Moje życie jest dziwne,
Każdy to potwierdzi,
Kocham i żyje z bólem w sercu,
Mam dość,
Zrobię to nie długo,
Umrę, czuję to w mym sercu,
Pewne osoby mnie do tego zmuszają,
Patologia w mym domu także,
Życie dla innych jest czym niesamowitym,
Ale nie dla mnie, dla mnie,
To istny koszmar,
Czasem marzę o śmierci,
Mam dość tych wyzwisk, upokorzeń,
Mam dość!! Mam dość!!
Mam tego serdecznie dość!!
Nie chcę tak dłużej żyć,
Nie długo, już nie długo,
To się wszystko skończy,
Moja męka się już skończy,
Skończy, będę miała ukojenie,
Wbije sobie żyletkę w serce,
I nikt mi tego nie zabroni,
Mam wszystkich w nosie,
Mam dość!!!!
Życie to udręka, a nie życie piękne.

Ten wiersz również jest z czasów gimnazjum gdy miałam depresje.