„Dali!" Zawołałem. Kiedy wszedł, powiedziałem mu: „Chcę, żebyś mi przyniósł kilka rzeczy. Potrzebuję ręcznika, trochę gorącej wody, wiadra, kilku lin, żelaznej płyty, elektrycznej płyty grzewczej, octu i imbiru ".

„A co z kminkiem i pikantnym makaronem?" Zapytał Dali.

"Po co do diabła?"

"Wygląda na to, że masz zamiar zjeść gorący posiłek. Kminek i pikantny makaron naprawdę dobrze komponują się z gorącym daniem, wiesz?"

Wybuchnęłem śmiechem.

„Pospiesz się i idź po te rzeczy, dobrze?"

"Ale pieniądze..." powiedział Dali, patrząc na mnie.

„Nie martw się" - powiedział Huang Xiaotao. " Zwrócę ci pieniądze po zakończeniu sprawy. Pamiętaj tylko, aby zachować paragony ".

„Och, jeszcze jedno!" Powiedziałem. „Czy w naszym akademiku nie ma kilku doniczek z soczystymi roślinami? Czy możesz zabrać ze sobą jednego z nich? "

" Rany, stary " powiedział Dali. " Wiem, że atmosfera tutaj jest trochę ponura, ale czy myślisz, że soczyste rośliny wystarczą, aby ożywić nastrój?"

„Po prostu zamknij się i idź, dobrze?" Powiedziałem, machając ręką.

"Tak jest!" powiedział i wybiegł za drzwi.

Przeszukałem ubrania przy zwłokach i znalazłem dowód osobisty, legitymację studencką, drobne, kilka kluczy, telefon komórkowy i pół paczki papierosów. Na wszystkich dokumentach widniało nazwisko Deng Chao. Próbowałem uzyskać dostęp do telefonu komórkowego, ale okazało się, że był zablokowany hasłem. Huang Xiaotao zamówił kilka toreb, w których można było umieścić wszystkie dowody.

Wstałem i rozejrzałem się. Pokój muzyczny był właściwie dość przestronny. Przed pokojem znajdowało się podium, a obok niego stał drewniany fortepian, koło którego znajdowało się okno wychodzące na południe. Wszystkie okna w tym pomieszczeniu były otwarte. Ponieważ budynek powstał dawno temu, nie było klimatyzacji. Zamiast tego na suficie zainstalowano wentylatory.

„Gdzie jest głowa ciała?" Zastanawiałem się głośno, patrząc na to bezgłowe zwłoki.

Podszedłem do fortepianu i nacisnąłem klawisz. W ogóle nie wydał dźwięku. Okazało się, że to jeden z tych staroświeckich fortepianów, w których trzeba było nacisnąć pedał, żeby wydać dźwięk.

"Grasz na pianinie?" - zapytała Huang Xiaotao, a jej oczy były pełne podziwu.

„Absolutnie nie" - odpowiedziałem.

Przeciągnąłem palcami po strunie klawiszy fortepianu i odkryłem, że niektóre z nich utknęły. Od razu wiedziałem, że coś jest nie tak.

"Szybki!" Powiedziałem. „Otwórz pokrywę! Coś jest w pianinie! "

W chwili, gdy pokrywka została otwarta, wszyscy sapnęli z przerażenia.

Większość drutów fortepianu w środku była przecięta i wszystkie splątały się razem w bałagan przypominający pajęczynę, a wśród tego bałaganu tkwiła zakrwawiona głowa i czapka z daszkiem.

Podwinąłem rękawy i próbowałem wyjąć głowę, ale była tak zaplątana w druty fortepianu, że bałem się, że wyciągnięcie jej spowoduje uszkodzenie ciała.

Huang Xiaotao kazał komuś przynieść szczypce. Po chwili jednemu z policjantów udało się zdobyć szczypce od ochroniarzy na kampusie. Jeden po drugim druty fortepianu zostały przecięte, a odcięta głowa została w końcu uwolniona ze splątanego więzienia.

