umerim, najlepiej szary

- 6 notatników

- 12 długopisów (6 czarnych, 6 niebieskich)

- Rzeczy osobiste

- Ubrania

- Przybory do higieny

- Suknia (elegancka, sięgająca minimum dwa centymetry za kolano) plus rękawiczki za łokieć i buty na koturnie...

- Co?! Suknia? O nieee... - przerwała mi Cara.

- Nie narzekaj. Już niedużo:

- Kapcie

- Drobna suma pieniędzy (do 300 ioli)

Można posiadać jedno zwierzę, z pełną odpowiedzialnością za nie.

- O Boże, to straszne! Suknia! Jakaś Vassa i jakiś Umerim! Potiony! Podręczniki! O co chodzi?!

- Spokój, Caralyn. Musimy wszystko kupić.

Po niedługim czasie dotarłyśmy do alei sklepowej w Calware. Zapłaciłam kierowcy i wraz z przyjaciółką weszłyśmy do księgarni, z Ceidth dreptającą przy naszych nogach.

Pół godziny potem miałyśmy obie komplet książek i przybory szkolne.

Cara kupiła sobie Vassę i Umerim - ja swoje już miałam - a teraz szukałyśmy ingrediencji do Potionów, cokolwiek to by nie było.

W końcu zapytałyśmy jakiegoś pana na ulicy. Wskazał budynek opatrzony napisem Herbarium.

W środku pachniało wanilią i miętą. Staruszka za ladą w mig się uwinęła i po chwili wyszłyśmy cięższe o duże siatki ze słoikami pełnymi ziół.

Zlokalizowałyśmy sklep z akcesoriami dla zwierząt. Ja kupiłam drapak, zapas karmy i żwirku, a Cara rzeczy dla kanarka.

Ostatni punkt na liście to sklep z sukniami.

- Nieee... Nie chcę... - jęczy Caralyn.

- Jeden raz i mamy spokój! Dawaj!

Weszłyśmy do "Świata magicznych kreacji", królestwa snienawidzonych przez nas ubrań.

Od razu podeszła do nas ekspedientka.

- W czymś pomóc?

- Szukamy sukien... - rzuciłam okiem na listę - co najmniej dwa centymetry za kolano, eleganckich. - odparłam.

- Visca, co nie? Jeszcze rękawiczki za łokieć i buty na koturnach? - poliwałyśmy głowami. - To zapraszam.

Na drugim końcu sklepu był kącik poświęcony takim sukienkom. Były dobrane także zestawy.

Cara znalazła sobie czerwoną sukienkę, akurat wymaganej długości, z fiotetowym pasem, takimi rękawiczkami i koturnami, które składały się z pasków tylko na stopie i platformy.

Po czterdziestu pięciu minutach szukania w końcu znalazłam idealną suknię.

Sięgała kostek. Była wykonana z lejącego się granatowego materiału. Miała coś jakby srebrny skórzany gorset, takie obrębienia i cudowne rękawy. Zaczynały się wystającymi za ramię srebrnymi skórzanymi naramiennikami. Były rozcięte i spływały do kostek, również obrębione srebrną skórą.

Suknia była przecudowna. Do tego srebrne skórzane rękawiczki - za łokieć, oczywiście - z odciętymi palcami i paskiem u dołu i góry.

Pasujące koturny znalazłam po chwili. Podeszwa i platforma były ze srebrnej skóry, ale sam but był wykonany z tego samego materiału, nieco usztywnionego. Sięgał przed kolano i kończył się srebrnym paskiem ze skóry.

Całość była idealna do naszyjnika i bransoletki, które dostałam.

Podeszłyśmy do kasy zapłacić.

- No, widzę, że ktoś tu ma niezły gust! - kasjerka skomentowała sukienkę Cary.

Przyszła kolej na mnie.

- O Boże! Skąd ją wygrzebałaś?! To moja najlepsza suknia! Tak, to ja szyję wszystko, jestem właścicielką. A tą i dwie podobne zaprojektowałam właśnie dla rebeliantek i odważnych. Włożyłam najwięcej magii... Niech ci służy i dbaj o nią! - to mówiąc podała cenę.

Krótko mówiąc, aż ćwierć moich oszczędności! Ale naprawdę przecudna.

Po zakupach wróciłyśmy z powrotem do domów.

No, zmieściłam się w dzisiaj (15 min do północy hih) .

Przewiduję rozdział 12 września

Wasza, Loivi