Siedziałam w moim "nowym" pokoju, czyli w gościnnym pokoju w mieszkaniu Floriana, trzymając w ręce list. Pierwszy raz przeczytałam go jakieś dwie godziny temu, za siódmym razem zrozumiałam treść, ale i tak czytałam go już chyba pięćdziesiąty raz. Był krótki i napisany pismem, które rozpoznam chyba wszędzie.

I co podobało ci się jak załatwiłem twojego kochasia? Kochanie jesteś taka głupiutka... Wiesz, że... a zresztą dowiesz się w swoim czasie... Ukrywanie się u twojego braciszka też ci nie pomoże. Pamiętaj, że cię kocham.

Wiedziałam, że będę musiała go pokazać policji. Chciałam w spokoju przyswoić go do siebie, ale trudno było mi się skupić, ponieważ mojemu bratu zachciało się nagrywać. W pewnym momencie drzwi otworzyły się z hukiem, a do pokoju wparował mi brat z tym swoim za szerokim uśmiechem. Szybko mu zlazł z twarzy, kiedy mnie zobaczył, a ja poczułam łzy spływające po moich policzkach. Ostatnio zrobiłam się strasznie emocjonalna...

-Siostra... wszystko w porządku?- spytał ostrożnie dobierając słowa, jakby się bał, że się na niego rzucę. Hmm... w sumie miał powód się obawiać. Jak byliśmy mali lepiej było do mnie nie podchodzić jak ryczałam.

-Taa... w najgorszym.- uśmiechnęłam się słabo i pokazałam bratu jakże cudowny list.

-Mam ochotę zabić gnoja.

-A ja się zastanawiam czy moje życie to nie jest czasem jakaś głupia książka ze smutnym zakończeniem...

-Nawet jeśli twoje źycie to książka to musi tam być lełno tęczy, jednorożców, waty cukrowej i szczęścia.- usiadł obok mnie i przytulił.

-Mam wrażenie, że ostatnio zachowujemy się jak normalne rodzeństwo.- oparłam głowę na jego ramieniu. Chciałam, żeby chociaż przez chwilę było mi odrobinę lepiej, ale bezskutecznie. Siedząc tak i opierając o Florka, nie mogłam przestać myśleć, co by było gdyby na jego miejscu siedział Janek.

Hejka Kryształki! Wiem, że rozdziały pojawiają się w odstępach dwutygodniowych zamiast dwudniowych, ale jest to spowodowane nauką :(

P.S. Jak myślicie co Estera miał wiedzieć, ale Eryk jednak tego nie napisał???