Porównałem głowę do tułowia i sądząc po ranie, obaj pasowali do siebie. Jednak, o dziwo, stan próchnicy był drastycznie bardziej zaawansowany dla głowy w porównaniu z tułowiem. Skóra na głowie stała się nawet lekko spleśniała, a ciało nawet zaczęło śmierdzieć zgniłym.

Z tyłu głowy była też inna wybrzuszona rana. Kiedy go delikatnie nacisnąłem, odkryłem, że czaszka pod skórą jest pęknięta, a rana jest opuchnięta i ropiejąca. Nacisnąłem go nieco mocniej iz rany wypłynęła biała ropa. Część z nich dostała się nawet na moją dłoń i spłynęła do nadgarstka, gdzie moja skóra nie była chroniona gumową rękawicą.

„Nie ruszaj się!" - powiedziała Huang Xiaotao, wycierając ropę z mojej dłoni chusteczką higieniczną. Podziękowałem jej.

„Dowiedziałeś się czegoś?" zapytała.

„Ta głowa i to ciało należały do ​​tej samej osoby" - powiedziałem. „A głowa została odcięta ostrym narzędziem". Przyłożyłem nos do odciętej głowy i przeanalizowałem zapach. „Wygląda na to, że na tę głowę nałożono jakiś środek chemiczny. Warunki panujące wewnątrz fortepianu również bardziej sprzyjają rozwojowi bakterii, więc tempo gnicia zostało znacznie przyspieszone. Ta głowa jest teraz całkowicie nie do poznania ".

„Czy nic nie możemy na to poradzić?" - zapytał Huang Xiaotao.

„Nie, prawdopodobnie nie" - odpowiedziałem. Obie dziewczyny stwierdziły, że widziały ducha w białej sukience grającego na pianinie w tym pokoju, a druty fortepianu latały po całym pokoju, jakby były jej włosami, i był to jeden z tych przewodów fortepianowych, które odcięły Deng Głowa Chao.

Oczywiście nie wierzyłem, że coś takiego się wydarzyło. W przeciwnym razie dalsze badanie sprawy nie miałoby sensu.

Nie można było jednak zaprzeczyć, że morderca nałożył na głowę ofiary rodzaj chemii i włożył ją do pianina. Zrobiono to najprawdopodobniej w celu uniemożliwienia identyfikacji głowy.

Jednak najważniejszą częścią przypadku ciała bez głowy było potwierdzenie tożsamości ofiary. Kiedy brakowało głowy lub była poważnie uszkodzona, pierwszą rzeczą, nad którą należało się zastanowić, było: co morderca próbował ukryć? Było wiele przypadków, nawet w Collected Cases od Injustice Rectified, gdzie mordercy próbowali wprowadzić w błąd śledczych, używając tej metody. W takim razie uznałem, że najmądrzejszą rzeczą do zrobienia było przyjrzenie się przeszłości tego ucznia o imieniu Deng Chao.

„Song Yang", powiedział Huang Xiaotao, „czy naprawdę myślisz, że głowa ofiary została odcięta drutem fortepianowym?"

„Rana była bardzo czysta" - odpowiedziałem - „więc mogę tylko powiedzieć, że została zrobiona ostrym narzędziem. Jeśli chodzi o druty fortepianowe, to rzeczywiście można je wykorzystać do uzyskania tego rodzaju rezultatów. Pamiętam przypadek, który miał miejsce około dziesięciu lat temu. Ofiara zawsze jeździła motocyklem do domu z pracy każdej nocy. Morderca wykorzystał tę wiedzę, obliczając dokładną wysokość szyi ofiary podczas jazdy na motocyklu, a następnie wiążąc drut fortepianowy w małej uliczce, obok której ofiara musiała przejeżdżać co noc. Głowa ofiary została odcięta natychmiast, gdy przejechał przez drut fortepianu, pozostawiając tylko swoje bezgłowe ciało na motocyklu, który podjechał i uderzył w pobliską stragan z jedzeniem, przerażając ludzi do nieprzytomności. Słyszałem, że ten przypadek zaskoczył nawet wielu ekspertów w tej dziedzinie ".

