Od świąt mineło już kilka dni, dokładnie to jutro jest sylwestrer
Oczami Jeffa
Wstałem najciszej jak tylko mogłem, żeby nie obudzić Klaudii, która spała tak słodko jak pierwszego dnia i poszłem na dół
- O Jeff, musimy pogadać - powiedział do mnie E.J, który siedział akurat wtedy na kanapie w salonie
- Co jest? - zapytałem i usiadłem pomiędzy nim a Liu
- Kiedy powiesz jej prawdę?
- Komu?
- Świętemu Mikołajowi.. Klaudii
- Nigdy.. Lepiej będzie jak nigdy jej nie pozna
- Powinna wiedzieć dlaczego to ona została wybrana, i powinna wiedzieć co się stało jej rodzicą
- Eyless, nie wiesz jak to jest to,się nie wtrącaj - spowazniałem i poszłem na góre do Klaudi
Weszłem do jej pokoju, i to co zobaczyłem mnie zdziwiło, Klaudi nie było w pokoju, ani w łazience. Była u mnie w pokoju. Siedziała na łóżku, kiedy weszłem ona podeszła do mnie i mnie przytuliła
- Coś się stało? - zapytałem odpowiadając na uścisk
- Obiecaj że nigdy mnie nie zostawisz - odpowiedziała Klaudia, wtulając się we mnie mocniej
- Obiecuje, ale.. - nie zdązyłem dokończyć bo Klaudia mnie pocałowała a ja to odwzajemniłem
Oczami Klaudii
W nocy śniło mi się że Jeff mnie strasznie okłamał i że nie byliśmy już razem, a moje sny są zazwyczaj prorocze. Reszta dnia mineła normalnie. Położyłam Sally spać, pograłam chwile na konsoli z Benem, pozowałam Helenowi do obrazu, kłóciłam się z Niną. Dzień jak codzień. W nocy nie zmruzyłam oka, nie mogłam zasnąć, bałam się że gdy zasne Jeffa nie będzie obok. Zasneła dopiero koło 9 a wstałam koło 17 - 18. Wszyscy sprzątali i szykowali dom
- Co dzisiaj jest? - zapytałam Shadow
- Sylwester - powiedziała podekscytowana Shadow
- Aaa - powiedziałam troche smutniejąc
- Co jest?
- Nie pamiętam zabardzo jak świętuje się normalny sylwester. Ostatni raz świętowałam przed śmiercią rozdziców
- To będzie najlepszy sylwester w twoim roku, bo spędzisz go z nami
Kiedy skończyliśmy się szykować i cały dom było po 23 i wszyscy już wychodzili
- Klaudia, idziesz? - zapytał mnie Jeff
- Zaraz dojdę - powiedziałam uśmiechając się miło i wchodząc po schodach na góre
- Ale się nie spóźnij - powiedział Jeff wychodząc na dwór
Kiedy byłam na górze zaważyłam Nine, i starałam się nie zwracać na nią uwagi. Siedziała na parapecie z wódką w ręce
- Wiem co sie stało z twoimi rodzicamy, Jeff też tak wie. Był świadkiem ich śmierci
- Aż tak zazdrość dokucza że musisz kłamać? - zapytałam z łzami w oczach, miałam tak zawsze jak ktoś przypominał mi o rodzicach
Mówiąc to stałam przy schodach. Po chwili Nina sie na mnie rzuciła, spadłam ze schodów a ona stała z tym psychicznych uśmiechem. Miałam przecięty łuk brwiowy i dolną wargę
- Jeff zabił twoich rodziców razem ze mną. Ich zabiłam bez problemu z tobą też pójdzie łatwo - powiedziała siadając na mój brzuch z nozem w ręku
- Nie boje się ciebie. Jesteś nic nie warta. Gdyby nie Jeff byłabyś zwykła, jak ludzie, których zabijasz
- Twoi rozdzice błagali o śmierć, ale Jeff wolał ich męczyć - mówiąc to Nina przecieła mnie na starej bliznie, wydłuzając ją
Łzy ciekły mi strumykiem, tak samo jak krew z policzka
Nina chciała zadać mi ostatni cios w klatke piersiową
- Nina zostaw ją - powiedział Jeff, który właśnie wszedł do środka
- Robie to dla nas kochanie - odpowiedziała po chwili
Jeff pokazał mi pasek od spodni, wtedy przypomniało mi się że tam trzymałam nóz od Jeff. Jeff kontynuował rozmowe a ja ostroznie wyjełam nóz i wbiłam jej go w klatke piersiową a wtedy ona znikneka. Wtedy ostatni raz widziałam Nine the Killer. Kiedy Nina znikała wszyscy weszli do środka a Jeff do mnie podbiegł
- Klaudia nic ci nie jest? - zapytał Jeff a wszyscy sie na nas patrzyli
- Dlaczego zabiłeś moich rodziców!? Dlaczego nic mi o tym nie powiedziałeś?!
- To nie tak ja ci to wytłumacz. Nasi rodzice sie przyjaźnili po tym jak Nina stała sie zabójcą to ona ich zabiła, bez mojej wiedzy. A ja cię szukałem i znalazłem wtedy w parku i się zakochałem. Nie miałem z tym nic wspólnego. Uwerz, po prostu bałem sie za uznasz ze ja ich zabiłem. Proszę wybacz. Klaudia ja.. ja cię kocham i chce spędzić z tobą reszte życia - mówiąc to Jeff pocałował mnie w policzek
- Jeff ja, ja też cię kocham. Ale boje ci się zaufać. Przepraszam.. - powiedziałam to ze łzami w oczach i uciekłam do lasu..
KONIEC
Mam nadzieje że się spodobało. Może napisz kolejne opowiadanie, albo jak wpadne na inny pomysł to napisze ciąg dalszy. Dziękuje za czytanie i przepraszam za błędy ortogragiczne. Pozdrawiam czytających ;**