-Mamo, przestań!- krzyknęłam-Nie pójdę na terapię, ja nie jestem uzależniona od prochów- powiedziałam

-Nie wierzę Ci- rzekła- Przykro mi, ale to dla Twojego dobra. Musisz pojechać na odwyk. Jutro z samego rana tata, zawiezie Cię do Nowego Jorku- dodała

Zajebiście.

Moi rodzice, chcą ze mnie zrobić narkomankę, ale ja nie jestem uzależniona. W każdej chwili mogę przestać, ale oni mi nie wierzą. I wysyłają mnie do Nowego Jorku na odwyk. Na odwyku będę przez pół roku.

Pov. Santiago

Siedzę sam w pustym domu. W ręku trzymam  butelkę wódki, a w drugiej zdjęcie Angeli.

Kiedyś miała zamieszkać ze mną. 

Kolejny duży łyk, upity.

-Stary, nie słyszałeś dzwonka- powiedział mój najlepszy przyjaciel , Lucas.

-Byłem zajęty- odpowiedziałem, biorąc kolejny łyk płynu.

-Widzę. Jutro o tej porze będziesz na odwyku.

-Co, ty do mnie mówisz?

-Jutro, wyjeżdżasz do Nowego Jorku na odwyk...

Notka: 

Witam w moim nowym opowiadaniu, które niestety zawiera błędy.

Rozdziały będą krótkie i CHYBA pisane zarówno oczami Laury, jak i Santiaga.

Zostaw coś po sobie😍😘