„Mówisz o sprawie 'Bezgłowego Jeźdźca' sprzed dziesięciu lat!" - powiedziała Huang Xiaotao z bladą twarzą. „Pamiętam, jak policja nie mogła rozwiązać sprawy, dopóki nie zaprosiła do pomocy tajemniczej osoby. Czekaj... ta sprawa nigdy nie została ujawniona opinii publicznej. Skąd o tym wiedziałeś? "

"To tylko historia, którą usłyszałem od starego policjanta..." wyjaśniłem niejasno. Tą tajemniczą osobą, która rozwiązała sprawę, był oczywiście dziadek.

Tym razem obejrzałem głowę jeszcze dokładniej i zauważyłem coś dziwnego. Skóra i ciało na głowie zostały pocięte czysto i starannie, ale były ślady tarcia i gwałtownego rąbania kręgów.

Zamknąłem oczy i przestawiłem go na Cave Vision, a następnie ponownie zbadałem kręgi. W pobliżu kości znajdowały się maleńkie czarne cząsteczki, które wyglądały jak maleńkie metalowe drzazgi.

Oznaczało to, że skóra i mięso zostały przecięte innym narzędziem niż kości!

W tym momencie do pokoju wpadł entuzjastycznie Dali, lewą ręką trzymał dużą torbę, a prawą czajnik.

"Siema!" powiedział. „Oto wszystko, o co prosiłeś, stary!"

„To całkiem imponujące, stary" - pochwaliłem, otwierając torbę. „Masz wszystko gotowe w tak krótkim czasie".

„Większość z nich była dość łatwa do znalezienia", powiedział Dali, „z wyjątkiem żelaznej płyty. Musiałem to pożyczyć ze stoiska z grillem poza kampusem. Będziemy musieli im to zwrócić, gdy skończymy z..."

Dali przerwał w połowie zdania. Jego oczy zaokrągliły się do rozmiarów spodków, a wzrok utkwił w odciętej głowie na podłodze.

„C-co-co do cholery!" - wykrzyknął, a jego twarz zmieniła się z bladej na chorobliwie zieloną. „Skąd to się wzięło ?!"

" Po prostu wyjdź, jeśli nie możesz tego znieść" powiedziałem. „Och, przynieś mi też magnes i kawałek białego papieru".

"Co?" - burknął. „Dlaczego nie powiedziałeś mi tego za pierwszym razem? Teraz muszę znowu wyjść... "

„Potraktuj to jako trening" - powiedziałem. „Później poczęstuję cię smacznym posiłkiem". Z tą pociechą w końcu był gotów odejść.

Kiedy Dali wyszedł z pokoju, nalałem gorącej wody do wiadra. Przez chwilę moczyłem w nim ręcznik, po czym wykręciłem go i rozłożyłem na klatce piersiowej martwego ciała.

Widząc, że zacząłem badać zwłoki, pozostali policjanci podeszli bliżej, aby mnie obserwować.

„Co robisz z ręcznikiem?" - zapytał Huang Xiaotao.

„Czy nie mówiłem ci, że mam zamiar udowodnić ci czas śmierci? Tylko patrz."

Kiedy już zmiękczyłem klatkę piersiową zwłok gorącym ręcznikiem, odwróciłem go i rozłożyłem gorący ręcznik na plecach. Powtórzyłem ten krok trzykrotnie, aby upewnić się, że tkanki mięśniowe zmiękły, a następnie użyłem specjalnej techniki do ciągłego szturchania i dźgania w plecy trupa.

Nagle bezgłowe ciało usiadło, „kaszląc" kawałkami zamarzniętej krwi i lodu z rany na szyi. Wobec tego widoku wszyscy policjanci odeszli z przerażeniem